مجله دانشکده پزشکی

استفاده از دستگاه تیشو اکسپندر (Tissue expander) در دهه اخیر تحول چشمگیری در جراحی پلاستیک ایجاد کرده است. قبل از استفاده از دستگاه TE برای دفورمیتی های ناشی از سوختگی از پیوند پوستی و یا فلاپ های دوردست استفاده می شد که هیچکدام نتایج بسیار خوبی نداشتند. درمان آلوپسی های ناشی از سوختگی جزو مشکلات درمانی در جراحی پلاستیک بود که با ابداع این روش، آلوپسی های ناشی از سوختگی بخوبی مورد درمان قرار می گیرند. به تجربه دریافته ایم که تیشو اکسپندر را در دست ها و پاها نباید استفاده کرد چون ریسک عوارض بسیار بالا می رود. محل انتخاب تیشو اکسپندر به نظر ما در درجه اول اسکالپ و بعد صورت، گردن و تنه می باشد. در تحقیق حاضر سعی شده که باتوجه به شیوع بالای دفورمیتی های ناشی از سوختگی در ایران، استفاده از دستگاه تیشو اکسپندر در 130 بیمار مبتلا به دفورمیتی های ناشی از سوختگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد که اولین تحقیق و بررسی در نوع خود در ایران می باشد. متغیرهایی که مورد بررسی قرار گرفتند عبارت بودند از: جنس بیماران، گروه سنی، سطح تحصیلات، شغل، محل آناتومیک سوختگی، وسعت سوختگی ها، حجم تیشو اکسپندرهای مورد استفاده، محل مورد استفاده تیشو اکسپندر و عوارض.