مجله دانشکده پزشکی

در این تحقیق 203 نمونه کشت زخم از بیمارانی که دارای زخمهای مختلف بودند انجام شد. 150 مورد از بیماران کسانی بودند که زخمهای سوختگی (عمدتا از درجه 2 و 3) داشتند و 53 مورد دیگر دارای زخمهای مختلف (مانند زخمهای بعد از عمل جراحی، زخمهای تروماتیک و ...) بودند. از کشت زخمهای بیماران فوق 4 سویه باسیلوس سرئوس جدا گردید. باسیلوس سرئوس در جنس باسیلوسها قرار دارد. این جنس به سه گروه اصلی تقسیم می شود که باسیلوس سرئوس در این تقسیم بندی در گروه مورفولوژیکی I قرار می گیرد. در این تحقیق تولید توکسین این باکتری در محیط کشت DHT براث حاوی 0/1 درصد گلوکز انجام یافت و توکسینهای مختلفی که این باکتری در این محیط تولید می کرد مورد بررسی قرار گرفتند. توکسین کشنده بوسیله تزریق داخل وریدی به رگ دمی موش سوری بررسی شد. در این آزمایش هیچ یک از موشهایی که به آنها توکسین تزریق شده بود (در مقایسه با موشهای شاهد) نمردند. بررسی اثر توکسین بر روی سلولهای هلا (Hela Cells) مشخص کننده این مطلب است که توکسینهای باسیلوس سرئوس به خوبی قدرت تخریب این سلولها را دارند که این موضوع به خصوص در عفونتهای مختلف از جمله عفونتهای مربوط به زخم ها حائز اهمیت است. آزمایش VPR نیز در این تحقیق در مورد 4 سویه جدا شده باسیلوس سرئوس انجام گردید. این فاکتور یکی از مهمترین عوامل پاتوژیک این باکتری محسوب می شود که مسئول گانگرنوز در عفونتهای زخمی باسیلوس سرئوس و تخریب بافت در شرایط تشکیل آبسه و پان افتالمیت است. با توجه به نتایج بدست آمده، سه سویه از چهار سویه باسیلوس سرئوس به مقدار قابل توجهی این فاکتور را تولید می کردند.