دوره 32، شماره 1 و 2 - ( 2-1353 )
جلد 32 شماره 1 و 2 صفحات 38-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
حجازی رضا. بررسی غده بناگوشی و مجرای ترشحی آن. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1353; 32 (1 و 2) :34-38
چکیده: (19791 مشاهده)
غده بناگوشی یکی از بزرگترین غدد بزاقی است که ترشح خود را بوسیله مجرای استنون به حفره دهان می ریزد. این غده از دو لب سطحی و عمقی درست شده است. در فاصله دو لب یک ناحیه از بافت چربی وجود دارد که عناصر مهم و حیاتی بدن نظیر عصب صورتی ، ورید وداج خارجی و شریان سبات به ترتیب از سطح به عمق قرار گرفته اند.غده بناگوشی بیشتر از سایر غدد بزاقی دچار تومورهای مختلف بخصوص تومور میکست می شود که برای درمان آن ناگزیر به عمل جراحی می باشند.چون در بیرون آوردن غده بناگوشی (پاروتیت کتومی) امکان قطع عصب فاسیال و فلج شدن عضلات پوستی صورت وجود دارد. بنابراین در این مقاله کالبدشناسی غده پاروتید و موقعیت عصب صورتی مورد توجه قرار گرفته است. بعلاوه با تزریق ماده پلاستیک به داخل مجرای استنون و تهیه غالب های مجاری نتایج زیر بدست آمده است:مجرای اصلی غده از بهم پیوستن 2 تا 3 مجرای فرعی بوجود آمده است (064/0 موارد دو شاخه و در 036/0 حالات سه شاخه). البته به شاخه اصلی شاخه های جانبی دیگری هم می پیوندد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
