زمینه و هدف: تامین سلامت کودکان و نوزادان باید از اولین و مهمترین وظایف هر دولتی باشد. امروزه کشورهای جهان به‌ترتیب سیر نزولی مرگ‌و‌میر این گروه طبقه‌بندی می‌شوند. طبقه‌بندی و بررسی علل مرگ نوزادی هسته اصلی برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری سلامت یک کشور برای افزایش بقای نوزادان است. این مطالعه با هدف طبقه‌بندی علل مرگ نوزادان انجام گرفته است.

روش بررسی: این مطالعه با استفاده از 11693 مرگ نوزادی (از سن بارداری 22 هفته تا مرگ 30 روزگی) بیمارستانی ایران، ثبت شده در سامانه ثبت مرگ پری‌ناتال وزارت بهداشت، درمان، آموزش پزشکی در سال 1391 انجام شد. ویژگی‌های دموگرافیک، برخی فاکتورهای مرتبط با نوزادان فوت‌شده استخراج و علل مرگ‌ها بر اساس سیستم کدبندی بین‌المللی بیماری‌ها تقسیم‌بندی شد.

یافته‌ها: شایع‌ترین علت مرگ‌و‌میر نوزادی، مربوط به گروه "اختلالات حول و حوش تولد" (92/%77) بود که بیشترین شیوع در این گروه مربوط به "علل مرتبط با طول بارداری" (7/%37) بود. مرگ بر اثر "اختلالات مادرزادی، کروموزومی و ناهنجاری‌ها" در 82/20% و بر اثر "حوادث و سوانح" در 26/1% موارد ثبت گردید. بیشترین علت مرگ در نوزادان بالای g 1000 نیز "اختلالات حول و حوش تولد" با فراوانی نسبی 29/71% بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس پژوهش کنونی علل پیرامون تولد به‌ویژه "علل مرتبط با طول بارداری" اصلی‌ترین علت مرگ‌و‌میر نوزادان ایران را تشکیل می‌دهند. مرگ بر اثر "اختلالات مادرزادی، کروموزومی و ناهنجاری‌ها" از علل دیگر مرگ هستند.