دوره 70، شماره 6 - ( 6-1391 )
جلد 70 شماره 6 صفحات 350-340 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
A A, M M, Z Y. Comparing intravenous oxytocin Vs. rectal misoprostol for third-stage management after second-trimester medically induced abortion. Tehran Univ Med J 2012; 70 (6) :340-350
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-102-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-102-fa.html
امیرابی افسانه، میرزایی منیره، یکتا زهرا. مقایسه تاثیر اکسی‌توسین وریدی با میزوپروستول رکتال در مرحله سوم زایمان بعد از القاء سقط طبی در سه ماهه دوم حاملگی. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1391; 70 (6) :340-350
افسانه امیرابی* 
1، منیره میرزایی2 ، زهرا یکتا3
1، منیره میرزایی2 ، زهرا یکتا3
1- گروه جراحی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه ، afsaneh_amir@yahoo.com
2- گروه جراحی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
3- گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
2- گروه جراحی زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
3- گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
چکیده: (6283 مشاهده)
زمینه و هدف: القای سقط طبی در سه ماهه دوم حاملگی به دلایل مختلف میتواند صورت گیرد. سقط سه ماهه دوم میتواند عامل عوارض زیادی از جمله احتباس جفت و خون‌ریزی باشد. از داروهای متعددی از خانواده اکسی‌توسین، ارگوت‌ها و پروستاگلاندین‌ها جهت کنترل و بهبود شرایط مرحله سوم زایمان استفاده می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه کارایی اکسی‌توسین وریدی و میزوپروستول رکتال در اداره مرحله سوم زایمان در ختم بارداری‌های سه ماهه دوم می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 80 نفر از زنان حامله بین هفته 14 تا 24 بارداری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله با اکسی‌توسین وریدی شامل 20 واحد اکسی‌توسین در یک لیتر سرم نرمال سالین در طی یک ساعت و گروه gµ400 میزوپروستول رکتال جهت کنترل مرحله سوم زایمان تقسیم شدند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه تعداد موارد احتباس جفت در گروه میزوپروستول (سه نفر معادل 5/7%) به صورت معنی‌داری پایین‌تر از گروه اکسی‌توسین (10 نفر معادل 25%) بود (034/0P=). هم‌چنین میانگین مدت زمان خروج جفت در گروه میزوپروستول هم اختلاف معنی‌داری با گروه اکسی‌توسین داشته و پایین‌تر بود (به ترتیب 95/7 دقیقه در برابر 22/19 دقیقه، 015/0P=). میزان افت هموگلوبین در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما استفاده از میزوپروستول رکتال در مرحله سوم سقط سه ماهه دوم حاملگی، میتواند در مقایسه با اکسی‌توسین وریدی در کاهش تعداد موارد احتباس و کاهش مدت زمان خروج جفت موثر بوده اما تغییر چندانی در میزان خون‌ریزی ناشی از سقط ایجاد نمی‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 80 نفر از زنان حامله بین هفته 14 تا 24 بارداری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله با اکسی‌توسین وریدی شامل 20 واحد اکسی‌توسین در یک لیتر سرم نرمال سالین در طی یک ساعت و گروه gµ400 میزوپروستول رکتال جهت کنترل مرحله سوم زایمان تقسیم شدند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه تعداد موارد احتباس جفت در گروه میزوپروستول (سه نفر معادل 5/7%) به صورت معنی‌داری پایین‌تر از گروه اکسی‌توسین (10 نفر معادل 25%) بود (034/0P=). هم‌چنین میانگین مدت زمان خروج جفت در گروه میزوپروستول هم اختلاف معنی‌داری با گروه اکسی‌توسین داشته و پایین‌تر بود (به ترتیب 95/7 دقیقه در برابر 22/19 دقیقه، 015/0P=). میزان افت هموگلوبین در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما استفاده از میزوپروستول رکتال در مرحله سوم سقط سه ماهه دوم حاملگی، میتواند در مقایسه با اکسی‌توسین وریدی در کاهش تعداد موارد احتباس و کاهش مدت زمان خروج جفت موثر بوده اما تغییر چندانی در میزان خون‌ریزی ناشی از سقط ایجاد نمی‌کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
