مجله دانشکده پزشکی

---

---

---

مقایسه دو روش تزریق وریدی (۶ دوز یک گرمی) و شستشوی موضعی با محلول سفالوتین سدیم در حین عمل سزارین نشان می دهد که از نظر عوارض عفونی و مدت اقامت در بیمارستان تفاوت معنی داری از نظر آماری بین آنها وجود ندارد. از طرفی، روش تزریقی (۶ گرم سفالوتین سدیم) پرخرج تر از روش شستشوی موضعی (۲ گرم سفالوتین سدیم) است.

---

شاید، هنوز مهمترین حقایق در مراحل آغازی واکنش های زنجیره ای اسید آراشیدونیک نهفته است. تقریباً تنها حقیقتی که درباره این موضوع میدانیم نقش حیاتی رادیکال اکسیژن آزاد ( O = Oxygen Free Radical ) است. این رادیکال قابلیت احتراق زیادی داشته و عمر بیولژیک آن چند هزارم ثانیه است. اکسیداسیون اسید آراشیدونیک در نهایت به دو مسیر منجر میگردد. در یک مسیر، که بوسیله آنزیمهای مخصوصی کنترل می گردد. بالاخره پروستاگلاندینها بوجود میآیند. در حالیکه در مسیر دیگر، ترکیبات حاصل، از راههای غیر آنزیمی (Non enzyme- tic ) تجزیه می گردند. این مشتقات غیر آنزیمی (راه لیپوکسی ژناز - شکل ۱) ، که کاملاً ماهیت آنها را نمی دانیم، ممکن است خود از نظر بیولژیکی فعال بوده و هم بر فعالیت راه آنزیمی (مسیر اول) اثر داشته باشند. هم چنانکه گفتیم سنتز PGI۲ مخصوصاً بوسیله چندین لیپید پراکسید (Lipid peroxides) قویاً دچار وقفه می گردد. لیپید پراکسیدها ترکیبات حاصل در مسیر دوم (راه لیپوکسی ژناز) هستند. مطالعه سنتز ترکیبات حاصل از راههای غیر آنزمی نشان داده است که در طول حاملگی مرتباً بر مقدار آنها افزوده شده و پس از زایمان دوباره بحد قبلی باز می گردند ۳۱ . توجیه این امر شاید بدین ترتیب باشد که چون در طول حاملگی طبیعی بطور کلی متابولیسم آراشیدونیک و سنتز PGI۲ ( زا راه آنزیماتیک) افزایش می یابد، همزمان با آن ترکیبات حاصل از راههای غیر آنزیمی نیز، بطور متناسب ، زیاد می شوند. از طرفی، معلوم شده رابطه ای بین ترکیبات حاصل از راههای غیر آنزیمی و فشار خون وجود دارد. میزان افزایش فشار خون با افزایش این ترکیبات متناسب است. شاید در این حال ترکیبات غیر آنزیمی بطور نامتناسبی افزایش یافته باشند. اگر حاملگی طبیعی، نظیر هر فنومن طبیعی دیگر را ، تحت کنترل دقیق سیستم های آنزیمی بدانیم، حاملگی غیر طبیعی (پره اکلامپسی) ، نظیر سایر بیماریها، میتواند انعکاسی از فعالیت غیر قابل کنترل راه های متابولیسمی غیر عادی (غیر آنزیمی) باشد.

---

---

سندرم شوارتز جمپل یک بیماری نادر و با توارث اتوزومال مغلوب است که یافته های بالینی بارز آن اختلال رشد قدی، بلفاروفیموزیس، قیافه ماسکه، قفسه سینه کبوتری، کاهش قدرت عضلات و محدودیت حرکتی مفاصل است. حتی اگر بیمار در معاینات، میوتونی را نشان ندهد، در الکترومیوگرافی میوتونی بطور واضح قابل مشاهده است. دو بیمار که در اینجا به معرفی آنها می پردازیم، پسرانی بودند ۷ و ۸ ساله با تابلوی بالینی مشترک، شامل: بلفاروفیموزیس، قیافه ماسکه و غمگین، چانه کوچک، لبهای چین خورده، صدای ضعیف، سینه کبوتری، عضلات با ظاهر هیپرتروفیه، محدودیت حرکتی در مفاصل شانه و علامت گوورس. هر دو بیمار از نظر هوشی طبیعی بنظر می رسیدند. در یک بیمار نزدیک بینی و در بیمار دیگر کدورت خفیف عدسی ملاحظه شد. CPK افزایش یافته و وجود میوتونی در الکترومیوگرافی هر دو بیمار گزارش شد. در یک مورد که بیوپسی عضله انجام شد، تغییرات غیراختصاصی مشابه دیستروفی عضلانی دیده شد. در مطالعات رادیولوژیک انجام شده کاهش سن استخوانی، استئوپروز، platyspondyly و در یک مورد coax valga گزارش شد. هر دو بیمار تحت درمان با کاربامازپین قرار گرفتند.

---

جهت بررسی ریسه (Breath holding spell: BHS) و عوامل زمینه ساز آن، ۴۷ کودک طی یک دوره ۹ ماهه در یک مطالعه آینده نگر، مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص ریسه توسط شرح حال طبی، معاینه توسط متخصص، نوار مغزی، نوار قلب و آزمایشات پاراکلینیک بوده است. ۴ کودک بدلیل داشتن امواج حمله ای صرعی در نوار مغزی، از مطالعه خارج شدند. ۴۳ کودک با متوسط سن ۱۸,۴ ماه و نسبت جنسی ۱.۱۵ مورد مطالعه قرار گرفتند که شروع حملات ریسه در ۷۷% از آنها در سن زیر ۱۲ ماهگی بوده است. سابقه خانوادگی ریسه در منسوبین درجه یک را ۵۱% موارد گزارش نمودند. ۳۰% کودکان دارای والدین با نسبت خانوادگی بودند. شایعترین نوع ریسه، کبود (۷۹.۱%) و سپس سفید (۱۱.۶%) و مخلوط (۹.۳%) بود. درد و عصبانیت، شایعترین عوامل شروع کننده بودند. ۷۸% کودکان مبتلا به فقر آهن و ۵۳% مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند.

---

مقدمه: شیگلوزیس یک بیماری حاد التهابی روده بزرگ می باشد که توسط گونه های مختلف باسیل شیگلا ایجاد می شود و در مناطق گرمسیر، از جمله ایران شیوع بالایی دارد.

مواد و روش ها: در این پژوهش ۳۹۰ مورد بیمار مبتلا به شیگلوزیس در بیمارستان بهرامی از بهمن ۱۳۷۶ لغایت بهمن ۱۳۸۱ مورد مطالعه قرار گرفته اند.

یافته ها: میزان تظاهرات عصبی ۸۰% گزارش شد (۴۳,۰۸% تشنج تنها، ۱۵.۳۸% آنسفالوپاتی تنها و ۱۸.۴۷% تشنج و آنسفالوپاتی باهم و ۳.۰۷% سندرم Ekiri و ۲۰% بدون تظاهرات عصبی) این آمار در مقایسه با آمارهای ارائه شده در مراجع تا حدودی متفاوت است که علت این موضوع احتمالا محدود بودن مطالعه به بیماران بستری و Over diagnose (تشخیص بیش از حد) شدن تشنج می باشد.

نتیجه گیری و توصیه ها: این نتایج نشان می دهد که تظاهرات عصبی بویژه تشنج در شیگلوزیس بسیار شایع بوده و حتی سندرم Ekiri آمار نسبتا بالایی دارد و بنابراین لزوم پیشگیری و درمان بموقع کاملا محسوس است.

---

مقدمه: از متدهای مختلفی برای پیشگویی ذخیره تخمدان و نتایج IVF در پاسخ تحریک گنادوتروپین استفاده شده است. در بین همه اینها ثابت شده است که FSH پایه روز سوم مفیدترین متد است. نتیجه ضعیف تر با سطح بالاتر هورمون حتی در محدوده نرمال مرتبط است. هدف اصلی از این مطالعه تعیین ارزش پیشگویی کنندگی اینهیبین B روز پنجم سیکل در تعداد اووسیت های به دست آمده در سیکل ART است. اهداف دیگر آن تعیین حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی اینهیبین B در پیشگویی حاملگی بالینی و کنسل شدن سیکل و تحریک بیش از حد تخمدان در سیکل های ART و تعیین ارتباط بین اینهیبین B و تعداد اووسیت بازیافت شده، تعداد فولیکول رسیده (۱۴mm) ، تعداد اووسیت بارور شده و جنین تشکیل داده شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش پرسپکتیو به صورت توصیفی و تحلیلی با ارزیابی تست تشخیصی روی بیماران نابارور مراجعه کننده به درمانگاه نازایی در بیمارستان ولیعصر، مرکز ناباروری رویان و الوند در سال ۸۲-۸۳ انجام شده است. معیارهای ورود، بیماران با علت نازایی مردانه، لوله ای، ناشناخته که سن ۳۵-۲۰ سال داشتند، سابقه جراحی قبلی روی تخمدان نداشتند و BMI=۲۰-۲۸kg/m۲ و FSH نرمال سیکل قبلی بوده است و معیارهای خروج هر گونه اختلال اندوکرین مثل هیپرپرولاکتینما و PCO و نیاز به TESE برای سیکل ART بوده است. پروتکل مورد نظر، Long پروتکل و داروی GnRH آگونیست مورد استفاده بوسرلین بوده است.
یافته ها: در این مطالعه ارتباط معنی داری بین اینهیبین B و تعداد فولیکول رسیده و BMI و تعداد اووسیت بازیافت شده و جنین تشکیل شده و حاملگی شیمیایی وجود داشته ولی بین اینهیبین B و تعداد روزهای مورد نیاز برای تحریک و گنادوتروپین مورد نیاز و حاملگی بالینی و کنسل شدن سیکل ارتباطی وجود نداشته است. علاوه بر این بین اینهیبین B و پاسخ ضعیف تخمدان (اووسیت > ۴) و تحریک بیش از حد تخمدان (فولیکول۲۰) ارتباط وجود داشته است.
نتیجه گیری و توصیه ها: هر چند که بین مقدار اینهیبین B و تعداد اووسیت بازیافت شده و موارد حاملگی شیمیایی و تعداد اووسیت کمتر از ۴ و فولیکول بیشتر مساوی ۲۰ ارتباط وجود دارد ولی این تست از حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت بالایی جهت تعیین پاسخ دهنده های ضعیف (کمتر از ۴ اووسیت) و کنسل شدن سیکل و تحریک بیش از حد تخمدان (فولیکول ۲۰ ) و موارد حاملگی برخوردار نیست و نمی توان از این تست جهت کنسل کردن سیکل استفاده کرد.

---

زمینه و هدف :یکی از گروه های دارویی در پیشگیری از سردردهای میگرنی، داروهای بلوک کننده کانال کلسیمی هستند. در این گروه دارویی، مطالعات متعدد در مورد وراپامیل و فلوناریزین انجام شده است. سیناریزین جزو کم عارضه ترین داروهای این گروه است، اما تحقیقات در مورد آن بسیار محدود می باشد. این مطالعه ، تاثیر سیناریزین را در کاهش سردرد میگرنی و در مقایسه با سدیم والپروات که داروی متداول در پیشگیری از سردرد میگرنی است، مورد بررسی قرار داده است.
روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بوده که به صورت تصادفی و دو سوکور انجام شده است. بیماران دچار سردرد مقاوم به درمان به صورت تصادفی در دو گروه دارویی مورد مطالعه سیناریزین و سدیم والپروات قرار گرفتند. داده ها در بانک اطلاعاتی طراحی شده نرم افزار SPSS وارد شده و مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: تعداد ۱۳۳ بیمار وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه در گروه سیناریزین۱۰± ۳/۳۴ سال و در گروه سدیم والپروات۱۱ ± ۴/۳۳ بود. تعداد دفعات سردرد در حدود ۵۰% و مدت سردرد در حدود ۷۰% در هر دو گروه کاهش داشت و در دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین کاهش میزان شدت حملات سردرد در مراحل پیگیری تاثیر سیناریزین نسبت به مرحله پایه در مرحله اول پیگیری ۷۶% و در گروه تحت درمان با سدیم والپروات در مراحل پیگیری نسبت به مرحله پایه در مرحله اول پیگیری، ۷۵% کاهش یافته بود. از نظر میزان عوارض منجر به قطع دارو، عوارض در مصرف کنندگان سیناریزین به طور معنی داری کمتر بود (۲/۵% در مقابل ۱۴%).
بحث: سیناریزین به میزان مشابه با سدیم والپروات در کاهش قابل ملاحظه دفعات حملات، شدت و مدت سردرد موثر بوده، همچنین در پیشگیری از سردرد میگرنی مقاوم، داروی کم عارضه و موثری است.

---

واژینیت کاندیدیایی شایع‌ترین واژینیت در خانم‌ها و معمولاً به علت کاندیدا آلبیکنس است. دوره‌های واژینیت از نظر علل، علائم، پاسخ به درمان و میزان عود متغیر هستند. با توجه به شیوع بالای این نوع واژینیت و علائم متغیر آن، درمان با فلوکونازول در بیماران مبتلا به نوع کمپلیکه آن بررسی شد.

روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بدون کنترل دارونما می‌باشد. جامعه مورد مطالعه، بیماران ۶۵-۱۸ ساله مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان آرش با علائم واژینیت کاندیدیایی می‌باشند. تأثیر درمان با دوز منفرد و یا مکرر فلوکونازول ۱۵۰ میلی‌گرم خوراکی بررسی شد.

یافته‌ها: شدت علایم در دو گروه از بیماران درمان شده با پروتکل‌های مختلف، تفاوت معنی‌داری از لحاظ آماری نشان نداد. ارزیابی پاسخ بالینی و میکولوژیک به درمان نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری شدید که با Sequential Dose فلوکونازول درمان شده‌اند، وضعیت بهتری نسبت به زیرگروه دیگر دارند. اختلاف بین شدت بیماری و فراوانی پاسخ مثبت به درمان در کشت در بیماران مبتلا به بیماری راجعه از لحاظ آماری معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: ولوو واژینیت‌های راجعه با شدت ملایم تا متوسط به درمان با دوز منفرد فلوکونازول در مدتی کوتاه پاسخ مناسبی می‌دهند. میزان بالای کشت مثبت واژینال در روز ۳۵ در تمامی زیرگروه‌ها، بار دیگر محدودیت فلوکونازول و سایر داروهای آزول را به‌عنوان یک داروی Fungistatic تأیید نمود. این موضوع نیز ضرورت دستیابی به نوعی داروی ضدقارچ را با خصوصیت کشندگی قارچ آشکار می‌نماید.

---

لکه‌های مغولی شایع‌ترین ضایعات پیگمانته در نوزادان می‌باشند که به‌صورت ماکول‌های مادرزادی به اندازه و رنگهای متنوع دیده می‌شوند. شایع‌ترین مکان لکه‌های مغولی ناحیه ساکروگلوتئال می‌باشد. شیوع این لکه‌ها از ۱۰% در نژاد سفید تا بیش از ۸۰% در نژادهای آسیایی مانند چینی و مغولی گزارش شده است. تاکنون مطالعات محدودی در مورد بررسی فراوانی لکه‌های مغولی در ایران انجام گردیده است. مطالعه حاضر به بررسی بروز این لکه‌ها و مکان آنها در نوزادان به‌دنیا آمده در بیمارستان شریعتی تهران پرداخته است.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی به‌مدت دو سال، در فاصله سال‌های ۸۵-۱۳۸۳، در بیمارستان شریعتی تهران انجام پذیرفت و ۲۳۰۵ نوزاد توسط پزشک متخصص اطفال از نظر وجود لکه‌های مغولی و مکان‌های شایع آن مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته‌ها: بروز لکه‌های مغولی در بیمارستان شریعتی تهران ۴/۱۱ درصد بود. شایع‌ترین مکان لکه‌های مغولی ناحیه ساکرال و بعد از آن ناحیه گلوتئال بود. بین وجود لکه مغولی با جنس، ترم و پره ترم بودن نوزاد، گروه‌های سنی مادران و نوع زایمان، ارتباط معنی‌دار وجود نداشت (۰۵/۰p).

نتیجه‌گیری: در جمعیت مورد مطالعه تهران میزان فراوانی لکه مغولی شبیه نژاد سفید می‌باشد. انجام یک مطالعه نژاد شناختی تکمیلی بر روی مراجعه‌کنندگان به این بیمارستان ضروری است.

---

هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثربخشی و ایمنی جراحی با روش نوار ترانس اوبتوراتور (با حداقل تهاجم) در درمان زنان با بی‌اختیاری استرسی ادراری می‌باشد.

روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه One sample clinical trail است که برای اولین بار در بخش‌های زنان در ایران صورت گرفت. ۳۵ بیمار با بی‌اختیاری استرسی ادراری مراجعه‌کننده به بیمارستان امام‌خمینی (ولیعصر) تحت عمل TOT قرار گرفتند. (سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۳) متوسط سن بیماران ۵۰ سال (۷۴-۲۶) بود. همه بیماران پس از عمل مورد معاینه بالینی، تست سرفه با مثانه پر، یوروفلومتری و ارزیابی post voiding residual قرار گرفتند.

یافته‌ها: متوسط زمان پی‌گیری بیماران ۱۴ ماه (۲۶- ۸) و متوسط زمان عمل جراحی حدود ۲۰ دقیقه بود. میزان بهبودی کامل ۴/۹۱%، بهبودی نسبی ۶/۸% و عدم وجود شکست درمانی به‌دست آمد. به‌طور کلی عوارض حین عمل حدود ۹/۲% (خونریزی و هماتوم) بدون آسیب عروقی، عصبی و روده‌ای بود و یک مورد باقیمانده ادراری پس از عمل مشاهده گردید.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نتایج حاصله از مطالعات ابداع‌کننده این تکنیک یعنی آقای Delorme را تأیید کرد و نشان داد که این روش موثر و ایمن برای درمان زنان با بی‌اختیاری استرسی ادرار به تنهایی یا در ترکیب با ترمیم پرولاپس می‌باشد. با این حال بهتر است مطالعات RCT که بتواند روش TOT را با روش‌های جراحی استاندارد موجود در درمان بی‌اختیاری ادراری زنان مقایسه نماید، انجام گیرد.

---

زمینه و هدف: گزش حشرات می‌تواند سبب واکنش‌های موضعی یا سیستمیک شود. رابدومیولیز می‌تواند موجب نارسائی حاد کلیه در ۷-۵% موارد شود. گزش زنبور عسل یک علت نادر رابدومیولیز است، که به‌دنبال ۵۰ گزش یا بیشتر می‌تواند رخ دهد. گزش بیش از ۲۵۰ زنبور عسل قادر به ایجاد مرگ در انسان می‌باشد.

معرفی بیمار: در این مقاله ما دو مورد گزش متعدد زنبور عسل (>۲۰۰۰) را که با وجود بروز رابدومیولیز و همولیز و نارسائی حاد کلیه کاملاً بهبود یافتند و دو مورد دیگر را که با گزش بیش از ۵۰۰ بار بدون بروز هیچگونه عارضه‌ای بهبود یافتند، گزارش می‌نماییم.

---

زمینه و هدف: در زمینه بررسی بقا کلیه پیوندی در ایران مطالعاتی با رویکرد صرفاً بالینی انجام شده است. این مقاله به بررسی و تعیین عوامل تاثیرگذار بر بقا پیوند کلیه بعد از عمل پیوند می‌پردازد و با استفاده از توانایی شبکه‌های عصبی در زمینه مدل‌سازی روابط پیچیده، در این مقاله مدلی برای پیش‌بینی بقای پنج ساله کلیه‌های پیوندی ارائه شده است.
روش بررسی: این مطالعه به‌صورت گذشته‌نگر بر روی ۳۱۶ بیمار گیرنده پیوند کلیه از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۸۵ انجام شده است. از روش‌های کاپلان مایر، آزمون رگرسیون کاکس، نیکویی برازش و شبکه‌های عصبی مصنوعی برای تحلیل استفاده شده است.
یافته‌ها: عوامل شاخص توده بدنی و نوع پیوند (جسد یا زنده) از عوامل تاثیرگذار بر بقای کلیه پیوندی می‌باشند. بقای یک‌ساله، سه ساله و پنج سال کلیه پیوندی به‌ترتیب ۹۶ و ۹۳ و ۹۰ درصد برآورد شده است. نتایج تست مدل شبکه عصبی ایجاد شده برای پیش‌بینی بقای پنج ساله بیماران حاکی از آن است که علاوه بر دقت مناسب شبکه (۷۲ درصد)، نتایج به‌دست آمده از شبکه، نیکویی برازش مناسبی نیز دارند و حساسیت مدل در شناسایی صحیح کلیه‌های بقا یافته بیشتر از شناسایی صحیح کلیه‌های از دست رفته می‌باشد (۷۲ درصد در مقابل ۶۱ درصد).
نتیجه‌گیری: میزان بقای کلیه پیوندی در پیوندهای زنده بیشتر از پیوندهای جسدی می‌باشد. با افزایش شاخص توده بدنی بیماران در زمان پیوند، میزان بقای کلیه پیوندی کاهش می‌یابد. از شبکه‌های عصبی در ایجاد مدل‌هایی برای پیش‌بینی بقای کلیه پیوندی می‌توان استفاده نمود.

---

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت پروگنوستیک متاستاز غدد لنفی گردنی در کارسینوم سلول سنگفرشی SCC زبان و اهمیت مارکرهای بیولوژیک در رفتار تهاجمی تومور و ایجاد متاستاز ارتباط دو مارکر بیولوژیک P۵۳ و Epidermal Growth Factor EGFR که در پرولیفراسیون و تمایز سلولی نقش دارند و همچنین دو مارکر بیولوژیک CD۴۴ و E-cadherin که در چسبندگی سلولی نقش دارند با متاستاز غدد لنفی گردن تحت بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۵۳ بیمار SCC زبان که تحت عمل جراحی برداشت تومور و دیسکسیون غدد لنفی گردن در سال‌های ۸۷-۱۳۸۰ قرار گرفته بودند انجام شد. نمونه‌های این بیماران تحت رنگ‌آمیزی ایمونو-هیستوشیمی قرار گرفت و میزان این مارکرهای بیولوژیک سنجیده شد و نتایج حاصل از رنگ‌آمیزی با توجه به متغیرهای کلینیکو- پاتولوژیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 

یافته‌ها: در این مطالعه از بین فاکتورهای کلینیکو- پاتولوژیک، سن، سابقه ریسک فاکتور، وجود لنفادنوپاتی بالینی گردن و سایز تومور و از بین مارکرهای بیولوژیک کاهش ارتباط معنی‌داری با متاستاز غدد لنفی گردن مشاهده شد و بین جنس و سایر مارکرهای بیولوژیک شامل P۵۳، EGFR، E-cadherin و متاستاز غدد لنفی گردن ارتباطی مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: با اندازه‌گیری CD۴۴ علاوه بر فاکتورهای کلینیکو پاتولوژیک می‌توان جهت بررسی احتمال متاستاز غدد لنفی گردن و پروگنوز بیماران SCC زبان بهره گرفت.

---

زمینه و هدف: اندانسترون (Ondansetron) آنتاگونیست گیرنده پنج هیدروکسی تریپتامین و داروی موثر ضد استفراغ در بیماران کموتراپی؛ دوره پس از جراحی و همچنین تهوع و استفراغ بارداری می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی بروز عوارض جنینی در مادران مصرف‌کننده این دارو انجام شده است. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی گروه بیماران (case-series study) ۲۲ خانم بارداری که از اردیبهشت ۱۳۸۵ تا شهریور ۱۳۹۲ با شکایت از تهوع و استفراغ تکرار‌شونده در بیمارستان مهدیه تهران بستری شده بودند، به‌دلیل عدم پاسخ به درمان‌های رایج تحت درمان با اندانسترون mg ۴ خوراکی سه بار در روز قرار گرفتند. پس از ختم بارداری فاکتورهای مربوط به نوزاد شامل سن زمان تولد، مرگ داخل رحمی، وزن زمان تولد، آپگار نوزاد، نیاز به بستری در NICU و وجود آنومالی ثبت شد. یافته‌ها: بیماران شرکت‌کننده در این مطالعه از نظر سنی از ۲۰ تا ۴۲ سال (۲۲/۲۸±۰۸/۵ سال) بوده در موارد بررسی دو مورد سقط (۹%)، دو مورد بارداری دوقلویی (۹%) بود. اندانسترون در ۱۵ (۱/۶۸%) بیمار در متوسط سن حاملگی ۹ هفته یعنی دوران اندام‌زایی (Organogenesis) آغاز شد و در ۸ (۳/۳۶%) بیمار تا سه ماهه سوم بارداری مصرف شد. در بررسی‌های اولیه ۱۰۰% بیماران کتونوری، ۱۵ (۲/۶۸%) هیپوکالمی (mEq/L ۵/۳ K+ level <) سه مورد (۶/۱۳%) هیپرتیروییدی و پنج مورد (۷/۲۲%) اختلالات عملکرد کبدی داشتند. در سه مورد (۶/۱۳%) کشت ادراری مثبت بود. آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان ۹ و ۱۰ و متوسط وزن زمان تولد g ۳۱۱۰ بود و آنومالی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: مصرف اندانسترون طی بارداری همراه با بروز عوارض تراتوژن نمی‌باشد بنابراین به‌عنوان خط دوم درمان در ویار بارداری قابل تجویز می‌باشد.

---

زمینه و هدف: اطلاع داشتن از موقعیت آناتومیک آپاندیس در تشخیص دقیق‌تر آپاندیسیت و درمان به‌موقع کمک‌کننده می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی، از فروردین تا شهریور سال ۱۳۹۲ بر روی ۲۰۰ جسد ارجاع‌شده به سالن تشریح پزشکی قانونی تهران انجام گرفت. داده‌های مورد نیاز جمع‌آوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: ۱۷۳ (۵/۸۶%) نفر مرد و ۲۶ (۱۳%) زن با میانگین سنی ۳۱/۱۶±۹۶/۳۹ سال بودند. میانگین طول آپاندیس cm ۷۶/۱±۷۸/۹ بود که این میانگین در مردان مورد مطالعه cm ۷۹/۱±۸۶/۹ و در زنان مورد مطالعه cm ۵۶/۱±۳۰/۹ بود. از نظر جایگاه آپاندیس، (۶۰%) موقعیت خلفی (رتروسکال)، (۲۴%) موقعیت پلویک (لگنی) و (۱۶%) موقعیت خارجی (ساب‌سکال) دیده شد. نتیجه‌گیری: شایعترین موقعیت آپاندیس در جمعیت مورد مطالعه خلفی (رتروسکال) بود. آگاهی از موقعیت‌ آپاندیس در جمعیت‌های مختلف می‌تواند در تشخیص زودتر و تفکیک علایم آپاندیسیت کمک‌کننده باشد.

---

زمینه و هدف: رضایت بیماران یکی از شاخص‌های مهم کیفیت و اثربخشی خدمات بیمارستانی است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سیستم مدیریت کیفیت بر میزان رضایت بیماران انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه اقدام پژوهی مشارکتی بوده که در بخش مراقبت‌های ویژه تنفسی بیمارستان لبافی‌نژاد تهران در سال ۱۳۹۲ انجام شد. با تشکیل تیم بهبود کیفیت و استفاده از مدل ده مرحله‌ای مدیریت کیفیت مصدق راد، اقدام به بهبود فرایندهای کاری بخش شد. رضایت بیماران بخش، پیش و پس از اجرای مدیریت کیفیت سنجیده شد.

یافته‌ها: فرایندهای اصلی بخش اصلاح و استاندارد شدند و اهداف ارتقای فرایندهای کاری تعیین شدند. برنامه عملیاتی دستیابی به اهداف تدوین و اجرا شد. اجرای مدیریت کیفیت منجر به بهبود ۵۴/۵ درصدی کیفیت خدمات بخش و افزایش ۷/۲ درصدی رضایت بیماران شد.

نتیجه‌گیری: اجرای درست یک مدل مناسب مدیریت کیفیت می‌تواند منجر به بهبود کیفیت خدمات بیمارستانی و  افزایش رضایت و وفاداری بیماران شود.

---