میترا اخلاقی، مهدی صلواتی،
دوره ۶۵، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۸۶ )
چکیده
ارزش تشخیصی شاخص ماندیبولوکانین (MCI) فک تحتانی در تعیین هویت جنسی در بعضی مطالعات به اثبات رسیده است. هدف این بررسی تعیین ارزش تشخیصی شاخص فوق در تعیین هویت جنسی گروه تحت مطالعه می‌باشد.
روش‌بررسی: این مطالعه توصیفی در گروهی از دانشجویان ایرانی ۲۵-۱۸ ساله دانشگاه علوم پزشکی تهران شامل ۵۰ مرد و ۵۰ زن با روش نمونه‌گیری ساده انجام گرفت. تحلیل آماری با نرم‌افزار SPSS ویراست ۱۳ و آزمون t-test صورت پذیرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه دو گروه با یکدیگر از نظر میانگین سنی اختلاف معنی‌دار آماری نداشتند. حداقل اندازه MCI تحتانی در مردان ۲۰۹/۰ و حداکثر ۲۹۳/۰ با میانگین ۲۵۲/۰ و حداقل اندازه MCI فک تحتانی در زنان ۲۰۲/۰ و حداکثر ۲۷۶/۰با میانگین ۲۴۵/۰ بود. بین میانگین MCI فک تحتانی در دو جنس اختلاف معنی‌داری وجود داشت که p آن مساوی ۰۴/۰ و Mean difference آن مساوی ۰۰۷/۰ بود. برای بهدست آوردن درصد صحت تشخیص جنس با استفاده ازاین معیار، MCI استاندارد محاسبه و عدد ۲۴۷/۰ بهدست آمد. با مقایسه MCI در دو جنس با MCI استاندارد p معادل ۸/۰ بهدست آمد که نشان‌دهنده این مطلب است که اختلاف معنی‌داری بین دو جنس بر اساس مقایسه با MCI استاندارد وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: برخلاف مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر، در این تحقیق در مقایسه MCI افراد مؤنث و مذکر با MCI استاندارد، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (۸/۰=p). در توجیه این اختلاف می‌توان گفت شاید مسائل قومیتی تأثیرگذار بوده، چون دانشجویان مورد مطالعه متعلق به شهرهای مختلف بوده‌اند.
