دوره 71، شماره 2 - ( 2-1392 )
جلد 71 شماره 2 صفحات 121-114 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمدرضا پورمند* 
1، مریم کشت‌ورز2 ، محمد مهدی سلطان دلال2 ، ملیحه طالبی3 ، روناک بختیاری4 ، غلامرضا پورمند5
1، مریم کشت‌ورز2 ، محمد مهدی سلطان دلال2 ، ملیحه طالبی3 ، روناک بختیاری4 ، غلامرضا پورمند5
1- گروه زیست فناوری پزشکی دانشکده فناور یهای نوین پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران ، mpourmand@tums.ac.ir
2- گروه پاتوبیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه میکر بشناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- مرکز تحقیقات اورولوژی ایران دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- گروه پاتوبیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- گروه میکر بشناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
5- مرکز تحقیقات اورولوژی ایران دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (11798 مشاهده)
زمینه و هدف: پیوند کلیه یکی از روش‌های موثر در درمان نارسایی پیشرفته و مزمن بیماران کلیوی می‌باشد. عفونت مجاری ادرار شایع‌ترین عفونت‌ها پس از پیوند کلیه است و می‌تواند نتایج مخربی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع عفونت‌های مجاری ادراری و ارتباط آن با فاکتورهای خطر در بیماران پیوند کلیه است.
روش بررسی: در این مطالعه، عفونت‌های مجاری ادراری در 173 گیرنده پیوند کلیه به صورت آینده‌نگر در مرکز تحقیقات اورولوژی بیمارستان سینا مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع‌آوری نمونه‌های ادرار از بیماران با و یا بدون علامت، آنالیز ادراری و شمارش کلنی به‌عمل آمد. شناسایی باکتری‌ها توسط روش‌های مرسوم میکروب‌شناسی در گروه پاتوبیولوژی دانشکده بهداشت انجام شد.
یافته‌ها: عفونت مجاری ادرار در 47 بیمار مشاهده شد. شایع‌ترین باکتری عامل عفونت مجاری ادرار اشرشیاکلی با (38%)18 مورد بود. حدود 71% عفونت‌های مجاری ادراری در سه ماه اول پس از پیوند رخ داد. زنان نسبت به مردان بیش‌تر در معرض ابتلا به عفونت مجاری ادراری قرار داشتند (50/0OR=، 047/0P=). بین دیابت ملیتوس و عفونت مجاری ادرار هیچ رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. اکثر ایزوله‌ها نسبت به ایمی‌پنم حساس بودند ولی نسبت به کوتریموکسازول و تتراسایکلین مقاوم بودند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد اکثر عفونت‌های مجاری ادراری در ماه‌های اول پس از پیوند رخ می‌دهد. آزمون آنتی‌بیوگرام برای درمان بیمارانی که مبتلا به عفونت‌های مجاری ادراری هستند ضروری است. به‌علاوه جنس مونث، سن بالا و طول مدت بستری فاکتورهای خطر برای این عفونت‌ها محسوب می‌شوند.
روش بررسی: در این مطالعه، عفونت‌های مجاری ادراری در 173 گیرنده پیوند کلیه به صورت آینده‌نگر در مرکز تحقیقات اورولوژی بیمارستان سینا مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع‌آوری نمونه‌های ادرار از بیماران با و یا بدون علامت، آنالیز ادراری و شمارش کلنی به‌عمل آمد. شناسایی باکتری‌ها توسط روش‌های مرسوم میکروب‌شناسی در گروه پاتوبیولوژی دانشکده بهداشت انجام شد.
یافته‌ها: عفونت مجاری ادرار در 47 بیمار مشاهده شد. شایع‌ترین باکتری عامل عفونت مجاری ادرار اشرشیاکلی با (38%)18 مورد بود. حدود 71% عفونت‌های مجاری ادراری در سه ماه اول پس از پیوند رخ داد. زنان نسبت به مردان بیش‌تر در معرض ابتلا به عفونت مجاری ادراری قرار داشتند (50/0OR=، 047/0P=). بین دیابت ملیتوس و عفونت مجاری ادرار هیچ رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. اکثر ایزوله‌ها نسبت به ایمی‌پنم حساس بودند ولی نسبت به کوتریموکسازول و تتراسایکلین مقاوم بودند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد اکثر عفونت‌های مجاری ادراری در ماه‌های اول پس از پیوند رخ می‌دهد. آزمون آنتی‌بیوگرام برای درمان بیمارانی که مبتلا به عفونت‌های مجاری ادراری هستند ضروری است. به‌علاوه جنس مونث، سن بالا و طول مدت بستری فاکتورهای خطر برای این عفونت‌ها محسوب می‌شوند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |