Soltanian B, Irani S, Hashemi S, Mozhgani S H R, Ajorloo M, Cheraghi Y et al . Mycoplasma contamination in cell cultures treated with ciprofloxacin and enrofloxacin: brief report. Tehran Univ Med J 2015; 72 (11) :794-798
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6509-fa.html
سلطانیان بیتا، ایرانی شیوا، هاشمی سروناز، مژگانی سید حمیدرضا، آجورلو مهدی، چراغی یوسف و همکاران.. درمان آلودگی مایکوپلاسمایی در کشت سلول با سیپرو فلوکساسین و انروفلوکساسین: گزارش کوتاه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1393; 72 (11) :794-798
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-6509-fa.html
1- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران
2- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات
3- آزمایشگاه پژوهش و ساخت واکسن هاری انسانی، مجتمع تولیدی تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران
4- گروه تولید واکسن هپاتیت B نوترکیب، مجتمع تولیدی تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران
5- آزمایشگاه پژوهش و ساخت واکسن هاری انسانی، مجتمع تولیدی تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران ، agholami@pasteur.ac.ir
چکیده: (11536 مشاهده)
زمینه و هدف: در این مطالعه ردههای سلولی Vero آلوده به مایکوپلاسما، با رقتهای مختلف سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین که مانع همانندسازی DNA و سنتز پروتیین میشوند، تحت درمان قرار گرفتند.
روش بررسی: در این پژوهش اکتشافی که در آزمایشگاه پژوهش و ساخت واکسن هاری انسانی انستیتو پاستور از آبان 1392 تا خرداد 1393انجام گردید، رقتهای مختلف آنتیبیوتیکی مورد استفاده و مقایسه قرار گرفت. عملکرد این روش درمانی با PCR ارزیابی شد. با استفاده از روش تاپسیس (Technique for Order of Preference by Similarity to Ideal Solution, TOPSIS) که یک روش تصمیمگیری چند جانبه است بهترین اثر غلظت بر زمان بهدستآمده در درمان مایکوپلاسما تعیین شد.
یافتهها: بهترین غلظت بهدستآمده جهت درمان مایکوپلاسمایی بهترتیب 20 و μg/ml 200 از سیپروفلوکساسین و برای درمان سلولهای آلوده با انروفلوکساسین بهترتیب 3 و 30 و μg/ml 300 بود.
نتیجهگیری: در مطالعه حاضر درمان خط سلولی Vero آلوده به مایکوپلاسما با آنتیبیوتیکهای سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین بدون نیاز به تغییر آنتیبیوتیک، که در سایر فرایندها معمول است، انجام شد.
نوع مطالعه:
گزارش كوتاه |