دو چشمه درکه و اوین در طرفین رودخانه درکه و در شمال غرب تهران واقع شده اند. چشمه درکه در غرب رودخانه از زمینهای آهکی در مجاور یک گسل از زمین خارج می شود و در شبکه لوله کشی آب دهکده درکه جریان می یابد. آب این چشمه از دسته آبهای بیکربناته کلسیک سرد (Bicarbonatee Calcique) با PH متمایل به اسید و باقیمانده خشک کم می باشد. چشمه اوین نیز در پائین چشمه درکه از زمین خارج شده ودارای ترکیب بیکربناته کلسیک بوده و جزو دسته آبهای سرد با PH نزدیک به خنثی و باقیمانده خشک کم می باشد. این آب نیز به مصرف روزمره اهالی اوین میرسد. رودخانه درکه یکی از رشته آبهای دامنه جنوبی البرز بوده که پس از مشروب کردن درکه و اوین به منطقه امیرآباد میرسد.آبده آن در مواقع بارندگی زیاد و در فصول دیگر سال تابع مقدار آب حاصل ذوب برفهای البرز می باشد.آزمایش های میکروبی انجام شده بر روی نمونه آب چشمه درکه نشان می دهد که این آب با توجه به در برداشتن تعدادی باکتری از نظر کلی فرم و در نتیجه، آلودگی با باکتریهای مدفوعی مبری است، هم چنین این آب طبق آزمایشهای انجام شده فاقد استرپتوکوکوس فکالیس و کلستریدیوم پرفرنژنس بوده و نتیجتاً این آب می تواند به مصرف شرب و شستشوی اهالی برسد. با توجه به اینکه غالب چشمه های طبیعی عاری از آلودگی میکروبهای بیماری زا هستند آب چشمه اوین واجد کلی فرمهای مدفوعی بوده که نشانه آلوده شدن آن با فاضلاب منازل می باشد، در نتیجه آب چشمه مذکور برای شرب و حتی شستشو مناسب نمی باشد.آب رودخانه درکه مانند غالب رودخانه ها آلوده به انواع باکتریهاست. در نمونه ابتدای رودخانه درکه با آنکه تعداد کلی باکتریها نسبت به نمونه های دیگر کمتر است نتیجه آزمایش احتمالی آن خیلی بالا بوده و آزمایش تشخیصی، آلودگی آن را با کلی فرمهای مدفوعی ثابت می کند. در برخی نمونه ها تعداد باکتریها بسیار زیاد می باشد مانند آب نهر مجاور دانشگاه ملی.نتایج حاصله از آزمایش این آب آلودگی آن را با باکتریهای خاکی و کلی فرمهای غیر مدفوعی نشان می دهد که احتمالاً آب در این نواحی با زباله تماس پیدا کرده است. خلاصه آنکه آلودگی فراوان آب رودخانه از ابتدا تا انتها که از مطقه اوین می گذرد با میکروبها خصوصاً کلی فرمهای مدفوعی خطر استفاده از این آب را برای شرب ثابت و استفاده به منظور شستشو و احتیاجات روزمره اهالی را به طور ثانوی روشن می سازد.به طور خلاصه با توجه به اختصاصات فیزیکی، شیمیائی، میکربی و هیدروژنولوژی سه چشمه درکه، چشمه اوین و رودخانه درکه چنین نتیجه گرفته می شود که آب چشمه درکه برای شرب مناسب و با در نظر گرفتن آبده فراوان چشمه می توان آز آن با ایجاد شبکه آبرسانی کاملتری برای مصرف اهالی اطراف منطقه نیز استفاده به عمل آورد.آب چشمه اوین که از نظر شیمیائی نزدیک به آب رودخانه درکه می باشد احتمال دارد از آب رودخانه تغذیه کرده باشد و به سبب آلودگی فراوان از نظر شرب مناسب نمی باشد. آب رودخانه درکه نیز به سبب آن که جمع کننده فاضلاب اطراف بستر خود می باشد و آزمایشهای میکربی آلودگی شدید آن را معلوم ساخته است نمی تواند به مصرف شرب و حتی شستشو برسد.

متن کامل [PDF 613 kb]   (1303 دریافت)