دوره 72، شماره 11 - ( بهمن 1393 )
جلد 72 شماره 11 صفحات 793-789 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Eskandari F, Soleimani M, Kalantari N, Azad M, Allahverdi A. Expansion of umbilical cord blood hematopoietic stem cell on biocompatible nanofiber scaffolds: brief report. Tehran Univ Med J 2015; 72 (11) :789-793
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6508-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6508-fa.html
اسکندری فاطمه، سلیمانی مسعود، کلانتری نسیم، آزاد مهدی، اله‌وردی امیر. تکثیر سلول‌های بنیادی خونساز خون بندناف بر روی بسترهای نانوالیاف زیست سازگار: گزارش کوتاه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (11) :789-793
فاطمه اسکندری1 
، مسعود سلیمانی* 2، نسیم کلانتری1 ، مهدی آزاد3 ، امیر اله‌وردی1
، مسعود سلیمانی* 2، نسیم کلانتری1 ، مهدی آزاد3 ، امیر اله‌وردی1
1- گروه خون‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس
2- گروه خون‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس ،soleim_m@modares.ac.ir
3- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین
2- گروه خون‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس ،
3- گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین
چکیده: (6224 مشاهده)
زمینه و هدف: این مطالعه با هدف تکثیر سلول‌های بنیادی در خارج از بدن، با استفاده از بسترهای نانوالیاف زیست سازگار انجام شد. پیوند مغز استخوان (HSCT) یک رویکرد درمانی در درمان بدخیمی‌های خونی و ناسازگاری مغز استخوان است. خون بندناف (UCB) به‌عنوان یک جایگزین برای سلول‌های بنیادی/ خونساز (HPSC) برای در پیوند آلوژنیک شناخته شده است. مانع اصلی در استفاده از HPSC مشتق از خون بندناف، حجم کم نمونه‌های جمع‌آوری شده است. بنابراین، در شرایط آزمایشگاهی گسترش HSCs روش مفید برای غلبه بر این محدودیت است.
روش بررسی: این مطالعه علمی- پژوهشی از آبان 1390 لغایت خرداد 1391 در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس به انجام رسید. جداسازی سلول‌های بنیادی با روش MidiMACS انجام و میزان خلوص سلول‌ها با فلوسایتومتری بررسی شد. سلول‌ها بر روی پلیت و بستر نانوالیاف کونژوگه با فیبرونکتین کشت و توانایی کلنی‌زایی آنها، با روش سنجش کلنی بررسی شد.
یافته‌ها: سلول‌های کشت‌شده در پلیت و نانوالیاف پس از دو هفته افزایش داشت که در محیط پلیت افزایش بیشتر بود (به‌ترتیب 14 برابر و شش برابر). فعالیت کلنی‌زایی نیز پس از این مدت نسبت به سلول‌های روز اول روند کاهشی داشت که این روند در نانوالیاف کمتر از پلیت بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی گواه بر توانایی بستر نانوالیاف در تکثیر سلول‌های بنیادی خارج از بدن بوده و می‌توان از این بستر جهت تکثیر در شرایط آزمایشگاهی استفاده کرد.
نوع مطالعه: گزارش كوتاه |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
