۶ نتیجه برای سراوانی
محمد سارانی، زهرا شهرکی، محبوبه شیرازی، سلیمان سراوانی،
دوره ۷۲، شماره ۹ - ( آذر ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: مرگومیر مادران، یکی از مهمترین شاخصهای توسعه کشورها و نشاندهنده وضعیت کلی سلامت زنان در جامعه است. شناخت عوامل موثر بر این شاخص، ما را در پیشگیری از بروز مرگهای مشابه یاری مینماید. در این مطالعه عوامل موثر بر مرگومیر مادران باردار بررسی شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود و جامعه مورد پژوهش کلیه مادران بارداری بودند که از فروردینماه سال ۱۳۸۱ تا پایان اسفندماه سال ۱۳۹۲ در منطقه سیستان واقع در استان سیستان و بلوچستان فوت کرده بودند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامهای سهقسمتی بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت.
یافتهها: از تعداد کل بارداریها (۶۰۴۹۶) فراوانی مرگومیر زنان باردار در جمعیت مورد مطالعه ۵۷ مورد و میزان آن ۲۲۱/۹۴ بهازای هر ۱۰۰,۰۰۰ تولد زنده بود. در ۹/۴۶% از متوفیان سن بیشتر از ۳۵ سال، سن حاملگی در ۲/۷۷% بالای ۲۲ هفته، در ۱/۲۱% تعداد بارداری بیش از چهار بار و در ۹/۴۶% فاصله بارداری دو سال و کمتر بود. میزان فوت پس از زایمان (۴/۷۵%) و در دوران بارداری (۶/۲۴%) بود. شایعترین علت مرگ مادران خونریزی (۲/۱۹%) بود.
نتیجهگیری: عواملی نظیر تعداد بالاتر بارداری، سن بالای ۳۵ سال، فاصله حاملگی کمتر از دو سال و خونریزی از علل اصلی مرگومیر مادران بود. همچنین بیشترین مرگومیر در مرحله پس از زایمان بود. پیشنهاد میشود زنان باردار از نظر این عوامل خطر ارزیابی شوند. بهنظر میرسد کنترل دقیقتر زنان باردار با این ویژگیها و افزایش مراقبتهای مامایی آنها در کاهش مرگومیر مادران نقش بسزایی داشته باشد. به اهمیت مراقبتهای دقیق پس از زایمان نیز بایستی توجه شود.
خدیجه سراوانی، محمدحسین کمالالدینی، محبوبه عسگری،
دوره ۷۷، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: تعیین ریزبینانه علل مرگومیر در کشورهای در حال گسترش اهمیت ویژهای دارد. بنابراین بر آن شدیم تا مطالعهای بر موارد مرگومیر اجساد زیر ۱۸ سال ارجاع داده شده به سالن تشریح پزشکی قانونی تهران انجام دهیم.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی تمامی مرگهای کمتر از ۱۸ سال ناشی از حوادث که برای تعیین علت فوت به پزشکی قانونی تهران ارجاع داده شده بودند، انجام شد.
یافتهها: در سال ۱۳۹۳ تعدا کل موارد ارجاعی زیر ۱۸ سال به سالن تشریح استان تهران ۴۹۵ مورد و در سال ۱۳۹۴ ۵۰۸ مورد بوده است. تعداد مرگومیر از سال ۱۳۹۳ به ۱۳۹۴ سیر افزایش داشته است و شایعترین علت مرگومیر، حوادث، مرگ مشکوک، خودکشی و تصادف بوده است.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بیشترین عامل مرگومیر، مرگ مشکوک، خودکشی و در نهایت تصادف میباشد.
محمد حسین کمالالدینی، خدیجه سراوانی،
دوره ۷۸، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: ترخیص با رضایت شخصی به معنی انصراف بیمار از اختیاراتی که پیشتر به کادر درمـان بـرای ارایه خدمت داده بود، میباشد. هدف از این مطالعه تعیین علل رضایت شخصی در بخشهای بستری بیمارستان است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی در بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان زابل وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زابل است که به بررسی دلایل ترخیص با رضایت شخصی در ارتباط با بیمار، کادر بیمارستان و وضعیت اقامتی بیمارستان در بازه زمانی فروردین تا اسفند ۱۳۹۶ پرداخته است.
یافتهها: در این پژوهش در مجموع ۶۴۴۵ بیمار در بخشهای مختلف بیمارستان پذیرش شدند. بیشتر مراجعات بهدلیل شکایات نورولوژیک بود (۵۱%). ۸۰۳ (۸۰%) مددجو بهدلیل مسایل مرتبط با خود بیمار و ۱۶۳ (۱۶%) بیمار بهدلیل مسایل مرتبط با کادر بیمارستان، با دادن رضایت شخصی بیمارستان را ترک نمودند.
نتیجهگیری: براساس نتایج مطالعه حاضر، بیشترین موارد ترخیص با رضایت شخصی بهدلیل مسایل مرتبط با خود بیمار بوده است.
زهرا شهرکی، طیبه شهرکی، مهین بدخش، خدیجه سراوانی، قاسم شهرکی، عبدالغنی عبدالهی محمد،
دوره ۷۸، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: زایمان پدیدهای طبیعی و بدون نیاز به مداخله است و تنها در موارد به خطر افتادن جان مادر یا جنین، انجام عمل سزارین اندکاسیون دارد، با توجه به افزایش میزان سزارین و عوارض زیاد پس از عمل، دوره نقاهت طولانی و هزینه بالای زایمان از طریق جراحی و سایر عوارض به نظر میرسد آگاهی و مهارت در دوران بارداری باعث آمادگی مادر باردار برای زایمان طبیعی و ارتقای سلامت وی میشود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر کلاسهای آمادگی زایمان در انتخاب روش زایمان میباشد.
روش بررسی: مطالعه کنونی یک مطالعه مداخلهای با دو گروه آزمایش و کنترل است که از خرداد تا آبان ۱۳۹۶ انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل ۷۰ نفر از زنان باردار که به مراکز بهداشتی درمانی شهر زابل مراجعه کردند، میباشد. از این تعداد ۳۵ نفر بهعنوان گروه آزمایش و ۳۵ نفر بهعنوان گروه کنترل انتخاب شدند. برای گروه آزمایش هشت جلسه آموزشی شامل آمادگی و مشاوره و آموزش برای زایمان طبیعی اجرا گردید.
یافتهها: براساس اطلاعات بهدست آمده ملاحظه گردید که از بین شرکتکنندگان در کلاسهای آموزشی پنج نفر (۳/۱۴%) زایمان به روش سزارین داشته ۳۰ نفر (۷/۸۵%) به روش طبیعی زایمان کردند، درحالیکه ۱۸ نفر (۴/۵۱%) افراد گروه شاهد به روش طبیعی و ۱۷ نفر (۶/۴۸%) به روش سزارین زایمان کردند. تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه کنترل و مداخله در نوع زایمان وجود داشت به طوری که ۷/۸۵% گروه مداخله زایمان طبیعی داشتند (۰۰۲/۰P=).
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شرکت در کلاسهای آمادگی برای زایمان برنوع انتخاب زایمان از سوی مادران باردار تاثیر داشته است.
محمد حسین کمالالدینی، خدیجه سراوانی،
دوره ۷۸، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: این مطالعه بهعنوان یک بررسی ساختار یافته و فراتحلیل در جهت تعیین سطح کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز و دریافتکنندگان پیوند کلیه در ایران و مقایسه این دو با هم انجام گرفت.
روش بررسی: این مطالعه یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز است. از بین پژوهشهای متعددی که در این زمینه انجام شده بود، تمام مطالعات مرتبط از خرداد ۱۳۷۴ تا تیر ۱۳۹۷ که در ایران انجام شدهاند مورد بررسی قرار گرفتند. ۹ پژوهش (که از لحاظ روش شناختی، فرضیهسازی، روش تحقیق، جامعه آماری، حجم نمونه، روش نمونهگیری، ابزار اندازهگیری و روش تحلیل آماری) مورد قبول بودند انتخاب شدند و فراتحلیل بر روی آنها انجام گرفت. ابزار این پژوهش، چکلیست فرا تحلیل بود.
یافتهها: در نهایت، ۹ مطالعه وارد فرآیند متاآنالیز شد. کل حجم نمونه مورد بررسی ۱۷۳۶ نفر بودند. نتایج آنالیز نمرههای کل کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه و بیماران تحت همودیالیز نشان داد که میانگین کلی کیفیت زندگی بیماران پیوندی ۴۲/۶۶±۱۲/۴۲ و میانگین نمره کلی بیماران همودیالیزی ۳۶/۶۸±۹/۴۲ میباشد. اختلاف میانگین کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه و بیماران تحت همودیالیز از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۱/۰P=). بیماران پیوند کلیوی کیفیت زندگی بهتری نسبت به بیماران دیالیزی داشتند.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که بیمارانی که تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفتهاند بهطور معناداری از کیفیت زندگی بیشتری نسبت به بیمران همودیالیزی برخوردارند و میتوان نتیجه گرفت که پیوند کلیه به میزان قابلتوجهی QOL را در بیماران تحت درمان با دیالیز بهبود میبخشد.
خدیجه سراوانی، محمد حسین کمال الدینی، سیما سراوانی،
دوره ۷۹، شماره ۵ - ( مرداد ۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه استفاده از اکترئوتاید بهمنظور درمان موارد هیپوگلایسمی مکرر و مقاوم به درمان ناشی از مصرف گلیبنکلامید میباشد.
معرفی بیمار: در این مطالعه چهار بیمار با میانگین سنی ۷۵/۳۰ سال و رنج سنی ۱۸ تا ۴۰ سال بهدنبال خودکشی با دوز زیاد گلیبنکلامید دچار حملات هیپوگلیسمی مقاوم به درمان شده بودند بنابراین، برای این بیماران اکترئوتاید با دوز gµ ۵۰ هر شش ساعت شروع شد که همهی آنها به درمان با اکترئوتاید پاسخ دادند. بیماران مورد مطالعه در هنگام مراجعه تحت رژیم اولیه دکستروز ۵۰% قرار گرفتند با این حال گلوکز خون آنها افت قابلملاحظهای داشت و به رژیم دکستروز پاسخ نمیداد اما دریافت دوز اول اکترئوتاید با افزایش قابلتوجهی در گلوکز خون بیماران، نمایانگر تاثیر مطلوب اکترئوتاید در این مطالعه بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که تجویز اکترئوتاید با دوز gµ ۵۰ هر شش ساعت نقش مهمی در کنترل هایپوگلایسمی مکرر و مقاوم به درمان در بیماران با مسمومیت گلیبنکلامید داشت.