دوره 78، شماره 3 - ( خرداد 1399 )
جلد 78 شماره 3 صفحات 164-155 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sanatkar M, Goudarzi M, Espahbodi E. Comparison of the efficacy of two pre-treatment medication of dexmedetomedine-fentanyl and midazolam-fentanyl in cataract surgery. Tehran Univ Med J 2020; 78 (3) :155-164
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10478-fa.html
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10478-fa.html
صنعت کار مهدی، گودرزی مهرداد، اسپهبدی ابراهیم. مقایسه تاثیر دو ترکیب پیش‌درمان دارویی دکسمدتومدین- فنتانیل و میدازولام- فنتانیل در بیماران تحت عمل جراحی کاتاراکت. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1399; 78 (3) :155-164
مهدی صنعت کار1 
، مهرداد گودرزی2 ، ابراهیم اسپهبدی* 3
، مهرداد گودرزی2 ، ابراهیم اسپهبدی* 3
1- گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، بیمارستان فوق‌تخصصی چشم‌پزشکی فارابی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
2- گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، بیمارستان چشم‌پزشکی فارابی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران، ایران.
3- گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، بیمارستان چشم‌پزشکی فارابی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران، ایران. ،eespahbodi@yahoo.com
2- گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، بیمارستان چشم‌پزشکی فارابی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران، ایران.
3- گروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، بیمارستان چشم‌پزشکی فارابی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، تهران، ایران. ،
چکیده: (1972 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری کاتاراکت یکی از شایعترین بیماری‌های چشم به‌ویژه در افراد سالمند می‌باشد و بیشتر این بیماران نیاز به عمل جراحی دارند و مرحله‌ی بیهوشی و آرام‌بخشی در این بیماران از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مطالعه بر آن شدیم که ترکیب دارویی دکسمدتومدین-فنتانیل را با میدازولام-فنتانیل در جراحی کاتاراکت مقایسه کنیم.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مطالعه مورد- شاهدی بود که در فاصله مهر تا آبان ۱۳۹۸ در بیمارستان فارابی انجام شد. تعداد ۷۰ بیمار براساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه ۳۵ نفری تقسیم شدند. یک گروه از بیماران ترکیب دارویی دکسمدتومدین-فنتانیل (گروه دکسمدتومدین) و گروه دیگر ترکیب میدازولام- فنتانیل (گروه میدازولام) دریافت داشتند.
یافته‌ها: اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک حین عمل در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۰/۱۵۰P=). در حالی‌که افرادی که دکسمدتومدین دریافت کرده بودند به‌طور معناداری ضربان قلب حین عمل پایین‌تری داشتند (۰/۰۰۱P<). اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین تعداد ضربان قلب پس از عمل در گروه دکسمدتومدین کاهش بیشتری از نظر آماری نشان می‌داد (۰/۰۰۱P<). میزان آرام‌بخشی بیماران پس از عمل در دو گروه تفاوت آماری قابل توجه نداشت (۰/۹۳P=). هچنین میزان رضایتمندی جراح در دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (۰/۱۷P=). بروز تهوع و استفراغ هم در دو گروه مشابه بود.
نتیجه‌گیری: فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب به‌دنبال سدیشن با دکسمدتومدین کاهش می‌یابد، بنابراین توصیه می‌شود در اعمال جراحی کوتاه و به‌ویژه در بیماران با همودینامیک ناپایدار از دکسمدتومدین با احتیاط بیشتری استفاده شود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مطالعه مورد- شاهدی بود که در فاصله مهر تا آبان ۱۳۹۸ در بیمارستان فارابی انجام شد. تعداد ۷۰ بیمار براساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه ۳۵ نفری تقسیم شدند. یک گروه از بیماران ترکیب دارویی دکسمدتومدین-فنتانیل (گروه دکسمدتومدین) و گروه دیگر ترکیب میدازولام- فنتانیل (گروه میدازولام) دریافت داشتند.
یافته‌ها: اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک حین عمل در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۰/۱۵۰P=). در حالی‌که افرادی که دکسمدتومدین دریافت کرده بودند به‌طور معناداری ضربان قلب حین عمل پایین‌تری داشتند (۰/۰۰۱P<). اختلاف فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین تعداد ضربان قلب پس از عمل در گروه دکسمدتومدین کاهش بیشتری از نظر آماری نشان می‌داد (۰/۰۰۱P<). میزان آرام‌بخشی بیماران پس از عمل در دو گروه تفاوت آماری قابل توجه نداشت (۰/۹۳P=). هچنین میزان رضایتمندی جراح در دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (۰/۱۷P=). بروز تهوع و استفراغ هم در دو گروه مشابه بود.
نتیجه‌گیری: فشارخون سیستولیک و دیاستولیک و ضربان قلب به‌دنبال سدیشن با دکسمدتومدین کاهش می‌یابد، بنابراین توصیه می‌شود در اعمال جراحی کوتاه و به‌ویژه در بیماران با همودینامیک ناپایدار از دکسمدتومدین با احتیاط بیشتری استفاده شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل |
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
