۱۵ نتیجه برای بهشتی
محمد بهشتی ،
دوره ۱، شماره ۱۰ - ( ۱-۱۳۲۲ )
چکیده
محمد قریب ، محمد بهشتی،
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۲۳ )
چکیده
مصطفی بهشتی شیرازی،
دوره ۶، شماره ۸ - ( ۱-۱۳۲۸ )
چکیده
محمد بهشتی،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۳۵ )
چکیده
محمد بهشتی،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۴۳ )
چکیده
محمد بهشتی،
دوره ۲۳، شماره ۸ - ( ۱-۱۳۴۵ )
چکیده
عباس فیروزآبادی، ابراهیم خیراندیش، فیروز بهشتی،
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۴۵ )
چکیده
عباس فیروزآبادی، فیروز بهشتی،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۴۵ )
چکیده
مرتضی حکمی، منوچهر صفائی، غلامرضا بهشتی، افیک باغومیان،
دوره ۲۴، شماره ۱۰ - ( ۱-۱۳۴۶ )
چکیده
محمد بهشتی،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( ۲-۱۳۴۶ )
چکیده
ناصر کمالیان، فیروز بهشتی،
دوره ۲۶، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۴۷ )
چکیده
فیبروالاستوز آندوکارد نوعی بیماری قلبی است، که با پرولیفراسیون نسج الاستیک و کلاژن آندوکارد مشخص می شود. علت قطعی بیماری معلوم نیست. به نظر می رسد که عیب ذاتی در پیدایش بیماری رل مهم و اصلی داشته و شاید سایر عوامل نظیر آنوکسی و انسداد عروق لنفاتیک و خونی نقش ثانوی داشته باشد.
نویسندگان در بررسی ۱۳۱۳ مورد اتوپسی کودک تا ۱۶ ساله، که بین سالهای ۴۴-۱۳۳۵ در بیمارستانهای دانشکده پزشکی تهران انجام شده، به چهار مورد از این بیماری برخورد کرده اند. نسبت بروز بیماری در جنس مذکر و مؤنث برابر هم و حداکثر سن مبتلایان سه سال، حداقل سه روز و سن متوسط تقریباً ۵/۱ سال بوده است. در سه مورد نارسائی دریچه میترال وجود داشته و در یک مورد (کودک سه روزه) این نارسائی دیده نشد. علاوه بر نارسائی، تنگی دریچه میترال که کیفیت نادری است، در یک مورد نیز مشاهده گردید. در یک مورد (مورد دوم) باز بودن مجرای شریانی و سوراخ بوتال و در مورد دیگر ( مورد سوم) دولتی بودن دریچه شریان ریوی یافت شده است. سابقه عفونت داخل رحمی در هیچ مورد ذکر نگردیده و علائم بالینی بطور کلی شامل علائم نارسائی قلب و عفونت ریوی بوده است.
محمد باقر رحیم، صمد بهشتی روی، علی‌اصغر علوی، محمد بنازاده،
دوره ۶۶، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: لیومیوم ریه و فیستول شریانی وریدی ریه هر دو از بیماریهای نادر ریه هستند. رخداد این دو در کنار هم نیز بسیار نادر می‌باشد. تشخیص هر دو بیماری به‌علت علائم کم مهم است.
معرفی بیمار: در این مقاله یک بیمار ۷۳ ساله با فیستول شریانی وریدی ریه همراه با یک توده solid (leiomyoma) در لوب فوقانی ریه چپ معرفی می‌کنیم که به‌صورت اتفاقی کشف شده و به‌علت بزرگی توده و همراهی با جزء solid توسط لوبکتومی فوقانی ریه چپ درمان شد. مهمترین نکته در بیمار ما وجود همزمان فیستول شریانی وریدی و لیومیوم ریوی (توده بافت عضلانی) بوده است.
نتیجه‌گیری: وجود هر نوع ضایعه بدون علامت در ریه (مثل ندول در رادیوگرافی قفسه صدری) باید تحت بررسی قرار گیرد زیرا شروع بسیاری از بیماریهای مهم ریوی بدون علامت بالینی است.
مهدی اشرفی، محمد تقی حمیدی بهشتی، شهرزاد شهیدی، فرزانه اشرفی،
دوره ۶۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: در زمینه بررسی بقا کلیه پیوندی در ایران مطالعاتی با رویکرد صرفاً بالینی انجام شده است. این مقاله به بررسی و تعیین عوامل تاثیرگذار بر بقا پیوند کلیه بعد از عمل پیوند می‌پردازد و با استفاده از توانایی شبکه‌های عصبی در زمینه مدل‌سازی روابط پیچیده، در این مقاله مدلی برای پیش‌بینی بقای پنج ساله کلیه‌های پیوندی ارائه شده است.
روش بررسی: این مطالعه به‌صورت گذشته‌نگر بر روی ۳۱۶ بیمار گیرنده پیوند کلیه از سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۸۵ انجام شده است. از روش‌های کاپلان مایر، آزمون رگرسیون کاکس، نیکویی برازش و شبکه‌های عصبی مصنوعی برای تحلیل استفاده شده است.
یافته‌ها: عوامل شاخص توده بدنی و نوع پیوند (جسد یا زنده) از عوامل تاثیرگذار بر بقای کلیه پیوندی می‌باشند. بقای یک‌ساله، سه ساله و پنج سال کلیه پیوندی به‌ترتیب ۹۶ و ۹۳ و ۹۰ درصد برآورد شده است. نتایج تست مدل شبکه عصبی ایجاد شده برای پیش‌بینی بقای پنج ساله بیماران حاکی از آن است که علاوه بر دقت مناسب شبکه (۷۲ درصد)، نتایج به‌دست آمده از شبکه، نیکویی برازش مناسبی نیز دارند و حساسیت مدل در شناسایی صحیح کلیه‌های بقا یافته بیشتر از شناسایی صحیح کلیه‌های از دست رفته می‌باشد (۷۲ درصد در مقابل ۶۱ درصد).
نتیجه‌گیری: میزان بقای کلیه پیوندی در پیوندهای زنده بیشتر از پیوندهای جسدی می‌باشد. با افزایش شاخص توده بدنی بیماران در زمان پیوند، میزان بقای کلیه پیوندی کاهش می‌یابد. از شبکه‌های عصبی در ایجاد مدل‌هایی برای پیش‌بینی بقای کلیه پیوندی می‌توان استفاده نمود.
علی اصغر بلوریان، محمود بهشتی منفرد، لطیف گچکار، محمد قمیسی، مهران شاهزمانی، مهنوش فروغی، محمد کاظم عرب‌نیا، کامران قدس، علی دباغ،
دوره ۶۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: فیبریلاسیون دهلیزی شایع‌ترین آریتمی پس از عمل جراحی قلب باز است. گرچه این ریتم پس از عمل جراحی قلب خوش‌خیم بوده و در اکثر موارد به‌خودی خود پس از ۲۴ ساعت برطرف می‌شود. اما می‌تواند در همین مدت نیز عوارض خطرناک به‌دنبال داشته باشد. جهت کاهش این عارضه تمهیداتی اندیشه شده است یکی از این اقدامات انجام پریکاردیوتومی خلفی است که تاثیر آن در کاهش فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل مورد اختلاف نظر است.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده یک سو کور، پس از تایید مطالعه در کمیته اخلاق دانشگاه و اخذ رضایت کتبی آگاهانه، ۱۷۴ نفر از بیماران کاندیدای بای‌پس کرونر الکتیو (۸۷ نفر در هر گروه) پس از اعمال معیارهای ورود و خروج و پس از همسان‌سازی متغیرهای مداخله‌گر عمده در سالهای ۸۹-۱۳۸۸ وارد مطالعه شدند. همزمان با انجام جراحی بای‌پس کرونر، در یک گروه پریکاردیوتومی خلفی و در گروه دیگر، بدون پریکاردیوتومی خلفی عمل جراحی انجام شد. بیماران از لحاظ پیامدهای مهم مطالعه، به‌خصوص بروز آریتمی در طی یک هفته اول پس از عمل، مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: شیوع فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل در گروهی که تحت بای‌پس کرونر با پریکاردیوتومی خلفی قرار گرفتند کمتر از گروه دیگر بود (۰۰۴/۰P<).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد انجام پریکاردیوتومی خلفی همراه با بای‌پس کرونر الکتیو می‌تواند باعث کاهش شیوع میزان فیبریلاسیون دهلیزی پس از عمل الکتیو در این بیماران شود.
سید مسعود مجیدی تهرانی، حمید قادری، مهنوش فروغی، منوچهر حکمت، محمود بهشتی منفرد، حسن تاتاری، سیدمحسن میرحسینی، ضرغام حسین احمدی، زهرا انصاری اول، سیده عادله میر جعفری،
دوره ۷۲، شماره ۲ - ( اردیبهشت ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تشخیص و درمان میگزوم قلبی وابسته به تکنولوژی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر پیشرفت روش‌های تشخیصی و درمانی طی سالهای گذشته بر تظاهرات بیماری، تشخیص زودرس و یا درمان میگزوم قلبی بود.
روش بررسی: ۱۸ بیمار مبتلا به میگزوم قلبی که در فاصله سالهای ۱۳۹۲-۱۳۸۲ به بیمارستان شهید مدرس مراجعه و با تشخیص توده قلبی تحت عمل جراحی قرار گرفتند بررسی شدند و بعد از تایید تشخیص پاتولوژی متغیرهایی مانند سن، جنس، نحوه تظاهر و تشخیص بیماری، روش‌های درمانی و نتایج نهایی آن مورد بررسی قرارگرفت.
یافته‌ها: هفت نفر مرد و ۱۱ نفر زن با متوسط سن ۰۵/۵۳ سال (۱۳ تا ۷۶ سال) مورد بررسی قرار گرفتند. تنگی نفس (۳/۳۳%)۶، طپش قلب (۷/۱۶%)۳ و درد قفسه سینه (۷/۱۶%)۳ شایع‌ترین علل مراجعه بود و چهار بیمار نیز خود را با علایم آمبولی نشان دادند. (۴/۹۴%)۱۷ مورد تومور اولیه و یک مورد (۶/۵%) عود بود. محل تومور در (۹/۸۸%)۱۶ مورد در دهلیز چپ بود. بعد از برداشتن تومور در (۹/۳۸%)۷ مورد نقص سپتوم به‌صورت اولیه و ۹ مورد با پچ پریکارد ترمیم شدند. یک بیمار همزمان تحت عمل CABG و یک بیمار نیز تحت عمل ترمیم دریچه پولمونر قرار گرفتند. (۸/۷۷%)۱۴ بیمار بدون معلولیت خاصی مرخص شدند. یک بیمار دچار بلوک قلبی، دو بیمار با عوارض عصبی ناشی از آمبولی مغزی و یک مورد (۶/۵%) مرگ بیمارستانی رخ داد.
نتیجه‌گیری: مقایسه یافته‌های دو دهه میگزوم قلبی نشان داد که علی‌رغم پیشرفت‌های تشخیصی و افزایش مراکز درمانی، پیشرفت روش‌های تشخیصی نتوانسته در کاهش سن تشخیص آن یا نوع تظاهرات بالینی یا کاهش عوارض و یا کاهش سایز تومور در زمان عمل جراحی تغییر واضحی ایجاد کند.
