۶ نتیجه برای کووید ۱۹
محمود کیوان‌آرا، محمد ستاری، مجید جنگی، نسرین شعربافچی‌زاده، راحله سموعی،
دوره ۷۸، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به اهمیت مصونیت در بیماری‌های پاندمیک این مطالعه باهدف پیش‌بینی خودمراقبتی مردم ایران در مواجهه با پاندمی کووید ۱۹ انجام شد.
روش بررسی: مطالعه به‌صورت پیمایشی بر روی ۱۰۵۶ نفر از بزرگسالان ۱۸ سال و بیشتر، در استان‌های مختلف ایران از طریق فرم پاسخگویی به سوال‌های آنلاین (۹/۰a=، ۴۰(n= و طی چهار روز در شبکه‌های اجتماعی در فروردین ۱۳۹۹ انجام شد. داده‌ها با استفاده از Student's t-test، Analysis of variance و تکنیک درخت تصمیم در داده‌کاوی تحلیل شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد میانگین نمره خودمراقبتی در زنان، افراد با تحصیلات بیشتر، زنان متاهل، زنان گروه سنی ۴۱ تا ۵۵ سال، افراد خانه‌دار و برخی مشاغل دیگر در حد خیلی زیاد گزارش شد، درحالی‌که میانگین نمره خودمراقبتی گزارش شده در مردان مجرد با مدرک دیپلم، در حد متوسط بوده است. در مجموع، میانگین نمره خودمراقبتی گزارش شده در زنان بیشتر از مردان (۰۰۰۱/۰P<) و در تحصیل‌کرده‌ها بیشتر از کم‌سوادترها (۰۰۷/۰=P) بوده است. ضمن این که بین نمره خودمراقبتی پاسخگویان بر حسب وضعیت تاهل و وضعیت اشتغال آنها تفاوت معنادار مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: در یک نتیجه‌گیری کلی می‌توان بیان کرد برخی گروه‌ها ازجمله زنان میان‌سال، به خودمراقبتی در مواجهه با بیماری کووید ۱۹ اهمیت خیلی بیشتری داده‌اند و این اهمیت برای مردان جوان کمتر بوده است. یافته‌های این مطالعه به شناسایی گروه‌های در معرض خطر بیشتر ابتلا به بیماری، و همچنین شناسایی گروه‌هایی که از همکاری آنها برای مدیریت موفق‌تر بیماری‌های واگیر در سطح خانواده و به‌دنبال آن اجتماع می‌توان بهره گرفت انجامید.
احمد شالباف، نسرین امینی، هادی چوبدار، مهدی مهدوی، عاطفه عابدینی، رضا لشگری،
دوره ۷۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: پیش‌بینی زودهنگام وضعیت بیماران مبتلا به کووید ۱۹ می‌تواند با تخصیص منابع و برنامه‌ریزی درمانی، خطر مرگومیر را در این بیماران کاهش دهد. این مطالعه یک سیستم دقیق و سریع برای پیش‌بینی مرگومیر بیماران با استفاده از ویژگی‌های دموگرافی، علایم حیاتی و داده‌های آزمایشگاهی معرفی می‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی که از اردیبهشت ۱۳۹۹ تا خرداد ۱۴۰۰ در تهران انجام شده است، ۴۱ ویژگی از ۲۴۴ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ در اولین روز بستری شدن در بیمارستان ثبت شد. این ویژگی‌ها به هشت گروه مختلف به نام‌های ویژگی‌های دموگرافی و علایم حیاتی، شش گروه مختلف آزمایش خون شامل تست‌های شمارش کامل سلول‌های خون، انعقادی، کلیه، کبد، گاز خون و ویژگی‌های عمومی طبقه‌بندی شدند. در این مطالعه، ابتدا اهمیت هر یک از ویژگی‌های استخراج شده و سپس هشت گروه از ویژگی‌ها برای پیش‌بینی مرگومیر بیماران مبتلا به کووید ۱۹ به‌طور جداگانه بررسی شده‌اند. در نهایت، بهترین ترکیب گروه‌های مختلف ویژگی‌ها ارزیابی شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ترکیب ویژگی‌ها در گروه شمارش کامل سلول‌های خون دارای بالاترین AUC با مقدار ۵۷/۹۵ است. افزون‌براین، ترکیب سه گانه ویژگی‌ها در علایم حیاتی، شمارش کامل خون و انعقادی دارای بالاترین AUC با ارزش ۵۴/۹۶ است.
نتیجه‌گیری: سیستم پیشنهادی ما می‌تواند به‌عنوان یک ابزار قابل‌قبول برای غربالگری بیماران مبتلا به کووید ۱۹ با خطرات مرگومیر بالا مورد استفاده قرار گیرد.
فرانک بهناز، آزیتا چگینی، سوگل عسگری،
دوره ۸۰، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: کرونا ویروس (COVID-۱۹) نشان‌دهنده یک بحران بهداشت عمومی در ابعاد جهانی است که باعث مرگومیر قابل توجه می‌شود. عوامل خطر متعددی برای شدت عفونت، عوارض و مرگومیر COVID-۱۹ وجوددارد. که یکی از آنها گروه خونی است هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین گروه خون وابتلای به کووید ۱۹ بود.
روش بررسی: مطالعه‌ای مقطعی برروی ۱۳۰ بیمار بستری در ICU بیمارستان شهدای تجریش از تاریخ شهریور ماه ۱۳۹۹ تا فروردین ماه ۱۴۰۰ صورت گرفت. تشخیص بیماران COVID-۱۹ مثبت توسط آزمون واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR)، تایید گردید. گروه خونی آنها، تعیین شد وسپس outcome بیماران را طی مدت زمان بستری از نظر بستری در ICU، follow کردیم. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری و با استفاده از محاسبه Pearson correlation coefficient و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام (stepwise multiple regression analysis)، تحلیل شد. نتایج براساس Fisher’s exact test مشخص گردید.۰۵/۰P< معنادار تلقی گردید.
یافته‌ها: (۱/%۴۶)، ۶۰ بیمار دارای گروه خونی A، (%۲۰) ۲۶ بیمار گروه خونی AB، (۲/%۹)۱۲ بیمار گروه خونی B و (۷/%۲۴)۳۲ بیمار گروه خونیO بودند. ۵۵ بیمار(۳/۴۲%) زن و۷۵ بیمار (۷/۵۷%) مرد بودند. میانگین سنی آنان ۰۵/۱۹±۱۹/۴۳ بود. در کل بدون در نظر گرفتن گروه خونی ۱/۴۳% از بیماران بستری اینتوبه شدند. تعداد موارد نیاز به اینتوبیشن در افراد با گروه خونی A مثبت بیشتر بود. کمترین میزان نیاز به اینتوبیشن در گروه خونی B منفی دیده شد. گروه خونی A مثبت (۶/۳۹%) و پس از آن AB منفی (۳/۳۳%) بیشترین میزان مرگ را داشتند. در حالی‌که در گروه خونی A منفی، B منفی، B مثبت و O منفی مرگ مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: تعداد بیماران مبتلا به COVID-۱۹ با گروه خونی A به‌طور قابل توجهی بیشتر بود (۱/۴۶%). شایع‌ترین گروه خونی در این بیماران A، و کمترین آن گروه خونی B بود. تعداد موارد نیاز به لوله‌گذاری در افراد با گروه خونی A مثبت بیشتر بود.
ابراهیم جعفری‌پویان، حانیه السادات سجادی، مریم تاجور، الهام احسانی چیمه، ایمان فلاح، فرهاد حبیبی،
دوره ۸۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: شیوع بیماری‌های نوپدید و بازپدید و پیش‌بینی ناپذیر بودن آنها منجر به افزایش توجه به‌ضرورت آمادگی مراکز بهداشتی و درمانی در مقابله با این پدیده شده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی آمادگی بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران در مواجهه با کووید ۱۹ انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر با بهره‌گیری از رویکرد کمی به‌صورت توصیفی مقطعی در بازه زمانی مهر تا اسفند ۱۳۹۹ انجام شد. محیط پژوهش شامل همه بیمارستان‌های دولتی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. جامعه پژوهش شامل روسا، مدیران، مسئولین دفاتر بهبود کیفیت و دبیران بحران کلیه بیمارستان‌هایی بود که در مدیریت بیماران کوید ۱۹ مشارکت داشتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از چک‌لیست‌های استاندارد تهیه شده توسط مرکز اروپایی پیشگیری و کنترل ویروس کرونا و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها شامل هشت حیطه و ۲۱ جزء استفاده شد. حداقل امتیازی که هر بیمارستان می‌توانست کسب نماید ۱۴۳ و حداکثر امتیاز ۴۲۹ بود.
یافته‌ها: میانگین نمره آمادگی بیمارستان‌ها (۸۷%)۳۹۱ به‌دست آمد. بیمارستان شماره ۱ با کسب ۴۲۵ امتیاز دارای بالاترین آمادگی و بیمارستان شماره ۷ با کسب ۳۴۹ امتیاز دارای کمترین آمادگی بودند. شش مورد از بیمارستان‌های مورد مطالعه دارای آمادگی بیش از ۹۰% و سه مورد دارای آمادگی کمتر از ۹۰% بوده‌اند. بالاترین میزان آمادگی مربوط به حیطه بهداشت دست، تجهیزات حفاظت فردی و مدیریت زباله‌های بیمارستانی و کمترین میزان آمادگی مربوط به استقرار بیماران، جابجایی بیماران در بیمارستان و دسترسی مراجعه‌کنندگان و ملاقات‌کنندگان بود.
نتیجه‌گیری: میزان آمادگی نسبی بیمارستان‌ها برای مواجهه با کوید ۱۹ براساس نتایج این مطالعه نسبتا مناسب بود. ارزیابی مرتب بیمارستان‌های مرجع کرونا و حتی سایر بیمارستان‌ها می‌تواند به آمادگی بیشتر این بیمارستان‌ها و شناسایی، رفع و تقویت نقاط ضعف آنها کمک نماید.
محمد ستاری، راحله سموعی،
دوره ۸۰، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: در پاندمی کووید ۱۹ ارایه آموزش‌های مجازی در دانشگاه‌ها ضرورت یافت. در این راستا مطالعه‌ای باهدف پیش‌بینی عملکرد اساتید در ارائه آموزش‌های مجازی در پاندمی کووید ۱۹ برحسب روش‌های حل مسئله و دموگرافیک آنها انجام شد.
روش بررسی: مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۲۵۲ تن از اساتید دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران از اردیبهشت ۱۴۰۰ تا پایان خرداد ۱۴۰۰ انجام شد. پرسشنامه سنجش عملکرد اعضاء هیئت‌علمی در ارائه آموزش‌های مجازی (۸۹/۰=α) و پرسشنامه روش‌های حل مسئله (۷۵/۰=α) به‌صورت مجازی اجرا شد و داده‌ها توسط داده‌کاوی تحلیل شد.
یافته‌ها: عوامل مرتبط با رضایت اساتید از عملکردشان در ارائه آموزش‌های مجازی عبارت بود از «امکان نظارت بر انجام تکالیف درسی»، «برقراری نظم و مقررات»، «تهیه محتوای آموزشی استاندارد»، «استفاده از محتوای چندرسانه‌ای»، «تسلط بر نرم‌افزارها و محتوای چندرسانه‌ای»، «بررسی کیفیت و کمیت یادگیری دانشجویان»، و برخی ویژگی‌های رفتاری اساتید چون «خودتنظیمی، پیگیری، توافق پذیری و واقع‌بینی».
نتیجه‌گیری: عملکرد اساتید در ارائه آموزش‌های مجازی، تحت تاثیر برخی عوامل رفتاری و قابلیت‌های فردی موقعیتی قابل‌تغییر است.
اسرا مرادخانی، مبین عظمی، معصومه عابدینی،
دوره ۸۰، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: ابتلا به کووید ۱۹ در برخی از بیماران منجر به طوفان سایتوکینی و بروز لنفوهیستیوسیتوزیس هموفاگوسیتیک (HLH) ثانویه به این عامل ویروسی می‌شود. HLH بیماری نادر و تهاجمی در کودکان است که با مرگومیر بالا همراه است. هدف از این گزارش، معرفی شیرخوار ۱۴ ماهه مبتلا به کووید ۱۹ با تشخیص HLH می‌باشد.
معرفی بیمار: بیمار شیرخوار ۱۴ ماهه مبتلا به کووید ۱۹، در آبان ۱۳۹۹ با تب مزمن، ضعف و بی‌حالی، در بیمارستان سنندج بستری سپس به‌دلیل تب مقاوم و افزایش آنزیم‌های کبدی به مرکز ثانویه اعزام و دچار لکوسیتوز و هپاتواسپلنومگالی شد. طی بررسی‌ها، تشخیص HLH مطرح شد و تحت درمان با آنتی‌بیوتیک، IVIG، دگزامتازون و پنتوپرازول قرار گرفت. پس از آن تب کاهش یافت، سپس پردنیزولون خوراکی تجویز و پیگیری مجدد توصیه شد. با حال عمومی خوب ترخیص گردید.
نتیجه‌گیری: باتوجه به پاندمی کنونی و ارتباط آن با HLH، بررسی معیارهای مربوطه جهت تشخیص و درمان به موقع باید مدنظر قرار گرفته شود تا از عوارض احتمالی ناشی از آن جلوگیری نمود.
