مجله دانشکده پزشکی

توده قابل لمس شکمی یکی از مهمترین و شایعترین یافته های بالینی در طب کودکان است. هدف از این مطالعه بررسی انواع توده های شکمی در گروه های سنی مختلف کودکان در یک مرکز ارجاعی جراحی کودکان بوده است. در یک مطالعه گذشته نگر، پرونده 325 کودک (57% پسر، میانگین سنی 37.7 ماه) را که در عرض 12 سال بعنوان توده جراحی شکمی در بیمارستان امیرکبیر بستری و تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، بازبینی نمودیم. 4 توده شایع شکمی عبارت بودند از: تومور ویلمز (22%)، لنفومای غیر هوچکینی شکم (13.5%)، نوروبلاستوما (12.5%)، هیدرونفروز و ضایعات کیستیک کلیه (12.3%). شایعترین یافته های بالینی توده شکمی، اتساع شکم، درد شکمی، علائم انسدادی، آسیت، جابجایی احشای شکمی در بررسی های رادیولوژیک و سایر اختلالات عمومی بوده است. از رادیوگرافی ساده، اولتراسونوگرافی، CT و بعضا IVP بطور شایع جهت تشخیص استفاده شده بود. توصیه ما، توجه دقیق پزشکان به توده های شایع شکمی، تسریع در تشخیص (در عرض 48-24 ساعت) و درمان بموقع بیماری می باشد.