روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله‌ای از نوع Quasi experimental است. 29 بیمار مراجعه‌کننده به درمانگاه فوق تخصصی جراحی پلاستیک و انستیتو کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره) تهران با تشخیص نهایی سرطان نواحی سر و صورت و برای انجام جراحی برای برداشت بافت سرطانی بستری شده و پس از عمل جراحی بیماران به‌مدت سه‌ماه تحت    نظارت و پی‌گیری مستمر قرار گرفتند و نتایج جراحی ارزیابی شد.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 1/15±8/59 سال بود. در دو بیمار (9/6%) شکست کامل فلپ و در سه بیمار (3/10%) نارسایی نسبی فلپ گزارش شد. تفاوتی بین گروه‌های شکست کامل و نسبی فلپ با سایر بیماران از لحاظ میانگین سنی، میانگین زمان عمل و میانگین زمان ایسکمی حین عمل وجود نداشت. 

نتیجه‌گیری: Prothrombin time (PT) و International Normalized Ratio (INR) در بیماران با شکست کامل فلپ در مقایسه با سایر بیماران که عمل در آن‌ها با موفقیت انجام شد دارای اختلاف آشکار و مشخصی بودند. میزان شکست کامل و   نسبی پس از عمل در این مطالعه نیز در حد پایین‌تر از 10% بوده است. انتقال آزاد بافتی یک روش موفق برای بازسازی تک‌مرحله‌ای در تقریباً همه موارد ضایعات ماژور سر و گردن به حساب می‌آید و نیز می‌تواند سطوح بالاتری از بهبودی عملکرد را در مقایسه با دیگر روش‌ها فراهم آورد.