مجله دانشکده پزشکی

پرسنــل پزشکـی در معرض خطر ابتلا به ویروس‌های منتقله از خون می‌باشند. هدف مطالعه حاضر، تعیین جنبه‌های اپیدمیولوژیک موارد مواجهه شغلی در پرسنل و عوامل موثر بر آن بوده است.

روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سه بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران در پرسنل حرف پزشکی که در طی یک سال با خون، ترشحات آلوده به خون و یا سایر مایعات منتقل‌کننده ویروس‌ها مواجهه شغلی داشته‏اند، انجام شده است.

یافته‌ها: از ۹۰۰ پرسنل مصاحبه شده، ۳۹۱ نفر حداقل یک مواجهه در طی یک سال داشتند و جمعا˝ ۴۷۶ مواجهه یعنی به‌طور متوسط ۵۳/۰ بار به ازاء هر نفر در سال رخ داده است. بیشترین مواجهه یافتگان پرستاران (۱/۲۶%) و سپس خدمه (۲/۲۰%) بوده‌اند (۰۰۱/۰p<). در پرسنلی که کمتر از پنج سال سابقه کار داشتند، مواجهه شغلی ۸/۵۳% بود (۰۰۱/۰p<). بیشترین مواجهه در بخش‌های داخلی (۳/۲۳%) و اورژانس (۲۱%) بوده است. در ۸/۵۸% موارد، مواجهه از طریق پوست بود. در ۹۳/۸۵% مواجهه یافتگان سابقه واکسیناسیون هپاتیت مثبت بوده است. ۱/۶۱% افراد در هنگام مواجهه از دستکش استفاده نموده بودند. شستن دستها در ۳۸/۹۱% و مشاوره با متخصص عفونی در ۳۸/۲۹% انجام شده بود. از نظر مواجهه پرخطر با سه ویروس مورد مطالعه ۷۲ مواجهه با مواد آلوده به این ویروس‌ها رخ داده بود.

نتیجه‌گیری: در مجموع عوامل موثر بر مواجهه در این مطالعه شغل پرسنل و مدت سابقه‌کار پرسنل و بخش محل خدمت بوده است. لذا آموزش پرسنل، استفاده از وسایل محافظتی، واکسیناسیون پرسنل علیه هپاتیت B از جمله روش‌های پیشگیری از کسب بیمارستانی بیماری‌های هپاتیت و HIV می‌باشد.