۴ نتیجه برای ایمونوگلوبولین
مجید غفارپور،
دوره ۵۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۷۸ )
چکیده
۴۴ بیمار مبتلا به سندرم گلین باره، پلی رادیکولونوروپاتی مزمن ایدیوپاتیک و میاستنی گراویس پس از درمان با ایمونوگلوبولین داخل وریدی بصورت گذشته نگر و توصیفی بررسی شدند. نتایج این مطالعه به قرار زیر است: ۱) اولین اثر بهبودی بالینی، ۴-۵ روز پس از شروع درمان بوده است. ۲) بهترین نتیجه درمانی در CIDP و MG به ترتیب بین روزهای ۱۶ تا ۲۴ و ۸ تا ۱۳ مشاهده گردید. ۳) مدت زمان لازم برای بهبودی علایم به میزان یک درجه در GBS، هشت تا سی روز بوده است. ۴) عارضه مهمی مشاهده نشد ولی ۳۲% افراد عوارض جانبی خفیف بروز دادند. ۵) درمان IVIG توام با تعویض پلاسما رجحانی بر IVIG تنها نداشته است. ۶- بعلت مشکلات پیگیری پس از ترخیص، نتیجه قاطعی در ارتباط با میزان عود و مدت اثر IVIG بدست نیامد.
سهیلا روهانی، فاطمه حاجی‌قاسمی، فاطمه سفید،
دوره ۷۶، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: ایمونوگلوبولین‌ها گروهی از پروتیین‌های سرم هستند که نقش مهمی در دفاع علیه میکروارگانیسم‌ها بر عهده دارند. ایمونوگلوبولین G فراوان‌ترین ایمونوگلوبولین سرم بوده و بین شدت برخی بیماری‌ها از جمله عفونت‌ها و سطح ایمونوگلوبولین G، ارتباط وجود دارد. برای سنجش دقیق ایمونوگلوبولین G، ابزارهای شناسایی اختصاصی از جمله آنتی‌بادی‌های منوکلونال مورد نیاز می‌باشند. ایمونوانفورماتیک شاخه‌ای از ایمونولوژی است که با به‌کارگیری داده‌های زیستی موجود در کامپیوتر به تشخیص دقیق‌تر بیماری‌ها کمک می‌کند. هدف از پژوهش کنونی تعیین اپی‌توپ‌های فضایی جزء دارای قابلیت کریستالی مولکول ایمونوگلوبولین G انسان به‌وسیله ایمونوانفورماتیک می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات علوم پایه بوده که از تیر ۱۳۹۲ تا خرداد ۱۳۹۳ در دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد در شهر تهران انجام شد. توالی اسیدهای آمینه و ساختار سوم IgG مرجع انسان در پایگاه اطلاعاتی Protein Data Bank (PDB)، ساختار دوم IgG مرجع توسط نرم‌افزار Phyre۲ (http://www.sbg.bio.ic.ac.uk/~phyre۲/) و اپی‌توپ‌های فضایی بخش Fc مولکول IgG انسان توسط نرم‌افزارهای ElliPro (http://tools.iedb.org/ellipro/) و DiscoTope (http://www.cbs.dtu.dk/services/DiscoTope/) تعیین شدند.
یافته‌ها: دو اپی‌توپ فضایی توسط نرم‌افزار ElliPro (یکی در دُمین CH۲ و دیگری مشترک بین دُمین‌های CH۲ و CH۳) و دو اپی‌توپ فضایی توسط نرم‌افزار DiscoTope که هر دو مشترک بین دُمین‌های CH۲ و CH۳ هستند در بخش Fc مولکول IgG انسان شناسایی شدند.
نتیجه‌گیری: در این پژوهش تعدادی از اپی‌توپ‌های فضایی بخش Fc مولکول IgG انسان توسط دو نرم‌افزار ایمونوانفورماتیکی شناسایی شدند. اپی‌توپ‌های شناسایی‌شده توسط هر دو نرم‌افزار، در دُمین‌های CH۲ و CH۳ زنجیره سنگین مولکول IgG واقع شده‌اند.
ستاره عبدلی، سیمین الماسی،
دوره ۷۷، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: سندرم شوگرن در حدود ۵/۰% عموم مردم شیوع دارد. مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی شیوع ایمونوگلوبولین‌های مونوکلونال در بیماران مبتلا به سندرم شوگرن اولیه صورت پذیرفت.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی ۳۱ بیمار مبتلا به شوگرن اولیه مراجعه‌کننده به بیمارستان فیروزگر تهران طی شش ماه نخست سال ۱۳۹۵ که تحت معاینه بالینی و آزمایشات مربوطه قرار گرفته بودند، انجام پذیرفت. در تمام بیماران آزمایش خون از نظر مونوکلونال آنتی‌بادی با استفاده از الکتروفورز ایمن‌سازی روی ژل‌های آگارز با آنتی‌سرم اختصاصی به زنجیره‌های IgG، IgM، IgA وκ و λ تجزیه و تحلیل گردید. ایمن‌سازی با استفاده از Helena immunofixation agarose kit (Helena Laboratories, Beaumont, TX, USA)، اتو آنتی‌بادی‌های Anti-Ro، Anti-La، Rheumatoid factor (RF)، آنتی‌بادی ضدهسته با روش ایمونوفلورسانس، آزمایشات خون با تهیه لام خون محیطی، سدیمانتاسیون با روش مرجع لوله وستر گرین، آنالیز ادراری با Dip stick و اندازه‌گیری غلظت ادرار (Urine specific gravity) با استفاده از Refractometer (Mesu Lab Instruments Co., Guangzhou, China)، اندازه‌گیری کمپلمان سرم با روش توربیدومتری و کمپلمان CH۵۰ با روش الایزا انجام گرفت.
یافته‌ها: در بیماران مورد بررسی تاری دید ۹۴%، خشکی دهان در ۸۴%، التهاب و درد مفاصل در ۴۸% و بزرگی غدد تحت فکی در ۱۹% بیماران، بزرگی غدد لنفاوی، درگیری ریوی و پاراتیرویید هر کدام در ۱۶% و التهاب رگ‌های خونی و عروقی در ۱۳% و پدیده رینود در ۶% مشاهده گردید و درگیری کلیوی و درگیری کبدی با کمترین درصد شیوع هر کدام در ۳% بیماران مشاهده گردید. فاکتور روماتویید ۲۲/۵۸% و سدیمانتاسیون در ۱۲/۹۰%، الگوهای آنتی‌بادی ضدهسته و فلورسانس آنتی‌بادی ضدهسته ۱۶/۱۲%، کمپلمان C۳ در ۱۲/۹% و کمپلمان C۴ در ۶/۴۵% از بیماران غیرطبیعی بود. در مجموع در ۲۹% از بیماران مونوکلونال آنتی‌بادی‌ها بیشتر از حالت نرمال بودند. ایمونوگلوبولین‌های مونوکلونال IgG، IgM و IgA به‌ترتیب در ۱۹/۳%، ۶/۴% و ۳/۲% غیرطبیعی بودند.
نتیجه‌گیری: سطح ایمونوگلوبولین‌های مونوکلونال در بیماران مبتلا به سندرم شوگرن اولیه افزایش یافت.
نوید امیدی‌فر، رضا معصوم زاده، منصوره شکری‌پور، یوسف نیک‌منش،
دوره ۸۱، شماره ۹ - ( ۹-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: سیتومگالوویروس عامل مهمی در عفونت‌های ویروسی مادرزادی است. اثرات آلودگی با این ویروس از بی‌علامت در افراد سالم تا علایم شدید در نوزادان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف است. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع سیتومگالوویروس سرم و بررسی ارتباط بالقوه بین سن، جنس و شیوع CMV در بیماران مراجعه‌کننده به درمانگاه شهید مطهری شیراز انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی ۲۴۶۹ نفر که در‌طی فروردین ۱۳۹۸ تا اسفند ۱۴۰۱ در درمانگاه شهید مطهری شیراز که سطح آنتی‌بادی سیتومگالوویروس را چک کرده‌اند، انجام شد. سطوح سرمی IgM و IgG در برابر CMV با روش ELISA ارزیابی شدند. داده‌ها توسط SPSS software, version ۱۹ (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) و آزمون‌های کای دو پیرسون و آزمون دقیق فیشر برای بررسی ارتباط نتایج مثبت آنتی‌بادی با سن و جنسیت مورد‌ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: از ۲۴۶۹ نفر، تیتر آنتی‌بادی در ۱۱۵۷ نفر (۹/۴۶%) مثبت گزارش گردید و ۱۳۱۲نفر (۱/۵۳%) تیتر آنتی‌بادی منفی داشتند. بیشترین تعداد مثبت‌ها مربوط به IgG می‌باشد و در IgM عمدتا جواب‌ها منفی بودند. شیوع IgM هیچ ارتباط جنسیتی را نشان نداد اما ارتباط معناداری با سن بیمار نشان داد. شیوع IgG با سن و جنس ارتباط معناداری نشان داد.
نتیجه‌گیری: نظر به اینکه شهرستان شیراز به‌عنوان یکی از قطب‌های درمانی مهم در سطح کشور مطرح است، همچنین با‌توجه به‌شیوع ۹/۴۶% عفونت CMV در منطقه، توصیه به استفاده از روش‌های پیشگیرانه مانند واکسن و ایمونوتراپی علیه عفونت CMV در بیماران می‌شود.
