مجله دانشکده پزشکی

اندازه گیری دقیق خطای انکساری در کودکان یا بیمارانی که همکاری کافی ندارند، مستلزم اعمال سیکلوپلژی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اینکه آیا سیکلوپنتولات به تنهایی و یا به همراه مصرف آتروپین تنها در 4 نوبت، اثری معادل آتروپین 10 نوبت دارد یا خیر انجام گرفت. از دی ماه 1373 تا خرداد 1375 جمعا 39 کودک 2 تا 12 سال که به درمانگاههای استرابیسم بیمارستان فارابی مراجعه می نمودند و عمدتا به گروه ایزوتروپی های تطابقی تعلق داشتند، در چهار نوبت به ترتیب با سیکلوپنتولات، آتروپین 4 نوبت، آتروپین 10 نوبت و بالاخره آتروپین 10 نوبت همراه با تروپیکامید تحت ریفرکشن سیکلوپلژیک قرار گرفتند. در تمام موارد، ریفرکشن به روش دستی و تنها توسط یک فرد و بدون اطلاع از نتایج قبلی صورت می گرفت. نتایج بدست آمده توسط آزمون Wilcoxonm signed rank sum مورد تحلیل قرار گرفت. از 39 مورد وارد شده در مطالعه، در 26 مورد، هر 4 مرحله انجام گردید (53% مذکر، میانگین سنی 6/4 سال). از نظر میزان اسفریک، تفاوت معنی داری بین نتایج سیکلوپنتولات و نتایج آتروپین 4 نوبت با آتروپین 10 نوبت دیده شد ولی تفاوت با نتایج آتروپین 10 نوبت و تروپیکامید معنی دار نبود. مقادیر سیلندریک 4 مرحله نیز با یکدیگر، تفاوت معنی داری نداشت. بنظر می رسد آتروپین 10 نوبت، دقیق ترین روش ریفرکشن سیکلوپلژیک بوده و اضافه نمودن تروپیکامید به آن ضرورتی ندارد.