۱۳ نتیجه برای فراهانی
فهیمه رمضانی تهرانی، عصمت باروتی، فریده خلج آبادی فراهانی، سیدمهدی سادات هاشمی،
دوره ۵۷، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۷۸ )
چکیده
حدود ۳۰% از زوجها علی رغم عدم تمایل به باروری، از هیچگونه روش پیشگیری از بارداری استفاده نمی نمایند و این امر منجر به بروز حاملگی ناخواسته می گردد. در این مطالعه که از نوع مقطعی می باشد، ۴۱۷۷ خانم که حداقل دارای ۱ فرزند زنده بوده و به منظور زایمان به ۱۲ بیمارستان آموزشی تهران در سال ۱۳۷۵ مراجعه نموده اند، مورد پرسشگری در زمینه استفاده قبلی از وسایل پیشگیری از حاملگی و خواسته یا ناخواسته بودن حاملگی اخیر قرار گرفتند. داده های حاصله براساس مدل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در طی این مطالعه ۲۰/۳% از افراد در حالیکه هیچگونه تمایلی به حاملگی نداشتند، از هیچ روش پیشگیری استفاده ننموده اند، ۴۱/۱% از افرادی که از یک روش پیشگیری از بارداری استفاده می نموده اند، دچار حاملگی ناخواسته گردیده اند. براساس مدل بدست آمده سن، تحصیلات، آشنایی قبلی زن با روشهای تنظیم خانواده و تحصیلات همسر وی از عوامل موثر در استفاده از پیشگیری از حاملگی می باشد و خانمهای گروه سنی ۲۰ سال و کمتر و همچنین بیش از ۳۵ سال و افراد بیسواد از خطر نسبی عدم استفاده از روشهای پیشگیری بالاتری برخوردار می باشند. تفاوت چندانی در خطر عدم استفاده از روش، با توجه به جنس فرزند قبلی بین فرزند دختر و پسر وجود ندارد. این موضوع بیانگر ارتقا بینش و فرهنگ باروری خانواده های ایرانی در خصوص جنسیت و تعداد فرزندان می باشد. بجاست که سیاستگزاران در زمینه سوادآموزی، آموزش و مشاوره صحیح روشهای پیشگیری از بارداری و ارتقا کیفی ارائه خدمات مذکور سیاست مناسب تری اتخاذ نمایند.
فاطمه رمضان زاده، فریده خلج آبادی فراهانی، سیدمهدی سادات هاشمی،
دوره ۵۸، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۷۹ )
چکیده
لوله بستن یکی از روش های موثر و مطمئن پیشگیری از بارداری و از موفق ترین برنامه های ارائه خدمات تنظیم خانواده در ایران می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی برخی عوامل موثر بر عوارض حین لوله بستن انجام شده است. ۱۷۸۰ زن که بین سال های ۱۳۷۲ و ۱۳۷۴ در ۱۳ بیمارستان دانشگاهی شهر تهران عمل لوله بستن برایشان انجام گرفته بود وارد مطالعه شدند. اطلاعات مربوط به جراحی این افراد از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید و براساس مدل رگرسیون لجستیک مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که خطر ابتلا به عوارض حین عمل بترتیب در لوله بستن پس از زایمان طبیعی، اینتروال فاز لوتئال، حین سزارین و در اینتروال فاز فولیکولار افزایش می یابد. همچنین احتمال پیدایش عارضه بترتیب در روش پومری مدیفیه، پومری، پارکلند و سایر روش ها افزایش می یافت و خانم هایی که ضمن عمل اقدامات دیگری برایشان انجام شده بود بیش از سایرین دچار عوارض شده بودند. سن، سابقه درد لگنی، نوع بیهوشی، اندازه برش جراحی و مدت عمل با عوارض ارتباط معنی دار نداشتند. بهتر است عمل لوله بستن پس از زایمان طبیعی و به روش پومری مدیفیه انجام شود.
گلاویژ اعتمادی، سیاوش صادقیان، عارف امیرخانی، سرور اسدی، اکرم شهرابی فراهانی، مروه رحمتی، محمدمهدی فیض آبادی،
دوره ۶۳، شماره ۷ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی مقاومت داروئی سویه های کلیسیلاپنومونیه حدا شده از بیماران ایرانی و تعیین میزان فراوانی سویه های مقاوم به سفالوسپورین های نسل جدید بوده که دارای آنزیم های بتا لاکتاماز با طیف گسترد می باشند.
مواد و روش ها: تعداد ۱۰۰ سویه کلبیلا پنومونیه جدا شده از بیماران بستری و سرپائی در ۶ بیمارستان مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. هویت سویه ها با روشهای باکتریولوژی تائید و آزمایش تعیین حساسیت داروئی آنها نسبت به ۱۴ آنتی بیوتیک با استفاده از روش دیسک دیفیوژن انجام شد. حداقل غلظت ممانعت کننده (MIC) به روش رقتی (Macro broth dilution) برای سفتازیدیم، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین بر روی ۴۰ سویه تعیین گردید. فعالیت آنزیم بتا لاکتاماز به روش یدومتریک مشخص و سویه های تولید کننده آنزیم های بتالاکتاماز با طیف گسترده (Extended Spectrum Beta - Lactamases: ESBL) طبق پروتوکل NCCLS با استفاده از دیسک های ترکیبی سفتازیدیم و سفتازیدیم / کلاولانیک اسید شناسائی شدند.
یافته ها: ایمی پنم مؤثرترین دارو بر علیه سویه های کلبیلا بوده (۱۰۰%) و بدنبال آن آمیکاسین (۸/۸۰%) ، پیپیراسیلین/ تازوباکتام (۷۴%)، سیپروفلوکساسین (۷۳%)، جنتامایسین (۶۹%)، سفتازیدیم (۶۸%) و نالیدیکسیک اسید (۷/۶۷%) قرار داشتند. کلیه سویه های مقاوم به سفتازیدیم، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین از نظر تولید آنزیم بتالاکتاماز مثبت بودند. ۲۲ ایزوله (۲۲%) از نظر تولید ESBL مثبت بوده و تمامی آنها به بیش از ۸ آنتی بیوتیک مقاوم بودند.
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به گزارش پیدایش مقاومت نسبت به ایمی پتم در سایر کشورها در تجویز این دارو باید احتیاط و دقت بیشتری نمود. حساسیت نسبت به سفتریاکسون و سفتی زوکسیم نیز بالا بوده ولی مقاومت حد واسط در آنها رو به رشد می باشد. فراوانی سویه های دارای ESBL در نمونه های مورد مطالعه در حد کشورهای اروپائی بوده ولی احتمال افزایش آنها بدلیل حضور پلاسمیدهای حامل ژن های کد کننده مقاومت وجود دارد. ارتباط معنی داری بین مقاومت نسبت به سفتازیدیم ، جنتامایسین و سیپروفلوکاسین با تولید آنزیم بتالاکتاماز وجود داشته و حاکی از پیوستگی ژن های مربوطه و احتمال انتقال همزمان آنها توسط پلاسمید می باشد.
محمدعلی نویان اشرف، شهرام صمدی، حسین قناعتی، احمد فراهانی داوودآبادی،
دوره ۶۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: انتوباسیون اندوتراکئال یک روش معمول برای دسترسی به راههوایی در بیماران بسیار بد حال و در انتقال آنها میباشد. عمق ورود لوله تراشه بر اساس سن، جنس، وضعیت سر و گردن، نوع عمل جراحی و توجهات آناتومیک متفاوت است. هدف این مطالعه تعیین فواصل راههوایی در بیماران ایرانی با یک روش غیرتهاجمی و دقیق بود که عبارت است از بازسازی کامپیوتری تصاویر CT-scan با رزولوشن بالا (HRCT)، روش برونکوسکوپی مجازی.
روش بررسی: ۱۴۰ بیمار ایرانی که کاندیدای
CT-scan سینوس و قفسه سینه بودند، در یک مطالعه مقطعی در مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران در سالهای ۱۳۸۷ و ۱۳۸۶ وارد شدند. بعد از بازسازی فواصل راههوایی، فواصل دندانهای پیشین فوقانی تا طنابهای صوتی (IVD)، طنابهای صوتی تا کارینا (VCD) و دندانهای پیشین فوقانی تا کارینا (ICD)، تعیین شدند. ضمناً ارتباط بین این فواصل با سن، جنس و شاخص توده بدنی (BMI) مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: در کل ۱۴۰ بیمار بررسی شدند که ۷۰ نفر (۵۰%) از آنها مرد بودند. تفاوت آماری واضح بین گروههای سنی و جنسی و
BMI در بیماران مورد مطالعه وجود نداشت. مقادیر IVD برای مردان ۷/۹±۵/۱۴۵، زنان ۳/۶±۲۹/۱۲۷ و در کل جامعه ۲۹/۱۲±۴۳/۱۳۶ میلیمتر بود. مقدار VCD برای مردان ۹۹/۱۳±۱۳۱، زنان ۷/۱۱±۵۹/۱۲۲ و در کل جامعه ۶۵/۱۳±۰۹/۱۲۷ و مقدار ICD در مردان، زنان و کل جامعه بهترتیب ۶۳/۱۶±۱۷/۲۷۷، ۵۴/۱۱±۸۸/۲۴۹ و ۶۶/۱۹±۵۲/۲۶۳ میلیمتر بود.
نتیجهگیری: میزان عمق ورود برای ثابت کردن لوله اندوتراکئال در بیماران بزرگسال ایرانی مشابه با مقادیری است که در کتب مرجع بیهوشی ذکر شده است. برونکوسکوپی مجازی یک روش غیر تهاجمی و دقیق بر اساس بازسازی تصاویر توموگرافی کامپیوتری است و تصاویر بازسازی شده توموگرافی میتوانند در اندازهگیری و ارزیابی آناتومی راههوایی مفید باشند.
عطاءاله باقرزاده، تاج بانو توکلی، مریم مشکانی فراهانی،
دوره ۶۹، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۰ )
چکیده
Normal
۰
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer۴
زمینه و
هدف: همزمانسازی
قلبی Cardiac
Resynchronization Therapy (CRT) درمانی ثابت شده در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی است. هدف از این مطالعه
بررسی اثرات کوتاهمدت همزمانسازی قلبی بر شدت نارسایی میترال Mitral Regurgitation (MR) بود.
روش بررسی: در این مطالعه بهطور مقطعی در یک
شیوه دوسوکور (Double-blind) از بیماران کاندیدای ضربانساز سه حفرهای طی سالهای ۸۸-۱۳۸۷
بیمارستان امامخمینی (ره) با ms۱۲۰QRS>، ۳۵EF< و ریتم سینوسی اکوکاردیوگرافی
انجام گرفت و یافتههای اکوکاردیوگرافی و شدت MR
قبل و در فاز حاد بعد از نصب ضربانساز مقایسه شد.
یافتهها: از مجموع ۲۶ بیمار (۱۷
مرد و ۹ زن) با میانگین ۵۷ سال سن قبل از CRT
از لحاظ شدت MR ۱۴% شدید بوده که بعد از CRT به ۱۱% رسید. کسر جهشی بطن چپ (LVEF) بیماران از ۰۴/۱۸ در قبل از CRT به ۴۲/۲۴ بعد از CRT
افزایش و دیامتر پایان سیستولیک بطن چپ (LVESD) در قبل از CRT
از ۱۴/۶ به ۹۸/۵ کاهش و دیامتر پایان دیاستولیک بطن چپ (LVEDD) از هفت به ۸/۶ کاهش پیدا کرد (۰۵/۰P<).
نتیجهگیری: شدت
MR بعد از CRT
بهطور معنیداری بهتر شد و LVESD و LVEDD بعد از CRT کاهش و کسر جهشی بطن چپ بهطور معنیداری افزایش پیدا نمود.
همزمانی در انقباض عضلات پاپیلری بطن، افزایش فشار ترانس میترال با قدرت بسته شدن
دریچه، کاهش حجم رگورژیتاسیون با کم کردن MR
در فاز اولیه سیستول و کاهش حجم پایان دیاستولی همگی از عواملی هستند که میتوانند
توجیهکننده کاهش MR باشند.
رضا یزدانی، مزدک گنجعلیخانی حاکمی، رویا شرکت، عباس رضایی، رحیم فراهانی، بهروز بیرانوند،
دوره ۷۲، شماره ۹ - ( آذر ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: آسم یک بیماری مربوط به راههای هوایی است که بهصورت افزایش پاسخدهی شبکه نای و نایژهها به گروهی از تحریکات مشخص میشود. سلول Th۱۷ با تولید IL-۱۷ نقش مهمی در التهاب و بیماریهای اتوایمیون و بهاحتمال زیاد در پاتوژنز آسم و آلرژی دارد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی که بر روی بیماران مراجعهکننده به بیمارستان الزهرا (س) اصفهان بخش بیماریهای عفونی از خرداد تا اسفند ۱۳۹۲ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به انجام رسید، پس از استخراج mRNA از خلط و خون کامل ۲۳ بیمار آسمی و ۲۳ فرد سالم، cDNA آنها ساخته شد و میزان بیان ژن IL-۱۷ با qPCR سنجیده شد. معیار ورود بیماران بر اساس معیار GINA و معیار خروج بیماران استفاده از هرگونه داروی استروییدی تا سه هفته پیش از نمونهگیری و ابتلا به هرگونه عفونت راههای هوایی زبرین در همین بازدهی زمانی بود.
یافتهها: میزان بیان ژن IL-۱۷ هم در خون (۷۹±۲۸۷ در برابر ۱۳/۰±۱۸/۱) و هم در خلط بیماران (۲۸±۶۴ در برابر ۱/۰±۹/۰) نسبت به افراد کنترل افزایش یافت که از لحاظ آماری معنادار بود (بهترتیب ۰۰۱/۰P< و ۰۲۹/۰P=). همچنین میزان بیان ژن IL-۱۷ در خون بیماران (۷۹±۲۸۷) نسبت بهمیزان بیان این ژن در خلط بیماران (۲۸±۶۴) بهطور معناداری بیشتر بود (۰۰۱/۰P<) ولی میزان بیان این ژن در خون افراد سالم (۱۳/۰±۱۸/۱) تفاوت معناداری با میزان بیان این ژن در خلط این افراد (۱/۰±۹/۰) نداشت.
نتیجهگیری: یافتههای ما نشان داد که افزایش میزان بیان ژن IL-۱۷ در خون و خلط بیماران آسمی میتواند افزایش جمعیت نوتروفیلها و فعال شدن نوتروفیلهای ریوی را توجیه کند.
شیرین ایزدی، هوناز اکبری، بهزاد فراهانی، شاهرخ ایزدی،
دوره ۷۳، شماره ۴ - ( تیر ۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری انسدادی مزمن ریوی و نارسایی احتقانی قلب چپ، اختلالاتی شایع، با عوارض و مرگ و میر بالایی هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی نارسایی بطن چپ در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریوی مراجعهکننده به بیمارستان فیروزگر در سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ بررسی شدند.
یافتهها: جمعیت کل ۷۴ نفر با میانگین سنی ۷/۶۷ سال (انحرافمعیار ۹/۱۲) شامل ۵۶ نفر مرد (۷/۷۵%) بود. شیوع نارسایی قلبی سیستولیک در بیماری انسدادی مزمن ریوی ۷/۲۵% و به تفکیک ابتلا و عدم ابتلا به بیماری عروق کرونری به ترتیب ۳/۳۳% و ۶/۱۵% و شیوع نارسایی قلبی دیاستولیک ۶/۷۴% و در گروههای یادشده ۴/۸۵% و ۶۰% برآورد شد. ابتلا یا عدم ابتلا به بیماری عروق کرونری و شدت بیماری انسدادی مزمن ریوی در شیوع نارسایی قلبی تفاوتی ایجاد نکرد (۱۶۱/۰P=).
نتیجهگیری: نارسایی قلب چپ در بیماری انسدادی مزمن ریوی مستقل از شدت آن و همراهی با بیماری کرونری قلبی ارزیابی شود.
مامک شریعت، فرناز اهداییوند، مهستی عطایی، زهرا کرمی، لیلا هادیپور جهرمی، زهرا فراهانی،
دوره ۷۳، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: برای کاهش میزان سزارین به مداخلات پیچیدهای که هدف آن تغییر رفتار است، نیازمندیم. هدف از این مطالعه تعیین میزان اثربخشی مداخله مبتنی بر جامعه در راستای ارتقا فرآیند بارداری، زایمان و کاهش میزان سزارین بود. روش بررسی: مطالعه بهصورت نیمهتجربی روی مادران محله خاکسفید و جوادیه از دیماه ۱۳۸۹ تا شهریور ۱۳۹۳ صورت گرفت. گروه مورد مطالعه شامل ۲۷۴ مادری بودند که برای اولین واکسن نوزادی به مراکز و پایگاههای واکسیناسیون مراجعه کرده بودند. مشخصات دموگرافیک مادران در پرسشنامهای ثبت شد. سپس مداخلات شامل آموزش، مشاوره، ارایه بسته آموزشی بهمدت یکسال در سطح جامعه، مراکز بهداشتی و بیمارستانی انجام گردید. ارزیابی پس از مداخلات بر روی ۲۵۰ مادری که شیرخوار را برای واکسن دو ماهگی آوردهاند، بر مبنای همان پرسشنامه صورت گرفت. تاثیر مداخلات بر کاهش میزان و درخواست سزارین در دو گروه مقایسه شد. یافتهها: از ۲۷۴ مادر در گروه پیش از مداخله، ۱۹۳ نفر (۴۴/۷۰%) و از ۲۵۰ نفر مادر در گروه پس از مداخله، ۱۶۹ نفر (۶/۶۷%) زایمان سزارین داشتند. گرچه تمایل اولیه برای زایمان سزارین کاهش داشت (۰۳۴/۰P=) اما کاهش معناداری در میزان سزارین وجود نداشت (۴۸/۰P=). میزان اپیزیوتومی، اینداکشن و موربیدیته مادر در گروه پس از مداخله پایینتر بود (۰۱/۰ و ۰۰۰۱/۰ و ۰۰۰۱/۰P=). اختلاف معناداری از نظر سن حاملگی در دو گروه مشاهده شد (۰۰۷/۰P=). نتیجهگیری: پس از مداخله، تمایل مادر برای زایمان طبیعی افزایش و موربیدیته کاهش یافته بود. اما بهنظر میرسد میزان سزارین تابع فاکتورهای مهم دیگری میباشد.
مهرداد خاتمی، سام خرازی، زینب کیشانی فراهانی، حکیم عزیزی، مارکوس آگوستینو لیما نوبره،
دوره ۷۵، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: علم نوین نانوفناوری یکی از علوم بین رشتهای است که کمک شایانی به پیشرفت در درمان سرطان نموده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد سرطانی نانوذرات نقره سنتز شده با استفاده از عصاره هسته خرما روی سلولهای سرطانی رده MCF-۷ در شرایط درون آزمایشگاهی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه تحلیلی، از فروردین ۱۳۹۴ تا فروردین ۱۳۹۵ در دانشگاههای علوم پزشکی بم و کرمان انجام شد. نانوذرات نقره با استفاده از عصاره هسته خرما سنتز و و تعیین مشخصات شدند. سپس با روش سنجش ماندگاری (بقای) سلولی، اثر نانوذرات نقره بر سلولهای سرطانی پستان رده MCF-۷ بررسی شد.
یافتهها: با افزایش غلظت نانوذرات نقره، میزان ماندگاری سلولی طور معناداری کاهش یافت. IC۵۰ نانوذرات نقره µgml/ ۲ تعیین شد.
نتیجهگیری: نانوذرات نقره سنتز شده بهروش بیوسنتز سمیت وابسته به غلظت را رده سلولی مورد مطالعه نشان دادند.
صابر سلطانی، ابوالفضل داودآبادی، عباس فراهانی، مهسا دسترنج، معصومه امینی، نوید مومنیفر، شیرین پورعبدی، حجت ویسی،
دوره ۷۶، شماره ۱ - ( فروردین ۱۳۹۷ )
چکیده
ایمونوتوکسینها مولکولهایی هستند که دارای ساختار منحصر به فرد توکسین-آنتیبادی دو عملکردی بوده و با گذر از غشای سلولی و ورود به داخل سلول هدف، باعث از بین رفتن سلول میشوند. اختصاصیت ایمونوتوکسینها برای انتخاب هدف سلولی خود بهدلیل نوع آنتیبادی انتخاب شده است و آنتیبادی مورد نظر وظیفه شناسایی سلول هدف را بر عهده دارد. سرطان در حال تبدیل شدن به عامل اصلی مرگ در بیشتر کشورهای توسعهیافته است. جهت در اختیار داشتن یک عامل قوی در سرکوب سرطان، آن عامل باید بهطور مستقیم و اختصاصی سلول سرطانی را هدف قرار دهد. در بیشتر موارد ولی نه همیشه ایمونوتوکسینها بهمنظور کشتن سلولهای سرطانی تولید میشوند که این موضوع یکی از رویکردهای جدید درمانی در عصر حاضر است. اهداف کلینیکی بر طراحی و ایجاد درمانهای جدید سرطان با این رویکرد مورد مطالعه متمرکز شده است. دادههای زیادی نیز در مورد عملکرد توکسین و مسیرهای داخل سلولی بهدست آمده است. بنابراین توکسینها در علوم پزشکی برای درمان بیماریهای انسانی و برای بررسی عملکردهای تخصصی سلولی بسیار مفید هستند. از دیگر کاربردهای ایمونوتوکسینها میتوان به این نکته اشاره کرد که ایمونوتوکسینها عاملی برای تنظیم سیستم ایمنی بدن و درمان بیماریهای ویروسی و انگلی میباشند. در مجموع با طراحیهای مبتکرانه، هوشمندانه و کارآزمودهتر میتوان بسیاری از بیماریهای انسانی بهویژه بدخیمیهایی همچون سرطانها را در دوره زمانی کوتاهتر و سریعتری نسبت به سایر روشهای درمانی کنونی که دوره درمان طولانی دارند، درمان کرد. پژوهش کنونی بر کاربرد توکسینهای باکتریایی و گیاهی و بهطور اختصاصی ایمونوتوکسین سودوموناس در سلولهای سرطانی تمرکز دارد.
فخرالدین آقاجانپور، رضا سلطانی، آذر افشار، حجتالله عباسزاده، رضا ماستری فراهانی، محسن نوروزیان،
دوره ۷۹، شماره ۴ - ( تیر ۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: عصب مدین یکی از مهمترین شاخههای شبکه بازویی است. با توجه به نقش آن در عصبدهی حرکتی و حسی در ساعد و دست، الگوی خونرسانی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. آگاهی از واریاسیونهای شریان تغذیهکننده این عصب سبب کاهش بروز نکروز و ایسکمی عصب طی پروسیجرهای جراحی و تشخیصی میشود.
معرفی بیمار: در طی تشریح روتین جسد مردی در حدود ۶۵ سال فیکس شده در فرمالین، مشاهده کردیم که یک شاخه قطور منشا گرفته از شریان رادیال، با عبور از سطح قدامی عضله فلکسور کارپی رادیالیس عصب مدین را در انتهای دیستال ساعد سمت چپ خونرسانی میکند، درحالیکه هیچ شاخه اصلی دیگری عصب را در ساعد تغذیه نمیکرد.
نتیجهگیری: با توجه به موقعیت سطحی عصب مدین در انتهای دیستال ساعد آسیبهای فیزیکی به عصب و شریان تغذیهکننده آن منجر به نکروز و ایسکمی عصب شده و در نهایت انتقال پیامهای حسی و حرکتی مختل میشود.
محمود پرهام، داود اولاد دمشقی، حسین ثقفی، اعظم سربندی فراهانی، سعید کریمی مطلوب، رسول کریمی مطلوب،
دوره ۸۰، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: کمبود ویتامین B۱۲ بهدلیل تداخل با جذب آن، از شناختهشدهترین اختلالات ناشی از مصرف طولانی مدت متفورمین است.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی از خرداد تا مهر ۱۳۹۶ در بیمارستان شهید بهشتی قم بر روی ۶۰ بیمار دیابتی نوع دو با سابقه دیابت بهمدت یک تا دو سال و مصرف متفورمین به میزان g ۱-۲ انجام گرفت. بیماران به دو گروه ۳۰ نفره تقسیم شدند. گروه مداخله متفورمین را بههمراه روزانه g ۱ کربنات کلسیم و گروه کنترل فقط متفورمین دریافت کردند. در دو گروه سطح ویتامین B۱۲ بیماران پیش از شروع مداخله و پس از سه ماه اندازهگیری شد.
یافتهها: بین دو گروه از نظر جنسیت اختلاف وجود داشت و بین میانگین سنی در دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد. میانگین سطح ویتامین B۱۲ پیش از دریافت کلسیم در گروه A (مداخله) کمتراز گروه B (کنترل) بود (۰۳۶/۰=P) و پس از دریافت کلسیم سطح ویتامین B۱۲ در گروه مداخله افزایش یافت (۰۰۲/۰=P) و در گروه کنترل سطح ویتامین B۱۲ کاهش یافت (۰۳۰/۰=P)، میزان نوروپاتی در پرسشنامه میشیگان، قسمت شرح حال در هر دو گروه مداخله و کنترل با اختلاف معناداری کاهش پیدا کرد، ولی قسمت معاینه در گروه مداخله با اختلاف معناداری کاهش پیدا کرد (۰۰۶/۰P=) و در گروه کنترل اختلاف معناداری در قسمت معاینه در نوروپاتی نداشت (۲/۰P=).
نتیجهگیری: مصرف خوراکی کلسیم بهصورت روزانه، باعث افزایش سطح ویتامین B۱۲ در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شد و شاید کلسیم بتواند کاهش سطح سرمی ویتامین B۱۲ ناشی از مصرف متفورمین در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو را تعدیل کند.
حسین اسکندری، فرامرز سهرابی، عادله رضاقلیزاده شیروان، محمد عسگری، ندا شاهواروقی فراهانی،
دوره ۸۱، شماره ۱۲ - ( اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: پریشانی وجودی، از جمله تجربههای رایج بیماران در مراحل پایانی زندگی است. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر مرور مطالعات و مفهومبندی پریشانی وجودی در مراقبتهای تسکینی از بیماران مبتلا به سرطان است.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مرور نظاممند بوده که جستوجوی آن از ۱ اردیبهشت تا ۳۱ تیر ۱۴۰۲ در دانشگاه علامه طباطبایی و در بانکهای اطلاعاتی MEDLINE, Web of Science/PubMed و Scopus صورت گرفت.
یافتهها: پس از جستوجو، غربالگری و انتخاب مقالات منتخب براساس معیارهای ورود و خروج، در نهایت ۲۲ مقاله وارد مطالعه شدند که از میان آنها، سه مطالعه مروری، هشت مطالعه کمی و ۱۱ مطالعه کیفی بودند. در کنار بررسی شیوع این علامت، بیماران تجربهی خود را از پریشانی وجودی در چند دسته توصیف کردهاند: احساس تنهایی و انزوا (یا از دست دادن سیستم حمایتی)، نگرانیهای مربوط به روابط (نگرانی دربارهی خانواده، تغییر در روابط و وجود روابط متعارض)، از دست دادن کنترل/خودمختاری (کنترل فیزیکی، کنترل شناختی و هیجانی)، باری بر دوش دیگران بودن، از دست دادن حس پیوستگی و تداوم (از دست دادن نقشها، فعالیتهای لذتبخش و حس خود بودن)، ناتمام گذاشتن وظایف زندگی، ناامیدی/ درماندگی، انحلال/ فروپاشی برنامههای آینده، عدم قطعیت و ابهام دلهرهآور، احساس گناه/ حسرت گذشته، فقدان معنا، افکار اجتنابناپذیر مرگ.
نتیجهگیری: به نظر میرسد مضامین مطرح شده فراتر از تفاوتهای فرهنگی، رنج جهانی انسان را نشان میدهد که مفهومسازی دقیق آن میتواند به توسعهی مداخلات درمانی مؤثر جهت کاهش پریشانی وجودی کمک کند.