Emamhadi M, Asgari-Gashtroudkhani A, Emamhadi R, Ghorbani-Shirkouhi S, Andalib S. Evaluation of etiologic findings in patients with surgery of cubital tunnel syndrome. Tehran Univ Med J 2020; 78 (2) :99-104
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10381-fa.html
امامهادی محمدرضا، عسگری گشت رودخانی اشکان، امامهادی رکسانا، قربانی شیرکوهی سمانه، عندلیب ساسان. بررسی یافتههای اتیولوژیک در بیماران مبتلا به سندرم تونل کوبیتال. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1399; 78 (2) :99-104
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10381-fa.html
1- مرکز آسیب شبکه بازویی و اعصاب محیطی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
2- گروه جراحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
3- گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
4- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.
5- مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران. گروه جراحی مغز و اعصاب، بیمارستان پورسینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.مرکز تحقیقات ترومای جادهای گیلان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران.واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان پورسینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران. ، andalib@gums.ac.ir
چکیده: (2507 مشاهده)
زمینه و هدف: سندرم تونل کوبیتال نوروپاتی عصب اولنار است و پس از سندرم تونل کارپال شایعترین سندرم عصب در اندام فوقانی میباشد و زمانی ایجاد میگردد که یک فشار زیاد بهمدت طولانی روی عصب وارد شده و موجب اختلال کارکرد آن شود. هدف انجام این مطالعه بررسی علل اتیولوژیک در بیماران سندرم تونل کوبیتال جراحی شده بود.
روش بررسی: در این مطالعهی گذشتهنگر، پرونده ۱۰۰ بیمار مبتلا به سندرم تونل کوبیتال که در بخش جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا و مرکز آسیب اعصاب محیطی و شبکه بازویی شهر رشت از فروردین ۱۳۸۷ تا اسفند ۱۳۹۶ تحت جراحی اعصاب قرار گرفتهاند، بررسی شد. علل ایجاد سندرم تونل کوبیتال و دادههای دموگرافیک بیماران گردآوری و آنالیز گردید.
یافتهها: میانگین و انحرافمعیار سن بیماران ۱۱/۵±۳۳/۸ سال بود. در ۸۴% بیماران علت ایدیوپاتیک و در ۱۳% موارد علت ارتوپدیک بود. علل عروقی، توموری و التهابی هرکدام در ۱% بیماران مشاهده گردید. از نظر محل درگیری عصب اولنار در آرنج، در ۵۷% موارد درگیری بین لیگامانهای کولترال داخلی و آزبورن و در ۲۲% موارد تونل کوبیتال درگیر بود. کمان استراتر و اپیکوندیل داخلی و سپتوم اینترماسکولار داخلی بهترتیب در ۸%، ۸% و ۵% بیماران درگیر بود. ۱۲/۴% بیماران سابقه دفورمیتی کوبیتوس والگوس یا کوبیتوس واروس داشتند. ۲۰/۹% بیماران، چاق (۳۰BMI>) و ۱۸% نیز مبتلا به دیابت ملیتوس بودند.
نتیجهگیری: دادههای حاصل از این مطالعه نشان داد که درصد چشمگیری از علل ایجاد سندرم تونل کوبیتال عمل شده ایدیوپاتیک است. همچنین عواملی مانند شغل، چاقی، دیابت و سایر موارد درصد چشمگیری از عوامل همراه سندرم تونل کوبیتال را تشکیل میدهند.