زمینه و هدف: با توجه به اهمیت فلز روی (Zn) به‌عنوان یک عامل محیطی، در مطالعه حاضر، نقش آن در فشار خون و سیستم قلبی- عروقی بررسی شده است.
روش بررسی: در این مطالعه تاثیر فلز روی بر روی فشارخون در سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۷ در ۸۰ بیمار مبتلا به افزایش فشارخون اولیه (ایدیوپاتیک) و ۸۰ فرد غیرمبتلا به فشارخون که به مرکز قلب تهران مراجعه کرده بودند، در هر دو جنس و چهار گروه سنی (۵۰-۴۱، ۶۰-۵۱، ۷۰-۶۱ و ۸۰-۷۱ سال) مورد بررسی قرار گرفت. پس از انتخاب افراد و گرفتن نمونه خون از آن‌ها، سطح پلاسمایی روی، توسط دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: میانگین غلظت پلاسمایی فلز روی در گروه مبتلا به فشار خون، g/mlµ۰۴/۰±۴۵۶/۰ و در گروه غیر مبتلا، g/mlµ۰۵۵/۰±۵۵۱/۰ بود. تجزیه آماری نشان داد که میزان فلز روی به‌صورت معنی‌داری در گروه اول پایین‌تر از گروه دوم بود (۰۵/۰P≤). میانگین غلظت پلاسمایی روی در گروه مردان مبتلا به فشار خون، g/mlµ۴۹۴/۰ و در مردان غیر مبتلا، g/mlµ۴۸۶/۰ بود که تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید (۰۵/۰P>). میانگین غلظت پلاسمایی روی در گروه زنان مبتلا به فشار خون، g/mlµ۴۱۵/۰ و در زنان غیر مبتلا، g/mlµ۵۹۶/۰ بود که نشان‌گر اختلاف معنی‌داری بین دو گروه بود (۰۰۱/۰P). هم‌چنین بین غلظت پلاسمایی روی افراد مبتلا به فشار خون بالا و افراد غیر مبتلا، در گروه سنی ۵۱ تا ۶۰ سال، تفاوت معنی‌دار بود (۰۵/۰P)، اما در سایر گروه‌ها اختلاف معنی‌داری مشاهده نگردید (۰۵/۰P>).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان‌دهنده ارتباط چشمگیر بین کاهش سطح پلاسمایی روی و افزایش فشار خون در زنان و نیز در گروه سنی ۵۱ تا ۶۰ سال بود.
