زمینه و هدف: دیابت بی‌مزه در حاملگی بیماری نادری است که در نتیجه ترشح میزان ناکافی هورمون آنتی‌دیورتیک (وازوپرسین) اتفاق می‌افتد. به‌دلیل افزایش فیلتراسیون گلومرولی در حاملگی، نیاز به هورمون آنتی‌دیورتیک بیشتر می‌شود. معرفی بیمار: خانم 39 ساله شش روز بعد از زایمان طبیعی به‌علت تشنگی، پرنوشی، تب، پلی‌اوری و ضعف در مهر ماه 1392 به بیمارستان اکبرآبادی مراجعه کرد. افزایش قابل توجه حجم ادرار با کاهش وزن مخصوص ادرار همراه بود. اسمولاریته ادرار کمتر از اسمولاریته سرم بود. در آزمایش خون هیپرناترمی دیده شد. درمان با تجویز دسموپرسین استات که آنالوگ آنتی‌دیورتیک هورمون است صورت گرفت نتیجه‌گیری: انواع اختلالات غدد درون ریز ممکن است بارداری را دچار مشکل نمایند. دیابت بی‌مزه چندان شایع نیست، در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند اثرات نامطلوبی بر روند بارداری داشته باشد. بیشتر افراد مبتلا، در زمان بارداری نیاز به‌مقادیر بیشتر دسموپرسین استات دارند، شاید به‌دلیل افزایش کلیرانس متابولیک ناشی از وازوپرسیناز جفتی باشد. با همین مکانیسم، مواردی از انواع تحت بالینی دیابت بی‌مزه ممکن است در حاملگی علامت‌دار شوند.

واژه‌های کلیدی: دیابت بی‌مزه، آنتی‌دیورتیک هورمون، وازوپرسین، دسموپرسین استات، زایمان واژینال

متن کامل [PDF 190 kb]   (2633 دریافت)