BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-148-fa.html
، فرزانه اثنی عشری2 ، احمد رضا مبین* 3، مهدی حسن زاده4
2- گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
3- گروه بیمار یهای عفونی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان ،
4- مرکز توسعه تحقیقات بالینی فرشچیان، دانشگاه علوم پزشکی همدان
زمینه و هدف: بروسلوز بیماری شایع
عفونی در ایران با تظاهرات بالینی متنوع است که در تشخیص افتراقی بسیاری از بیماری‌ها
قرار می‌گیرد.
روش بررسی: کلیه
بیماران بستریِ مبتلا به بروسلوز طی سال‌های 88-1384 در بیمارستان فرشچیان همدان
بررسی شدند. اطلاعات از پرونده‌ها استخراج و در فرم‌های جمع‌آوری ثبت و بررسی
آماری شد.
یافته‌ها: تعداد 230 بیمار
[(5/56%)130 مرد و (5/43%)100 زن] با میانگین سنی 29/29±84/40 که اکثراً روستایی [(6/72%)167] بودند وارد مطالعه شدند. بیش‌ترین ابتلا در فصل بهار بود. شایع‌ترین راه انتقال
(3/60%) مصرف مواد لبنی غیر پاستوریزه بود. نشانه‌های بالینی به ترتیب شامل: تب، درد
مفاصل، تعریق و ضعف و بی‌حالی بود. آرتریت و اپیدیدیموارکیت بروسلایی در (5/26%)61
و (1/9%)21 بیماران بود. افزایش ESR در (5/59%)137 بیمار و افزایش CRP و لکوسیتوز به ترتیب در (9/52%)121 و
(8/20%)48 بیماران وجود داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به تنوع علایم بالینی بروسلوز به نظر می‌رسد در بیماران تب‌دار با سیر طولانی یا همراه درگیری ارگان‌ها، بروسلوزیس در تشخیص‌های افتراقی قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
