زمینه و هدف: در حال حاضر چندین روش برای اندازه‌گیری چربی زیرپوستی بدن وجود دارد اما این روش‌ها محدودیت‌های زیادی دارند. در این پژوهش سعی شد تا یک الگوریتم خوشه‌بندی برای اندازه‌گیری ضخامت بافت چربی زیر پوستی در تصاویر ترموگرافی ارایه شود. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است که بر روی 100 نفر از افراد مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید مبینی سبزوار (از فروردین 1392 تا آذر 1392) صورت گرفت و ضخامت چربی زیرپوستی آنها بر اساس الگوی حرارتی و استفاده از روش‌های کلاستربندی K-Means و Fuzzy c-means و الگوریتم اجزای متصل برگشتی محاسبه شد. یافته‌ها: تمام اندازه‌گیری‌های انجام شده بر روی تصاویر حرارتی، توسط روش پیشنهادی، با روش سونوگرافی مقایسه شد، که نتیجه این مقایسه یکسان دانستن این اندازه‌گیری‌ها با تقریب قابل قبول از نظر پزشک رادیولوژیست نسبت به روش سونوگرافی بود. در بررسی فوق مقدار حساسیت تشخیصی برابر با یک و میزان کسر منفی نادرست، صفر بود. نتیجه‌گیری: روش ارایه شده در این مقاله به عنوان یک روش غیرتهاجمی و مقرون به صرفه برای اندازه‌گیری ضخامت چربی زیرپوستی مورد توجه قرار می‌گیرد.

واژه‌های کلیدی: چربی زیرپوستی، ترموگرافی، کلاستربندی، برچسب گذاری اجزا

متن کامل [PDF 832 kb]   (4580 دریافت)