مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: بروز عفونت های قارچی سینوس های پارانازال در بیماران ایمونوساپرس در سال های اخیر افزایش یافته است. عفونت های قارچی سینوس ها به دو صورت غیر مهاجم و مهاجم دیده می شود. این مطالعه باتوجه به اهمیت بیماری های قارچی در بیماران ایمونوساپرس، جهت بررسی و شناسائی عوامل ایجاد کننده سینوزیت های قارچی صورت پذیرفته است.

مواد و روش ها: در این مطالعه، یک بررسی گذشته نگر در مدت 8 سال از فروردین ماه 1373 لغایت اسفندماه 1380 بر روی نمونه های بیوپسی و شستشوی سینوس ها از نظر وجود عوامل قارچی صورت گرفت، دراین مدت تعداد 39 مورد از نمونه های ارسالی از بخش های گوش و حلق و بینی که باتوجه به علائم کلینیکی، پزشکان مشکوک به عفونت های قارچی در سینوس بوده اند، مورد بررسی قرار گرفت. تشخیص بوسیله آزمایش مستقیم و کشت انجام می گرفت.

یافته ها: در این بررسی عفونت قارچی در 18 مورد ثابت شد که 66.66% از بیماران مرد (12 مورد) و 33.33% زن (6 مورد) بودند. بیماران در گروه سنی 17 الی 58 سال قرار داشتند میانگین سنی بیماران 33.4 سال بود. 50% از بیماران بنحوی دچار اختلال در سیستم ایمنی بودند. قارچ های جدا شده از بیماران شامل گونه های آسپرژیلوس Aspergillos spp، کلادوسپوریوم بانتیانوم Cladosporium bantianum، پسودوآلشریا بوئیدی Pseudallesheria boydii، کاندیدا آلبیکانس Candida albicans، سایر گونه های کاندیدا Candida sp و گونه های اکتینومایسس Actinomyces sp بود. بیماری همراه یا عوامل زمینه ای برای بروز عفونت های قارچی سینوس ها در این بررسی پیوند کلیه، نارسایی کلیه درمان با داروهای ایمونوساپرسیو، مولتیپل میلوما، سندرم وگنر، ترومبوسیتوپنی، سینوزیت مزمن و آسم بوده است.

نتیجه گیری و توصیه ها: در این بررسی عفونت قارچی سینوس ها بعلت کلادویپوریوم بانتیانوم (1) و پسودوآلشریا بوئیدی برای اولین بار در ایران گزارش می شود.