مقدمه: تب و نوتروپنی یکی از فوریت های طب داخلی محسوب می شود که در صورت عدم تجویز زودهنگام آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مرگ و میر مبتلایان بطور قابل ملاحظه ای بالا خواهد بود لذا توصیه شده است درمان آنتی بیوتیکی بلافاصله پس از بررسی اولیه و گرفتن نمونه ها جهت کشت، شروع گردد. در مورد نوع رژیم آنتی بیوتیکی تجربی اولیه بصورت تک دارویی یا چند دارویی اختلاف نظر وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر رژیم سفتریاکسون با رژیم سفتازیدیم+آمیکاسین بر قطع تب در مبتلایان به تب و نوتروپنی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه RCT (کارآزمایی بالینی تصادفی شده) که طی مدت یکسال در بخش خون بیمارستان امام خمینی (ره) انجام شد، افراد 12 سال به بالای با نوتروفیل کمتر یا مساوی 1000 عدد در میکرولیتر با دمای بدن در یک نوبت بیش از 38.5 درجه سانتیگراد و یا دو نوبت به فاصله 12 ساعت بیش از 38 درجه سانتیگراد به شرط عدم مصرف آنتی بیوتیک در 48 ساعت قبل و عدم نارسایی ارگان های حیاتی با منشا عفونت مشخص، بصورت تصادفی Block randomization در یک گروه با رژیم سفتریاکسون دو گرم روزانه بصورت داخل وریدی و یک گروه با رژیم سفتازیدیم دو گرم هر 8 ساعت داخل وریدی به همراه آمیکاسین 500 میلی گرم هر 12 ساعت داخل وریدی قرار گرفتند و در صورت قطع تب، حداکثر در مدت 72 ساعت و تداوم قطع تب حداقل بمدت 48 ساعت جواب به درمان مثبت در نظر گرفته می شد. در انتها 28 نفر تحت رژیم سفتریاکسون و 29 نفر تحت رژیم سفتازیدیم+آمیکاسین قرار گرفتند.
یافته ها: توزیع جنسی، میانگین سنی و شدت نوتروپنی در دو گروه مشابه بوده و در گروه با سفتریاکسون 19 نفر (67.9%) و در گروه تحت درمان با سفتازیدیم+آمیکاسین 15 نفر (51.7%) به درمان پاسخ مثبت دادند (P=0.2) میانگین±انحراف معیار طول مدت تب در افرادی که به درمان پاسخ داده بودند در گروه با سفتریاکسون 17±37.9 و در گروه با سفتازیدیم+آمیکاسین 20.6±40.1 ساعت بود (P=0.7). نتیجه کشت خون در دو گروه مشابه بود (نتایج کشت مثبت ادرار یا خون، 25% در گروه A و 27.6% در گروه B).
نتیجه گیری و توصیه ها: پیشنهاد می شود با توجه به اثربخشی مشابه و انتظار کاهش عوارض دارویی و هزینه رژیم تک درمانی با رژیم ترکیبی، رژیم تک درمانی با استفاده از آنتی بیوتیک وسیع الطیف بعنوان درمان ابتدایی تب و نوتروپنی انتخاب شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |