۱۴ نتیجه برای مظاهر
مظاهر ، هنجی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۲-۱۳۲۴ )
چکیده
محمد مظاهری،
دوره ۹، شماره ۹ - ( ۱-۱۳۳۱ )
چکیده
محمد مظاهری،
دوره ۱۶، شماره ۹ - ( ۱-۱۳۳۸ )
چکیده
محسن مظاهر، شکوه محامدی،
دوره ۲۵، شماره ۸ - ( ۱-۱۳۴۷ )
چکیده
محسن مظاهر، شکوه محامدی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۴۷ )
چکیده
حبیب مظاهر، کامبیز عباسی،
دوره ۵۷، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۷۸ )
چکیده
به منظور بررسی کارایی و کفایت سونوگرافی در بیماریهای مختلف غده پاروتید و قرار دادن آن به عنوان یک وسیله تشخیصی با ارزش در زمره اقدامات اولیه بررسی بیماریهای این غده، ۵۰ بیمار در طول ۱۶ ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. تصاویر سونوگرافیک ضایعات قبل از عمل جراحی تهیه گردیدند و بعد از انجام جراحی نیز با پاتولوژی قطعی بدست آمده، مورد مقایسه و مقابله قرار گرفتند. سونوگرافی ضایعات را به خوبی مشخص نمود و توانست در ۱۰۰% موارد، ضایعات داخل غده ای را از خارج غده ای تفکیک کند. به جز یک مورد Lipomatosis، که نمای Hyperchoic داشت، تمام ضایعات غده پاروتید، Hyperchoic بودند. تمام ضایعات، دارای حدود مشخص خوش خیم بودند، در صورتی که ضایعات بدخیم حدودی نامشخص داشتند. نتایج نشان دادند که سونوگرافی در افتراق ضایعات خوش خیم از بدخیم و همچنین تشخیص Warthin's Tumor ،Pleomorphic Adenoma، سندرم شوگرن و Lipomatosis از دقت تشخیصی بالایی برخوردار است. وجود کلسیفیکاسیون در یک توده پاروتید بیمار جوان نیز، با احتمال بالایی، Cavernous Hemangioma را مطرح می سازد.
فاطمه قائم مقامی، ایرج حریرچی، رقیه مقیمی، حسن مظاهری،
دوره ۶۰، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه: هدف از این مطالعه مقطعی (Cross sectional) که بر روی زنان مبتلا به کانسر پیشرفته پستان در بیمارستان امام خمینی در سال ۱۳۷۹ انجام شد، تعیین فراوانی تاخیر مراجعه و عوامل مرتبط با آن در این بیماران بود.
مواد و روشها: از بیماران، ۲۰۰ خانم مبتلا به کانسر پیشرفته پستان بصورت متوالی در صورت رضایت وارد مطالعه شدند. وسیله جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که از طریق مصاحبه تکمیل شد.
یافته ها: از این افراد، ۶۴ بیمار (۳۲ درصد) مراجعه بدون تاخیر و ۱۳۶ بیمار (۶۸ درصد) مراجعه تاخیری داشتند. مراجعین با تاخیر در مقایسه با مراجعین بدون تاخیر بطور معنی دار دارای میانگین سنی بالاتر (P=۰,۰۰۴) میزان تحصیلات پایینتر (P=۰.۰۰۲) و وضعیت اقتصادی خفیف تر (P=۰.۰۰۱) بودند. میزان فراوانی زنان مجرد در آنها کمتر بود (P=۰.۰۰۱) و درصد کمتری از آنها ساکن شهرهای بزرگ بودند (P=۰.۰۱) و میزان دسترسی آنها به پزشک نیز کمتر بود (P=۰.۰۰۴). بیست و چهار و سه دهم درصد مراجعین با تاخیر دارای سابقه فامیلی کانسر پستان بودند، این میزان در مراجعین بدون تاخیر ۵۳/۱ درصد بود (P=۰.۰۰۱) و ۶۲/۵ درصد مراجعین با تاخیر و ۸۵ درصد مراجعین بدون تاخیر به اهمیت معاینه فردی واقف بودند (P=۰.۰۰۲) و به ترتیب ۸۴/۴ درصد و ۹۸/۴ درصد آنها نسبت به نشانه های سرطان پستان آگاهی داشتند (P=۰.۰۱). در مراجعین با تاخیر و بدون تاخیر به ترتیب ۲۳/۵ درصد و ۳۳ درصد با روش معاینه فردی پستان آشنا بودند که از نظر آماری اختلاف معنی دار نبود. نتیجه گیری و
توصیه ها: در این مطالعه، در مراجعین با تاخیر، عدم آگاهی از لزوم مراجعه، ترس، سهل انگاری، عدم دسترسی به پزشک و فقر مالی از علل عمده تاخیر در مراجعه بدست آمده است.
محمدعلی شعبانی صمغ آبادی، حبیب مظاهر، جواد جنتی، هژیر صابری،
دوره ۶۴، شماره ۳ - ( ۲-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری های انسدادی شریانی اندام های تحتانی بسیار شایع هستند و در مواردی منجر به انسداد کامل در قسمتی از شریان ها می گردند که نیازمند به اقدام درمانی جدی خواهد بود که این اقدام می تواند به صورت جراحی و یا روش های مداخله ای نظیر آنژیوپلاستی و یا استنت گذاری باشد و مواردی هم عارضه در محلی و یا به حدی است که ممکن است درمان ترمیمی مقدور نبوده و بر حسب عوارض حاصل منجر به آمپوتاسیون بخشی از عضو گرفتار گردد. تصمیم گیری درمانی و در نتیجه برنامه ریزی برای تهیه امکانات لازم لزوم تهیه یک آمار مناسب از نظر شیوع محل های تنگی شدید و انسداد شریانی در اندام تحتانی می باشد.
روش بررسی: در این مطالعه که یک مطالعه توصیفی است، تعداد ۱۰۰ بیمار مبتلا به بیماری انسدادی شریانی اندام تحتانی به علل مختلف که در بخش آنژیوگرافی مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی (ره) بین سال های ۱۳۸۴-۱۳۷۹ مراجعه بودند، مورد بررسی از نظر محل انسداد و تنگی شریانی قرار گرفتند. با توجه به این که تنگی های بالای ۷۰% تا انسداد کامل شریانی داشتند.
یافته ها: نتیجه مطالعه این که شایع ترین محل انسداد شریانی در شریان فمورال سطحی (۴۷%) و پس از آن شریان های ساق پا (۲۱%) و شریان های ایلیاک (۱۹%) می باشند.
نتیجه گیری: از مطالعه فوق می توان ارزیابی مناسبی از شیوع محل های انسداد داشته و از آن جهت برنامه ریزی برای امکانات لازم جراحی و تهیه کاتترهای آنژیوپلاستی و استنت استفاده کرد.
فرزین حلبچی، رضا مظاهری،
دوره ۶۶، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماریهای ارتفاع و در رأس آنها بیماری حاد کوهستان (AMS) یکی از مشکلات شایع کوهنوردان حرفهای و تفریحی است که در صورت عدم تشخیص صحیح ممکن است به عوارض مرگباری بیانجامد. باتوجه به وجود قلل مرتفع متعدد و رواج ورزش کوهنوردی در کشورمان در یک مطالعه مقطعی بر آن شدیم تا شیوع بیماری حاد کوهستان را در میهمانان هتل توچال در زمستان ۱۳۸۴ مورد بررسی قرار دهیم.
روش بررسی: جمعیت مورد مطالعه میهمانان اقامتی هتل توچال بودند که با تلهکابین جهت اقامت شبانه به هتل مراجعه کردند. برای افرادی که در زمان اقامت، سردرد و یا هریک از علائم بیماری را داشتند، پرسشنامههایی شامل مشخصات فردی و عوامل خطرساز و نیز علائم بیماری بر اساس معیارهای Lake Louise تکمیل گردید. آمار کلی میهمانان هتل نیز بهطور روزانه ثبت میگردید.
یافتهها: در مجموع تعداد ۳۲۸ نفر در مدت مطالعه در هتل اقامت داشتند که ۴۷ نفر (۳/۱۴%) بهدلیل سردرد در مدت اقامت به درمانگاه مراجعه کردند و در این بین ۳۴ نفر (۴/۱۰% مهمانان هتل) (۷/۱۳% - ۱/۷% با حدود اطمینان ۹۵%) مبتلا به AMS بودند سردرد همراه با سرگیجه و یا بیخوابی با بالاترین ارزش پیشگوییکننده ابتلا همراه بودند. سردرد مبهم نیز نسبت به سایر انواع ارزش پیشگوییکننده بالاتری داشت.
نتیجهگیری: علیرغم ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر قله توچال و همچنین استفاده از تلهکابین و سرعت بهنسبت بیشتر صعود، شیوع بیماری بیشتر از صعود پیاده به ارتفاعات مشابه در مطالعات دیگر نیست. انجام پژوهشهای بیشتر در این حوزه ضروری است.
سعید امانپور، صمد محمد نژاد، احد محمد نژاد، زهره مظاهری، مریم کاظمحقیقی، محمدعلی عقابیان، علیرضا خوشنویسان،
دوره ۶۹، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: با وجود پیشرفت در زمینه های تشخیص و درمان سرطان ها، هنوز میزان بقای مبتلایان به
بهبود قابل توجهی نیافته است و درمان های دیگری در کنار درمان های رایج پیشنهاد (GBM) گلیوبلاستوما مالتی فورم
شده است. یکی از این درمان ها، کنترل و توقف آنژیوژنز تومور از طریق داروها بوده تا از این طریق بتوان سرعت
تکنیکی است که در آن عروق خونیِ (MVD) رشد سلول های بدخیم را مهار نمود. سنجش تراکم عروق کوچک
رنگ پذیر شده توسط ایمونوهیستوشیمی، شمارش م یگردند. امروزه از موش های بی موی فاقد ایمنی سلولی به طور
گسترده ای در تحقیقات سرطان جهت ایجاد مدل تومورهای زنوگرافت استفاده می شود. هدف از این مطالعه،
سنجش تراکم عروق کوچک در تومورهای زنوگرافت بومی حاصله از کاشت گلیوبلاستوما مالتی فورم بیماران در
موش بوده تا از این مدل ها بتوان در تحقیقات داروهای مهارکننده آنژیوژنز استفاده نمود. روش بررسی: نمونه های
اخذ و بعد از آماد هسازی اولیه، ب هشکل هتروتاپیک در پهلوی موش های GBM توموری تازه از سه بیمار مبتلا به
بی مو کاشته شد. دو ماه بعد مو شها قربانی و تومورها به آزمایشگاه پاتولوژی منتقل شده و پس از اطمینان از نوع
در ۲۲ نمونه تعیین گردید. یافت هها: میزان تراکم عروق Hot spot با شمارش نواحی MVD-CD تومور، میزان ۳۴
۳۰ شمارش شد. نتیج هگیری: از مدل زنوگرافت بومی گلیوبلاستوما ±۲/ کوچک در این تومورها به طور میانگین ۱
مالتی فورم می توان در مطالعات پی شبالینی داروهای مهارکننده آنژیوژنز بر اساس فارماکوژنومیکس بیماران ایرانی
استفاده نمود. هم چنین در آینده این امکان وجود دارد که از این مدل ها بتوان در پیش بینی میزان حساسیت یا
مقاومت نسبت به داروهای مهارکننده آنژیوژنز ب همنظور درمان انفرادی سرطان استفاده نمود.
رضا پوررشیدی، شروین شریف کاشانی، هاشم شریفیان، حبیب مظاهر، پیمان سلامتی، بتول قربانی یکتا،
دوره ۷۱، شماره ۴ - ( تيرماه ۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: جسم خارجی در مری از وضعیتهای اورژانسی بوده و علاوه بر اضطرابی که برای بیمار ایجاد میکند باعث عوارض بالقوه خطرناک میگردد. با توجه به مدیریت اورژانس در خروج جسم خارجی از مری و پرهیز از عواقب ناگوار آن، این مطالعه به بررسی همخوانی سونوگرافی و رادیوگرافی در تشخیص جسم خارجی در مری میپردازد.
روش بررسی: این مطالعه به شکل مقطعی طراحی شد. نمونهگیری به روش آسان، از ۶۰ بیمار مراجعهکننده مشکوک به جسم خارجی در قسمت فوقانی مری در بخش اورژانس بیمارستان امیراعلم از فروردین تا اسفند ۸۹ انجام شد. ارتباط نتایج رادیوگرافی و سونوگرافی بررسی شد.
یافتهها: در ۲۸ مورد (۲/۴۸%) بیماران جسم خارجی در دستگاههای گرافی تشخیص داده شد. نتایج رادیوگرافی در بیماران دارای جسم خارجی در ۲۶ بیمار (۹/۹۲%) مثبت و در دو بیمار (۱/۷%) منفی بود. نتایج سونوگرافی در ۲۷ بیمار (۴/۹۶%) مثبت و در یک بیمار (۶/۳%) منفی گزارش شد. ضریب همراهی نتایج رادیوگرافی با سونوگرافی در بیماران با شکایت از جسم خارجی معنیدار بود (۰۰۱/۰P=) و از ضریب توافق خوبی (۰۱/۰P= و ۸۹۶/۰kappa=) برخوردار بود.
نتیجهگیری: وجود ضریب بالای همراهی بین نتایج سونوگرافی و رادیوگرافی نشان میدهد که این سیستمهای تصویربرداری با توجه به شرایط بیمار و شرح حال بیمار میتوانند به جای هم بهکار برده شوند.
مظاهر قربانی، امیر مولانایی، شیث امینی، مریم عامری،
دوره ۷۲، شماره ۳ - ( خرداد ۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع کاربرد اسلحه گرم در اعمال جنایی حتی در کشورهایی که کنترل قانونی شدید بر این سلاحها وجود دارد رو به افزایش است. در این بررسی تلاش داریم تا خصوصیات دموگرافیک اجساد این عامل غیرطبیعی مرگ را در جامعه ایرانی مورد ارزیابی قرار دهیم.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی توصیفی، موارد مرگ در اثر اصابت گلوله در سالن تشریح پزشکی قانونی طی یکسال از تیر ۱۳۹۰ لغایت تیر ۱۳۹۱ بررسی شدند. متغیرهای مورد مطالعه شامل سن، جنس، تحصیلات، شغل، اعتیاد به مواد مخدر و الکل و همچنین اطلاعات مربوط به اصابت گلوله مثل خودکشی یا دگرکشی، تعداد شلیک (ورودی گلوله)، محل اصابت گلوله، نوع سلاح گرم، ارگانهای آسیبدیده، فاصلهی شلیک گلوله و محل حادثه بودند.
یافتهها: در این مطالعه، ۳۸ جسد مذکر با میانگین سنی ۴/۳۲ سال که بر اثر اصابت گلوله فوت شده بودند وارد مطالعه شدند. محل اصابت گلوله در سر ۱۶ مورد (۲/۴۲%)، قفسهسینه ۹ مورد (۳/۲۴%)، شکم دو مورد (۴/۵%)، یک مورد به اندام (۷/۲%) و اصابت به محلهای مختلف ۹ مورد (۳/۲۴%) بود. ارگانهای آسیبدیده مغز ۱۸ مورد (۶/۴۸%) ریه پنج مورد (۵/۱۳%) و ۱۲ مورد (۴/۳۲%) ارگانهای متعدد آسیبدیده بودند. در مطالعه ما ۳۳% موارد خودکشی بود و ۵/۴۷% موارد دیگرکشی بود. محل حادثه در ۱۲ مورد (۰/۵۰%) خارج از منزل، هشت مورد (۳/۳۳%) در منزل و چهار مورد (۷/۱۶%) در محل کار بوده است.
نتیجهگیری: سن قربانیان نسبت به گذشته بالاتر رفته و الگوهای مشاهدهشده بهعلت نحوهی دسترسی ایرانیان به اسلحه و اختلاف فرهنگی از بعضی جهات با گزارشات جهانی متفاوت است. این مطالعه میتواند مبنایی برای تغییرات استفاده از سلاح گرم و میزان قتل و خودکشی و گروه سنی استفادهکنندگان از سلاح گرم باشد.
سمیه زمانی، فاطمه فتوحی چاهوکی، زهرا نورمحمدی، سعیده صادقی نشاط، وحیده مظاهری، علی ترابی، بهرخ فرهمند،
دوره ۷۳، شماره ۷ - ( مهر ۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: ویروس آنفلوآنزا یکی از عوامل مرگومیر بالا در جهان است. پژوهشگران به استفاده از آنتیژنهای حفاظتشده این ویروس (مانند زیرواحد کوچک مولکول گلیکوپروتیین هماگلوتینین) بهمنظور ساخت واکسن و پژوهشهای سرولوژیک توجه خاص دارند. این پژوهش با هدف تولید آنتیبادیهای پلیکلونال علیه HA۲ با کارایی لازم اجرا شد. روش بررسی: این پژوهش از نوع علوم پایه (در زمینه تولید فرآورده) بود و از مهر ۱۳۹۲ تا خرداد ۱۳۹۳ در بخش آنفلوآنزا انستیتو پاستور تهران انجام شد. پروتیین نوترکیب HA۲ بههمراه ادجوانت فروند از طریق عضلانی به خرگوش تزریق شد و کارایی سرم خرگوش بهوسیله تستهای نفوذ شعاعی (Radial immunodiffusion, RID) و وسترنبلاتینگ بررسی شد. یافتهها: در تست RID خط و هاله رسوبی مشاهده شد. همچنین نتایج وسترنبلاتینگ برای آنتیسرم HA۲ مثبت بود. نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان داد که آنتیبادی علیه پروتیین HA۲ تولید و پاسخ ایمنی هومورال بهخوبی القا گردیده است.
فاطمه خسروی نوده، فریدا بهزادیان، وحیده مظاهری، حدیثه شکوهی، مریم صالح، بهرخ فرهمند،
دوره ۷۵، شماره ۸ - ( آبان ۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: سالهای اخیر ویروس آنفلوانزا نوع (H۱N۱) A باعث عفونتهای متوسط تا شدید با میزان پراکندگی وسیع در سرتاسر دنیا شده است. بنابراین تشخیص افتراقی، سریع و ارزان قیمت بر پایه شناسایی آنتیژنها دارای اهمیت است. همچنین تولید آنتیبادی اختصاصی علیه آنتیژنهای آنفلوانزا برای موفقیت در تحقیقات پایه و پشرفته ضروری است. هماگلوتینین مهمترین گلیکوپروتیین سطحی ویروس آنفلوانزا است که به دو زیرواحد هماگلوتینین ۱ و هماگلوتینین ۲ شکسته میشود. از آنجایی که بیشتر مناطق آنتیژنی در ناحیه هماگلوتینین ۱ قرار دارند، بهرهگیری از این دومین بهعنوان آنتیژن، جهت تولید آنتیبادی در این پژوهش مورد مطالعه قرارگرفت.
روش بررسی: پروتیین نوترکیب هماگلوتینین ۱ در پژوهشی تجربی با همکاری بخش آنفلوانزا انستیتو پاستور ایران در نیمه دوم سال ۱۳۹۳ بیان و تخلیص شد. در ادامه آنتیبادی پلیکلونال خرگوشی علیه آن در تابستان ۱۳۹۴ تولید شد. پروتیین هماگلوتینین ۱ آنفلوانزا (A/PR/۸/۳۴) در وکتور pET۲۸aHA۱ در میزبان پروکاریتی ایشرشیاکلی BL۲۱ در مقیاس زیاد بیان شد. با تغییر پارامترهایی مانند غلظت IPTG، زمان القاء و دمای بیان، بهینهسازی بیان صورت گرفت. سپس پروتیین با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی نیکل تخلیص شد.
یافتهها: تولید آنتیبادی پلیکلونال علیه این پروتیین نوترکیب پس از تزریق آنتیژن بههمراه ادجوانت فروند بر اساس پروتکلی مشخص، در خرگوش انجام گرفت. همچنین کارایی سرم حاوی این آنتیبادی با استفاده از روش ELISA ارزیابی شد. تعیین میزان آنتیبادی در سرم خونهای جمعآوری شده از خرگوش با استفاده از الایزا مبتنی بر سرم، افزایش آنتیبادی اختصاصی را طی دوره ایمیونیزاسیون نشان داد.
نتیجهگیری: با توجه به دادهها مشاهده میشود این آنتیبادی پلیکلونال ظرفیت تولید در خرگوش را داراست و میتواند در آینده در تستهای تشخیص آنفلوانزا به مثابه سایر تستهای ایمنی مانند وسترن بلات، ایمونوسیتوشیمی و ایمونوهیستوشیمی مورد استفاده قرار گیرد.