1- پرونده های 158 بیمار افسرده و 58 شاهد در بخش های پزشکی از لحاظ عوامل اجتماعی و طبی نامساعد در سه سال قبل از پذیرفته شدن به بیمارستان و موارد فقدان و ترک عزیزان در ایام طفولیت آنها بررسی گردید.
2- در گروه بیماران شیوع موارد فقدان در طفولیت و سوابق عوامل اجتماعی نامساعد زیادتر بوده است ( که هر دو از لحاظ آماری اهمیت دارد) و همچنین عوامل پزشکی و بیماریهای جسمانی در سه سال قبل از بستری شدن در این دسته زیادتر بوده است (ولی از لحاظ آماری اهمیت ندارد).
3- به وسیله بک برگه علامت - نشانه نزد 105 بیمار افسرده نتایجی در مورد علامت شناسی بدست آمده است. بیمارانی که حداقل واجد چهار علامت از پنج علامت (بطئی و کندی - تغییرات روزانه خلق - سحر خیزی - اختلال در قدرت تمرکز فکری - افکار تقصیری کاری ) بودند به نام گروه آندوژن و بقیه نوروتیک نامیده شدند. این گروهها سپس از لحاظ شدت و عمق بیماری، شیوع مواردی که سن بیمار از شصت سال بالاتر بوده است، عوامل پزشکی و اجتماعی ناراحت کننده و وجود مراحل بیماری مانیاکو - دپرسیو در سوابق بیماران با یکدیگر مقایسه شده اند. ضمن این مقایسه معلوم شد که اولاً گروه اندوژن شامل تمامی بیماران مانیاکو - دپرسیو بوده و قسمت اعظم از بیمارانی که افسردگی عمیق داشته اند نیز جزء این گروه بوده اند ثانیاً غیر از دو موضوع فوق عامل دیگری برای تمیز دو گروه اندوژن و نوروتیک وجود ندارد.
4- با در نظر گرفتن فرضیه بیماری افسردگی بعنوان یک پدیده زیست شناسی به منظور دفاع از انسان و با رهائی وی از شر یک موقعیت نامطلوب زندگی نتایج تحقیقات کنونی مورد بحث و مطالعه قرار گرفته است.

متن کامل [PDF 700 kb]   (1547 دریافت)