مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: سین داکتیلی (Syndactyly) یا انگشتان پرده دار (Webbed fingers) بهمراه پلی داکتیلی از شایعترین آنومالی های مادرزادی است، با وجود تاریخچه نسبتا طولانی ترمیم جراحی سین داکتیلی، هنوز هم درمان ترمیمی سین داکتیلی دشواری های خاص خود را دارد.

مواد و روش ها: با هدف بررسی نتایج درمان جراحی سین داکتیلی دست در طی یک دوره ده ساله، 77 بیمار (40 پسر و 37 دختر) مبتلا به سین داکتیلی (میانگین سنی 4.3±5.8 سال بهنگام عمل) را که با متدهای استاندارد جراحی در بیمارستان امام خمینی (ره) تحت درمان ترمیمی قرار گرفته اند، از حیث نتایج زیبایی، حس و عملکرد و میزان بروز عوارض با انجام پیگیری های پس از عمل مطالعه کرده ایم.

یافته ها: در 71 مورد (92.2%) سین داکتیلی از نوع ساده یا Simple بود درحالیکه در 2 مورد (2.6%) و 4 مورد (5.2%) بترتیب سین داکتیلی از نوع Complex و Mixed بود. در 45 بیمار (58.4%) ترمیم بدون استفاده از گرافت پوستی انجام شده بود. نتیجه اعمال جراحی با انجام پیگیری های پس از عمل (با میانگین 2.1±4.6 سال) در 81.8% خوب، در 13% متوسط و تنها در 5.2% ضعیف بود. از حیث عوارض، بیشترین فراوانی مربوط به Web migration بود (9.1%) و بدنبال آن Scar contracture با (7.8%)، عفونت (5.2%)، نکروز (3.9%) و در دو مورد (2.6%) هم آنگولار دفرمیتی دیده شد.

نتیجه گیری و توصیه ها: ما در این مطالعه نشان دادیم که انجام روش های جراحی ترمیمی جهت ترمیم سین داکتیلی طی ده سال اخیر در بیمارستان امام خمینی (ره) و با استفاده از تکنیک های جراحی مرسوم صورت پذیرفته، نتایج خوبی را بهمراه داشته است.