از آنجا که شروع روند تصلب شرائین از کودکی می باشد، پیشگیری از بروز این عارضه از اوایل زندگی اهمیت زیادی دارد. از مهمترین عوامل خطر بروز تصلب شرائین، افزایش چربی خون، افزایش فشار خون، چاقی و دیابت هستند. در جوامع غربی در این زمینه مطالعات متعددی در کودکان صورت گرفته ولی متاسفانه در کشور ما تاکنون توجه کافی به این مسئله مبذول نشده است. از طرف دیگر احتمال بروز زودرس تصلب شرائین و عوارض ناشی از آن در خانواده هایی که یکی از افراد در سنین کمتر از 55 سالگی دچار یکی از تظاهرات تصلب شرائین شده باشد (از قبیل سکته قلبی، درد قفسه صدری (آنژین پکتوریس)، حوادث عروقی مغز، بیماریهای عروقی محیطی و ...) بیشتر است. به این منظور یک طرح مورد-شاهد در مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به منظور بررسی شیوع عوامل خطرساز عروق کرونر در خانواده های در معرض خطر تصلب شرائین زودرس و مقایسه آن با افراد معمولی جامعه انجام شد. واحد مورد مطالعه، فرزندان 14-2 ساله افرادی بود که در سال 1371 دچار سکته قلبی زودرس شده در یکی از بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بودند. تعداد افراد مبتلا 116 نفر بود که 84 نفر آنها ساکن اصفهان بودند و مجموعا 120 کودک 14-2 ساله داشتند. گروه شاهد به تعداد دو برابر از فرزندان همسایگان گروه مورد طوری انتخاب شد که از نظر سن والدین و فرزندان و وضعیت اقتصادی-اجتماعی شرایط تقریبا یکسانی داشته باشند. نتایج بدست آمده نشانگر برتری شیوع عوامل خطر در گروه مورد بود، به طوری که هم میانگین کلسترول و تری گلیسرید و هم شیوع هیپرکلسترولمی و هیپرتری گلیسریدمی با تفاوت معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود که تاییدی است بر اهمیت توجه به کودکان خانواده های در معرض خطر بالا از نظر پیشگیری از بروز تصلب شرائین و عوارض ناشی از آن. از طرف دیگر، در کودکان گروه شاهد که در واقع نمونه ای از کودکان سالم جامعه بودند، سطح چربی های خون به میزان قابل توجهی بالاتر از سطح استاندارد بود و همین انگیزه ای برای اجرای چند طرح تحقیقاتی دیگر در زمینه وضعیت چربی خون کودکان در سطح شهر اصفهان گردید.