مجله دانشکده پزشکی

گانگلیونهای داخل استخوانی در انتهای استخوانهای بلند و یا در داخل استخوانهای کوچک دیده می شوند. این گانگلیونها دارای جدار ضخیم فیبرو، نظیر گانگلیون شیت تاندونها بوده و محتوی مایع موکوئید و چسبنده می باشند. در مفاصل مجاور غالبا تغییرات دژنراتیو عمده ای وجود ندارد و این گانگلیونها بعنوان تجمع مایع در فضاهای سینوویال نابجا تلقی می گردند. با آنکه گانگلیون های داخل استخوانی نادرند و معمولا بصورت اتفاقی در رادیوگرافی ها یافت می شوند ولی بیش از پیش بعنوان یکی از عوامل مولد درد مچ شناخته می شوند. با اینحال قبل از اقدام به درمان جراحی می بایست تمامی علل ممکن در ایجاد کسالت بیمار مورد بررسی قرار گرفته و رد شوند. در صورت پیدایش نیاز به عمل جراحی انجام کورتاژ و پیوند استخوانی درمان مناسبی خواهد بود و در حین عمل جراحی بررسی مفصل مجاور، در کشف علل ناشناخته درد و علائم بیمار موثر خواهد بود. بطور غیرثابتی ارتباط بین فضای مفصلی و سیست داخل استخوانی نشان داده شده است. نمای هیستولوژیک گانگلیونهای داخل استخوانی نظیر گانگلیون های نسج نرم می باشد.