محمدرضا کسرایی، حمیدرضا ابطحی، نیلوفر ایوبی یزدی، عنایت صفوی، شهرام فیروزبخش، مصطفی محمدی،
دوره ۷۲، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: پلورال افیوژن (Pleural Effusion, PE) در میان بیماران بستری در ICU و بیماران بدحال شیوع زیادی دارد. هدف مطالعه حاضر مقایسه تشخیص پلورزی با دو روش سونوگرافی و رادیوگرافی در بیماران بستری در بخش ICU میباشد.
روش بررسی: ۳۹ بیمار بستری در دو بخش ICU داخلی و جنرال بیمارستان امامخمینی (ره) شهر تهران از مهر تا اسفند ۱۳۹۲ که بهعلت غیرجراحی بستری شدند، مورد انجام رادیوگرافی قفسهسینه سوپاین و سونوگرافی پرتابل شدند. بیماران توسط یک رادیولوژیست برای بررسی سونوگرافی و پزشک معالج برای تفسیر رادیوگرافی ارزیابی شدند. در صورت انجام توراکوسنتز و یا CT-Scan، از آنها بهعنوان استاندارد طلایی تشخیص پلورال افیوژن استفاده شد.
یافتهها: در سونوگرافی ۲۹ نفر (۳/۷۴%) افیوژن پلور داشتند و ۱۰ نفر (۷/۲۵%) نداشتند. با نظر پزشک معالج ۲۱ نفر از ۲۹ نفر توراکوسنتز شدند و همگی افیوژن با میانگین (۶/۴۱۷) ۲/۴۴۷ میلیلیتر داشتند در ۱۸ نفر که توراکوسنتز نشده بودند در ۱۳ نفر سیتیاسکن قفسهسینه موجود بود که در شش نفر (تمامی با گزارش PE در سونوگرافی) افیوژن وجود داشت. در رادیوگرافی ۹ نفر (۱/۲۳%) مثبت و ۳۰ نفر (۹/۷۶%) منفی بودند. بین سونوگرافی و رادیوگرافی قفسهسینه در تشخیص پلورال افیوژن تفاوت معنادار مشاهده شد (۰۱/۰P=) بهطوری که ۹/۶۸% مواردی که سونوگرافی نتایج مثبت داشت رادیوگرافی منفی بود و تنها در ۵/۳۴% موارد هر دو روش نتایج منفی داشتند. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای سونوگرافی بهترتیب (۱۰۰-۱/۸۷)۱۰۰%، (۱۰۰-۹/۵۸)۱۰۰%، (۱۰۰-۱/۸۷)۱۰۰%، (۱۰۰-۹/۵۸)۱۰۰% و برای رادیوگرافی (۰/۵۴-۶/۱۶)۳/۳۳%، (۱۰۰-۹/۵۸)۱۰۰%، (۱۰۰-۲/۶۶)۱۰۰%، (۴/۴۹-۱/۱۲)۰/۲۸% بود.
نتیجهگیری: سونوگرافی در تشخیص افیوژن پلورال در بیماران بستری در ICU بر رادیوگرافی ارجح است.