مجله دانشکده پزشکی

مقدمه: بیماریهای قلبی عروقی مهمترین عامل مرگ و میر در اغلب کشورهای جهان شناخته شده اند و طبق آمارهای رسمی، میزان مرگ ناشی از این پدیده در ایران رو به افزایش است. با توجه به نقش متغیرهای مختلف در روند بیماری، در این تحقیق تلاش شده مقدار احتمال بقا و ارتباط آن با متغیرهای مختلف موثر در میزان بقا مورد مطالعه قرار گیرد.

مواد و روشها: مطالعه انجام شده یک مطالعه توصیفی از نوع case-series می باشد که 100 بیمار بستری در بخش CCU بیمارستان امام خمینی تهران با تشخیص سکته قلبی حاد AMI) Acute Myocardial Infarction) در سال 1378 را مورد بررسی قرار داده است. در این مطالعه ضمن بررسی Outcome بیماری، اطلاعاتی در مورد سن، جنس، وضعیت مصرف سیگار، میزان کلسترول، سابقه دیابت ملیتوکس ...، کسر جهشی EF) Ejection Fraction)، دریافت و عدم دریافت استرپتوکیناز نیز استخراج گردید و اثر آن بر روی outcome نیز بررسی شد.

یافته ها: میانگین سن بیماران 57 سال بود. از این افراد تحت مطالعه، 47 درصد سیگاری بوده اند. بیشترین بروز حمله در ماههای بهار و پائیز بدست آمد. 63/5 درصد بیماران سابقه بیماری های ایسکمیک قلبی، 41 درصد کلسترول بالاتر ازmg/dl 200، سی و پنج درصد سابقه پرفشاری خون، 18 درصد سابقه دیابت ملیتوس، 9 درصد درجاتی از نارسائی میترال و 9 درصد نیز بلوک قلبی داشته اند. احتمال بقای 28 روزه، 69/8 درصد بوده است.

نتیجه گیری و توصیه ها: در این مطالعه، میزان بقا در گروه دارای سابقه بیمارهای ایسکمیک قلبی بیشتر از بیماران بدون سابقه بیماری های ایسکمیک قلبی می باشد. میزان مرگ و میر در این مطالعه برای بیماران در کلاسهای مختلف طبقه بندی killip رابطه مستقیم با کلاس بیماری و رابطه معکوس با احتمال بقا دارد.