دوره 64، شماره 1 - ( 1-1385 )
جلد 64 شماره 1 صفحات 79-74 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Marsosi V, Mohammadi Alamdari L, Shajari H. Oral Nifedipine Therapy On Ultrasonographic Cord Blood Flow Parameters In Pregnant Women With Short Cervix Length . Tehran Univ Med J 2006; 64 (1) :74-79
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-1008-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-1008-fa.html
مرصوصی وجیهه، محمدی علمداری لاله، شجری حمیده. بررسی تاثیر نیفدیپین خوراکی روی پارامترهای جریان خون بند ناف در اولتراسونوگرافی در بیماران باردار با طول سرویکس کوتاه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1385; 64 (1) :74-79
چکیده: (12094 مشاهده)
زمینه و هدف: در مطالعات اخیر، آنتاگونیست‌های کلسیم، و به ویژه نیفدیپین در اداره زایمان زودرس به میزان فزاینده‌ای مورد استفاده قرار گرفته است و به عنوان یک داروی توکولیتیک از داروهای بتا 2 سمپاتومیمتیک‌ها موثرتر است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر نیفدیپین خوراکی روی پارامترهای جریان خون بندناف در اولتراسونوگرافی در بیماران باردار با طول سرویکس کوتاه می‌باشد.
روش بررسی: در یک مطالعه از نوع سری موارد، 20 بیمار در خطر زایمان زودرس با سرویکس کوتاه شونده در معاینات سریال مورد بررسی قرار گرفتند. در این بیماران نیفدیپین mg 40 در روز به صورت خوراکی تا حدود هفته 37 حاملگی تجویز گردید و بیماران توسط سونوگرافی کالرداپلر و پالس داپلر از نظر فلوی بند ناف نسبت جریان خون سیستولی به دیاستولی (SD) و شاخص ضربان‌پذیری (PI)، پیش و پس از تجویز نیفدیپین هر دو هفته یکبار مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 4.58±25.55 سال بود. میانگین طول سرویکس در شروع مطالعه32/6±68/19 میلیمتر بود. نیفدیپین به طور متوسط در 12/4±4/26 هفتگی بارداری آغاز و در 65/2±10/36 هفتگی پایان یافت. عوارض نیفدیپین در 2 بیمار (10%) دیده شد. در هیچیک از بیماران میزان SD و PI در هیچیک از اندازه گیری‌ها از محدوده طبیعی خارج نگردید. بر خلاف PI، SD پس از شروع نیفدیپین، به میزان معنی‌داری از SD پیش از تجویز نیفدیپین پائین تر بود (45/2±28/2 در مقابل 21/0±65/2). دو نوزاد (10%)، با سن زیر 37 هفته و وزن زیر 2500 گرم به دنیا آمدند. فقط یک نوزاد نیاز به بستری در NICU پیدا کرد.
نتیجه‌گیری: می‌توان از نیفدیپین خوراکی به عنوان یک داروی مطمئن و موثر به عنوان توکولیتیک در بیماران در خطر زایمان زودرس با طول سرویکس کوتاه شونده، استفاده کرد.
روش بررسی: در یک مطالعه از نوع سری موارد، 20 بیمار در خطر زایمان زودرس با سرویکس کوتاه شونده در معاینات سریال مورد بررسی قرار گرفتند. در این بیماران نیفدیپین mg 40 در روز به صورت خوراکی تا حدود هفته 37 حاملگی تجویز گردید و بیماران توسط سونوگرافی کالرداپلر و پالس داپلر از نظر فلوی بند ناف نسبت جریان خون سیستولی به دیاستولی (SD) و شاخص ضربان‌پذیری (PI)، پیش و پس از تجویز نیفدیپین هر دو هفته یکبار مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 4.58±25.55 سال بود. میانگین طول سرویکس در شروع مطالعه32/6±68/19 میلیمتر بود. نیفدیپین به طور متوسط در 12/4±4/26 هفتگی بارداری آغاز و در 65/2±10/36 هفتگی پایان یافت. عوارض نیفدیپین در 2 بیمار (10%) دیده شد. در هیچیک از بیماران میزان SD و PI در هیچیک از اندازه گیری‌ها از محدوده طبیعی خارج نگردید. بر خلاف PI، SD پس از شروع نیفدیپین، به میزان معنی‌داری از SD پیش از تجویز نیفدیپین پائین تر بود (45/2±28/2 در مقابل 21/0±65/2). دو نوزاد (10%)، با سن زیر 37 هفته و وزن زیر 2500 گرم به دنیا آمدند. فقط یک نوزاد نیاز به بستری در NICU پیدا کرد.
نتیجه‌گیری: می‌توان از نیفدیپین خوراکی به عنوان یک داروی مطمئن و موثر به عنوان توکولیتیک در بیماران در خطر زایمان زودرس با طول سرویکس کوتاه شونده، استفاده کرد.
واژه‌های کلیدی: توکولیتیک، نیفدیپین خوراکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
