شهنام عسکرپور، منصورملائیان، محمدحسین سرمست‌شوشتری،
دوره ۶۴، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف:عدم نزول بیضه غیرقابل لمس، یکی از مشکلات جراحی اطفال می‌باشد و در بررسی‌ها نشان داده شده که حدود ۳۰% تا ۴۰% موارد با بیضه داخل شکمی همراه است. تکنیک‌های متعددی برای ارکیوپکسی در موارد بیضه داخل شکمی ارایه شده‌اند مثل ارکیوپکسی چند مرحله‌ای، ارکیوپکسی با آناستوموز میکروواسکولار، ارکیوپکسی با قطع عروق اسپرماتیک در ۲ مرحله و هورمون تراپی، که هیچ کدام موفقیت قطعی نداشته و اغلب با عوارض متعدد همراه بوده‌اند. روش ارکیوپکسی یک مرحله‌ای با قطع عروق اسپرماتیک روی پایه شریان وازدفران (واز)، جزء روش‌های پیشنهادی برای بیضه داخل شکمی است که در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفته است.
روش بررسی: این مطالعه به صورت آینده‌نگر و توصیفی در سال ۱۳۷۹و نیمه اول ۱۳۸۰ در بخش جراحی بیمارستان بهرامی و کودکان تهران، روی ۳۱ بیمار با عدم نزول بیضه داخل شکمی انجام گردید و بیماران به مدت ۲ سال پیگیری شدند.
یافته‌ها: از مجموع ۳۱ بیمار، ۹/۷۰% بیماران بالای ۴ سال بودند و ۵/۹۳% بیماران بیش از ۳ روز بستری گردیدند. طول مدت جراحی در ۵/۶۴% کمتر از ۳ ساعت بود. شایع‌ترین عارضه کوتاه مدت استفراغ (۱/۱۶%) و شایع‌ترین عارضه بلند مدت عفونت زخم (۵/۶%) بود. در مجموع در ۶/۸۰% . آنومالی بیضه در بیماران دیده شد. در پیگیری بیماران در ۸/۸۳% موارد کاهش اندازه بیضه وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: روش جراحی ارکیوپکسی با قطع عروق اسپرماتیک در یک مرحله، روشی کم خطر با میزان موفقیت بالا و میزان عوارض کم و افزایش طول مدت جراحی و بستری در حد قابل قبول است که با توجه به میزان مهارت جراحان و شرایط بیمارستان به عنوان یک تکنیک در این بیماران پیشنهاد می گردد.
