دوره 71، شماره 12 - ( اسفند 1392 )
جلد 71 شماره 12 صفحات 806-800 |
برگشت به فهرست نسخه ها
رقیه برجی1 
، سید محمدرضا خاتمی* 2، محمدرضا عباسی3 ، علی پاشا میثمی4 ، خسرو برخورداری5 ، فرح ایت ا. . اصفهانی6 ، مینا پاشنگ6 ، لاله قدیریان7
، سید محمدرضا خاتمی* 2، محمدرضا عباسی3 ، علی پاشا میثمی4 ، خسرو برخورداری5 ، فرح ایت ا. . اصفهانی6 ، مینا پاشنگ6 ، لاله قدیریان7
1- گروه بیماری‌های داخلی، بیمارستان امام‌خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه نفرولوژی، مرکز تحقیقات نفرولوژی بیمارستان امام‌خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ،khatamis@sina.tums.ac.ir
3- گروه نفرولوژی، مرکز تحقیقات نفرولوژی بیمارستان امام‌خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
4- گروه ﭘﺰﺷکی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
5- گروه بیهوشی، بیمارستان مرکز قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
6- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات بیمارستان قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
7- مرکز تحقیقات مبتنی بر مشارکت جامعه، مرکز تحقیق و توسعه سیاست‌های دانشگاه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه نفرولوژی، مرکز تحقیقات نفرولوژی بیمارستان امام‌خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. ،
3- گروه نفرولوژی، مرکز تحقیقات نفرولوژی بیمارستان امام‌خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
4- گروه ﭘﺰﺷکی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
5- گروه بیهوشی، بیمارستان مرکز قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
6- گروه پرستاری، مرکز تحقیقات بیمارستان قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
7- مرکز تحقیقات مبتنی بر مشارکت جامعه، مرکز تحقیق و توسعه سیاست‌های دانشگاه، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (18903 مشاهده)
زمینه و هدف: مرگ و میر بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه پس از عمل بای‌پس کرونر بیش از افراد با عملکرد کلیه طبیعی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر دیالیز پیشگیرانه بر روی کاهش مرگ و میر بیماران با نارسایی کلیه غیردیالیزی پس از عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر Coronary Artery Bypass Graft (CABG) انجام گردید.
روش بررسی: در این مطالعه 50 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه غیردیالیزی که نیاز به CABG داشتند، به روش آسان انتخاب شده و بر اساس روش بلوک‌بندی تصادفی وارد یکی از دو گروه دیالیز پیشگیرانه و بدون دیالیز شدند. معیارهای خروج شامل سن زیر 18 سال و CABG بار دوم بود. پس از عمل میزان مرگ و میر و بروز عوارض مختلف در دو گروه مقایسه گردید. P کم‌تر از 05/0 از نظر آماری معنادار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سن افراد 9/9±3/65 بود. زنان 16% (هشت نفر) و مردان 84% (42 نفر) بیماران را تشکیل می‌دادند. مشخصات اولیه مانند سن، جنس در دو گروه مشابه بود (به‌ترتیب 06/0=P و 1=P). مقایسه بین گروه مداخله و گروه کنترل از نظر میزان مرگ و میر (14/0=P)، نارسایی حاد کلیه (4/0=P) و حوادث عروقی مغزی (1=P) در دو گروه تفاوت معناداری نشان نداد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده از مطالعه حاضر، دیالیز پیشگیرانه قبل از جراحی بای‌پس قلب در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه غیردیالیزی به جز عوارض ریوی، اثری بر کاهش عوارض و مرگ و میر پس از عمل ندارد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |