سارگل موقرنژاد، مریم جوادیان، هدی شیرافکن، شهلا یزدانی،
دوره ۸۰، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه یافتن علل عدم موفقیت زایمان طبیعی در حاملگی ترم دیررس بود که می‌تواند برای اداره‌ی زایمان در این مادران باردار و طرح راهکار برای افزایش زایمان طبیعی سودمند باشد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی در جامعه زنان باردار با حاملگی ترم دیررس بیش از ۴۱ هفته و با انتخاب ۱۴۸ نفرِ مراجعه‌کننده به بیمارستان آیت‌الله روحانی بابل طی فروردین ۱۳۹۷ الی اسفند ۱۳۹۸ انجام شده است. سن مادر، شاخص توده بدنی، سن بارداری، تعداد بارداری و زایمان، مدت بستری، وضعیت و روش آمادگی سرویکس برای ختم بارداری از پرونده بیماران استخراج و ثبت شد. اطلاعات در دو گروه روش ختم بارداری (زایمان طبیعی و سزارین) مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از SPSS software, version ۲۲ (IBM SPSS, Armonk, NY, USA)، Chi-square test، Student’s t-test و Fitting logistic regression models صورت گرفت. ۰۵/۰P< معنادار تلقی گردید.
یافته‌ها: در این بررسی ۱۶۷ زن باردار با حاملگی ترم دیررس مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی زنان باردار برابر ۹۸/۵±۰۳/۲۶ سال بود. متغیر نمره بیشاپ (Bishop score) بالا با نسبت شانس ۴۴/۰، فاکتور پیشگیری‌کننده برای زایمان سزارین به‌شمار می‌رود (۰۰۱/۰=P). شاخص توده بدنی بالاتر نیز به‌عنوان ریسک فاکتور زایمان سزارین شناخته شده است (۰۱/۰=P) به‌طوری‌که به‌ازای هر واحد افزایش در نمره بیشاپ شانس زایمان سزارین ۵۶% کاهش می‌یابد و به‌ازای هر واحد افزایش BMI، شانس سزارین ۹% افزایش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد نزدیک نیمی از موارد حاملگی‌های دیررس منجر به زایمان طبیعی می‌شوند. BMI بالا احتمال زایمان طبیعی در حاملگی‌های ترم دیررس را کاهش می‌دهد. اما نمره بیشاپ بالاتر می‌تواند در موفقیت زایمان طبیعی موثر باشد.
شهناز برات، گلدیس اولا، زینت‌السادات بوذری، آزیتا قنبرپور، هدی شیرافکن،
دوره ۸۱، شماره ۶ - ( شهریور ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: بی‌اختیاری استرسی ادرار به‌دلیل ضعف اسفنکتر مجرای ادرار و/یا ضعف عضلات کف لگن رخ می‌دهد. یکی از روش‌های درمانی این وضعیت، Trans-obturator tape (TOT) می‌باشد که عوارض بعد عمل کمتری نشان داده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوارض جراحی TOT در درمان زنان با بی‌اختیاری ادرار استرسی می‌باشد.
روش بررسی: این یک مطالعه مقطعی می‌باشد که بر روی ۵۹ خانم مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادرار که از فروردین ۱۳۹۰ تا انتهای اسفند ۱۳۹۹ در بیمارستان‌های روحانی و مهرگان بابل تحت جراحی TOT قرار گرفتند، صورت گرفت. جهت ثبت عوارض زودرس به پرونده پزشکی موجود در درمانگاه، مربوط به بررسی یک هفته و دو ماه پس از عمل بیماران مراجعه شد. عوارض دیررس عمل نیز در زمان ورود به مطالعه تحت بررسی قرار گرفت. در این مطالعه از SPSS software, version ۶۰ (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) استفاده شده است.
یافته‌ها: ۵۹ بیمار وارد مطالعه شدند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۴۰/۹±۹۲/۵۴ سال می‌باشد. پس از عمل، شایعترین عارضه دیررس دیسپارونی (۳/۲۰%) و نادرترین عارضه زودرس آسیب حین عمل به مجرای ادراری یا مثانه (۷/۱%) بوده است. در پاسخ به این سوال که آیا این جراحی را به دیگران که مشکل مشابه دارند توصیه می‌کنید، ۵۳ نفر (۸۳/۸۹%) پاسخ مثبت دادند. میانگین میزان رضایت بیماران از عمل (در مقیاس صفر تا ۱۰۰) ۴۴/۲۳±۶۴/۸۸ بود. براساس آزمون Student’s t-test میان بروز عارضه پس از عمل و میزان رضایت بیماران ارتباط آماری معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: دیسپارونی شایعترین و عوارض حین جراحی مثل آسیب به مجرای ادراری نادرترین عوارض جراحی TOT هستند.
