دوره 73، شماره 9 - ( آذر 1394 )                   جلد 73 شماره 9 صفحات 684-680 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های غیرواگیر کودکان، بخش اطفال، بیمارستان کودکان امیرکلا، دانشگاه علوم پزشکی بابل ، zypasha@gmail.com
چکیده:   (5279 مشاهده)

زمینه و هدف: آبله‌مرغان نوزادی، ثانوی به عفونت حواشی تولد در مادر می‌باشد که در صورت عدم درمان در 30% موارد خطر مرگ به‌دنبال دارد. درمان شامل ایزولاسیون و تجویز آسیکلوویر و ایمیون گلوبولین داخل وریدی است. هدف از گزارش این مورد، درمان نارسایی تنفسی ناشی از آبله‌مرغان با سورفاکتانت است.

معرفی بیمار: نوزاد پسر هفت روزه‌ای است که به‌دلیل دیسترس تنفسی و ضایعات منتشر پاپولووزیکولر در بیمارستان کودکان امیر‌کلا بابل در اردیبهشت 1391 بستری شد. مادر وی چهار روز پیش از زایمان سابقه آبله‌مرغان داشت. آسیکلوویر و آنتی‌بیوتیک‌های وریدی برای وی شروع شد. روز دوم بستری به‌دلیل پنومونی شدید و نارسایی تنفسی اینتوبه شد و به ونتیلاتور متصل گردید و سورفاکتانت داخل تراشه در دو دوز مجزا به‌دلیل نیاز به تنظیم بالای ونتیلاتور تجویز شد. نوزاد پس از 14 روز با حال عمومی خوب ترخیص شد.

نتیجه‌گیری: تجویز سورفاکتانت در نارسایی تنفسی ناشی از پنومونی آبله‌مرغان می‌تواند در درمان نارسایی تنفسی آنها مفید باشد.

متن کامل [PDF 335 kb]   (2174 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش موردي |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.