مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: باتوجه به اینکه کودکان زیر پنج سال جزو گروه های آسیب پذیر هستند و داشتن سلامتی کامل و عدم اختلال در رشد و نمو، پایه گذار سلامتی در سنین نوجوانی، جوانی، میانسالی و سالمندی می باشد، بدیهی است که توجه بیشتر به این گروه سنی هم از نظر تجویز داروها در هنگام بیماری و هم به جهت مراقبت و پیشگیری حائز اهمیت می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی پرونده خانوار 505 کودک بیمار مراجعه کننده به 19 خانه بهداشت که توسط 33 بهورز به آنان دارو تجویز شده بود مورد مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی از دو پرسشنامه طراحی شده استفاده شد. در پرسشنامه اول داروهای تجویز شده به کودکان کمتر از 5 سال مورد ارزیابی قرار گرفت و متغیرهای تجویز داروی مناسب از قبیل مقدار مصرف توصیه شده، طول دوره درمان و فواصل زمانی مصرف در دو گروه دختران و پسران به تفکیک بررسی گردید. در پرسشنامه دوم اطلاعات مربوط به وضعیت دموگرافیک بهورزان شاغل در خانه های بهداشت جمع آوری شد.

یافته ها: نتایج حاصله از پژوهش نشان داد در مواردی که برمبنای آموزش های بهورزی پیگیری بیمار توسط بهورز ضرورت دارد. پیگیری ضروری و مناسب در 56.9% موارد انجام نشده است. از محدودیت های مهم این پژوهش عدم ثبت چگونگی تجویز دارو توسط بهورزان در تعداد قابل ملاحظه ای از پرونده ها بود. این موارد شامل: 1) نامشخص بودن داروهای تجویزی در 1.2% موارد. 2) نامشخص بودن مقدار داروی تجویز شده در 44.2% موارد. 3) نامشخص بودن طول مدت درمان در 52.4% موارد. 4) نامشخص بودن فواصل زمانی داروی تجویزی در 36.5% موارد. از نظر مناسب بودن مقداری داروی تجویز شده به کودکان 64.9% موارد، از لحاظ فواصل زمانی داروی تجویز شده 73.2% موارد و در 84.1% موارد، طول مدت درمان نیز مناسب انتخاب شده بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: این پژوهش نشان داد که مسئولین امور دارویی شهرستان ها باید کنترل بیشتری بر نحوه مصرف دارو توسط بهورزان اعمال نمایند و گاهی اوقات همراه با تیم آموزشگاه بهورزی از خانه بهداشت بازدید بعمل آورند.