۴ نتیجه برای مطلوب
علی زمانی، سیدرضا رئیس کرمی، پروین اکبری‌اسبق، زهره علومی‌یزدی، رضا مطلوب، نرگس زمانی، مامک شریعت،
دوره ۶۷، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف : آرتریت چرکی عفونت حاد فضای مفصلی است شیوع واقعی آن مشخص نیست و یکی از اورژانس‌های طب اطفال می‌باشد. اکثر بیماران به‌علت تب، درد، تورم و محدودیت حرکت مفصلی و یا لنگیدن مراجعه می‌کنند. تاخیر در تشخیص و درمان صحیح ضمن طولانی‌کردن دوره درمان ممکن است منجر به عواقب ناگواری برای بیمار بشود. روش بررسی : این مطالعه مقطعی توصیفی گذشته‌نگر بوده که بر روی ۶۰ بیمار یک ماهه تا ۱۴ ساله که در طی سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴در بخش اطفال بیمارستان امام‌خمینی بستری شده بودند، انجام شده است. تمام اطلاعات مربوط به بیماران از پرونده آنها استخراج، در فرم‌های مربوط ثبت و بررسی شد. یافته‌ها : تمام بیماران در زمان مراجعه درد و تورم مفصل، حدود ۸۰%( ۵۰ نفر) محدودیت حرکت مفصلی و ۶۴%( ۴۰ نفر) بیماران لنگیدن داشتند. ۸۰%( ۴۸ نفر) آنها تب داشته و در ۸۰%( ۴۸ نفر) بیماران یک مفصل و ۲۰%( ۱۲ نفر) چند مفصل درگیر بود. شایعترین مفصل درگیر، مفصل هیپ ۶۲%( ۳۷ نفر) و صد در صد بیماران ESR بالا و CRP در ۸۵%( ۵۱ نفر) موارد مثبت بود. ۸/۶۵%( ۳۹ نفر) بیماران لکوسیتوز داشتند. در میان ۱۰ مورد میکروبی ۶/۶۵%( ۱۶ نفر) موارد عامل میکروبی استاف‌اورئوس، ۳/۱۲%(سه نفر) کلبسیلا، ۳/۱۲%( سه نفر) استرپتوکوک پنومونیه، ۱/۴%( یک نفر) استرپتوکوک گروه b و ۱/۴%( یک نفر) هموفیلوس آنفولانزا تیپ b بود. بعد از چهار هفته درمان، ESR در ۶۴%( ۳۹ نفر) موارد و CRP در صد در صد موارد نرمال شد. نتیجه‌گیری : کودکانی که با شکایت تب و درد و محدودیت حرکت مفصلی یا لنگیدن مراجعه می‌کنند حتماً بایستی از نظر آرتریت سپتیک مورد بررسی قرارگیرند.
مینا میر نظامی، حمید حمیدی، سعید کریمی مطلوب،
دوره ۸۰، شماره ۴ - ( تیر ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات به نقش پدیده استرس اکسیداتیو در ویتیلیگو اشاره کرده‌اند. کوآنزیم"کیوتن" یک آنتی‌اکسیدان لیپوفیلیک ویژه است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر درمانی کوآنزیم" کیوتن" در بیماران مبتلا به ویتیلیگو جنرالیزه است.
روش بررسی: مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی، در مبتلایان به ویتیلیگو جنرالیزه مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های پوست بیمارستان ولی‌عصر (عج) و کلینیک امام‌رضا (ع) در اردیبهشت تا مرداد سال ۱۳۹۵ انجام شد. بیماران هنگام مراجعه تحت درمان استاندارد و گروه مورد، علاوه بر درمان استاندارد تحت درمان با قرص‌های حاوی کوآنزیم"کیوتن" قرار گرفتند. بیماران در هنگام اولین مراجعه، یک و سه ماه پس از شروع درمان از جهت پاسخ درمانی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: از ۵۰ بیمار، میانگین سنی ۳/۴±۲/۲۶ سال بود. قطر بزرگترین پچ دپیگمانته در هر دو گروه مداخله (۰۰۰/۰P=) و کنترل (۰۰۱/۰P=) در طول سه ماه درمان کاهش یافت. تفاوت فراوانی بیماران در درجه‌بندی رپیگمانتاسیون مذکور، در انتهای ماه سوم نسبت به انتهای ماه اول درمان، در هر دو گروه مداخله (۰۱/۰P=) و کنترل (۰۲/۰P=) معنادار بود. در انتهای ماه سوم نیز فراوانی بیماران در هر دو گروه مداخله با ۲۱ بیمار (۷۶%) و کنترل با ۱۸ بیمار (۷۲%) بیشتر در گریدهای ۱ و ۲ بود، در حالی‌که در انتهای ماه اول فراوانی بیماران در هر دو گروه مداخله با ۲۳ بیمار (۹۲%) و کنترل با ۲۳ بیمار (۹۲%) بیشتر در گریدهای صفر و یک بود.
نتیجه‌گیری: درمان کمکی با کوآنزیم"کیوتن"خوراکی تاثیری در بهبود پچ دپیگمانته در بیماری ویتیلیگو ندارد.
محمود پرهام، داود اولاد دمشقی، حسین ثقفی، اعظم سربندی فراهانی، سعید کریمی مطلوب، رسول کریمی مطلوب،
دوره ۸۰، شماره ۸ - ( آبان ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: کمبود ویتامین B۱۲ به‌دلیل تداخل با جذب آن، از شناخته‌شده‌ترین اختلالات ناشی از مصرف طولانی مدت متفورمین است.
روش بررسی: این کارآزمایی بالینی از خرداد تا مهر ۱۳۹۶ در بیمارستان شهید بهشتی قم بر روی ۶۰ بیمار دیابتی نوع دو با سابقه دیابت به‌مدت یک تا دو سال و مصرف متفورمین به میزان g ۱-۲ انجام گرفت. بیماران به دو گروه ۳۰ نفره تقسیم شدند. گروه مداخله متفورمین را به‌همراه روزانه g ۱ کربنات کلسیم و گروه کنترل فقط متفورمین دریافت کردند. در دو گروه سطح ویتامین B۱۲ بیماران پیش از شروع مداخله و پس از سه ماه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: بین دو گروه از نظر جنسیت اختلاف وجود داشت و بین میانگین سنی در دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد. میانگین سطح ویتامین B۱۲ پیش از دریافت کلسیم در گروه A (مداخله) کمتراز گروه B (کنترل) بود (۰۳۶/۰=P) و پس از دریافت کلسیم سطح ویتامین B۱۲ در گروه مداخله افزایش یافت (۰۰۲/۰=P) و در گروه کنترل سطح ویتامین B۱۲ کاهش یافت (۰۳۰/۰=P)، میزان نوروپاتی در پرسشنامه میشیگان، قسمت شرح حال در هر دو گروه مداخله و کنترل با اختلاف معناداری کاهش پیدا کرد، ولی قسمت معاینه در گروه مداخله با اختلاف معناداری کاهش پیدا کرد (۰۰۶/۰P=) و در گروه کنترل اختلاف معناداری در قسمت معاینه در نوروپاتی نداشت (۲/۰P=).
نتیجه‌گیری: مصرف خوراکی کلسیم به‌صورت روزانه، باعث افزایش سطح ویتامین B۱۲ در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شد و شاید کلسیم بتواند کاهش سطح سرمی ویتامین B۱۲ ناشی از مصرف متفورمین در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو را تعدیل کند.
سیّد کمال اسحق حسینی، جواد حکیم الهی، محمد آقاعلی، زهرا مهرابی، رسول کریمی مطلوب، سعید کریمی مطلوب،
دوره ۸۰، شماره ۱۰ - ( دی ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: پورپورای ترومبوسایتوپنیک ایدیوپاتیک (اتوایمیون)، شایعترین علت شروع حاد ترومبوسایتوپنی در کودکی که از جهات دیگر سالم است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر پاسخ به درمان در کودکان بستری انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه گذشته‌نگر با بررسی پرونده بیماران بستری به‌علت ITP در بیمارستان حضرت معصومه (س) از فروردین ۱۳۸۸ تا تا اسفند ۱۳۹۷ انجام شد. معیارهای سن، جنس، علایم بالینی بدو ورود، پلاکت اولیه و نیز روزهای ۳، ۵، ۱۴ و ۱۸۰ از پرونده بیماران استخراج شد. نوع پروتکل درمانی، نیاز به تکرار درمان، عود بیماری و عوارض عمده درمان از پرونده ی بیماران استخراج و در نهایت داده‌ها با SPSS software, version ۲۲ (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: از ۲۲۹ بیمار مبتلا به ITP، ۱/۵۱% پسر و ۹/۴۸% دختر و میانگین سنی ۴/۳±۷/۳ بود. ۳% افراد نیاز به تکرار درمان داشته و عود ۲/۱۵% بود. پاسخ به درمان در روزهای مختلف بدون ارتباط با سن و جنس و پلاکت اولیه (به‌جز یک مورد استثنا) بوده است (۰۵/۰P>). در ارتباط با علایم بالینی، پاسخ به درمان در روزهای سه و پنج مرتبط با علایم بالینی بدو مراجعه و در روزهای ۱۴ و ۱۸۰ بدون ارتباط با آن بوده است. پاسخ به درمان در روزهای سه و پنج در پروتکل‌های درمانی مختلف ارتباط معنادار داشته اما در روزهای ۱۴ و ۱۸۰ تفاوت قابل‌توجهی وجود نداشت (۰۵/۰P<).
نتیجه‌گیری: بهترین پاسخ در گروه درمان ترکیبی با متیل پردنیزولون و IVIg بوده و کمترین پاسخ به درمان در گیرندگان متیل پردنیزولون به تنهایی مشاهده شد.
