مجله دانشکده پزشکی

درد یکی از مسائل بسیار مهم و گاه مشکل زایی است که بیماران و پزشکان، به کرات با آن مواجه می شوند. از نظر بالینی، درد می تواند حاد یا مزمن باشد. درد حاد معمولا علت مشخص داشته و به درمانهای دارویی یا جراحی پاسخ مناسبی نشان می دهد. در صورتیکه دردهای مزمن، همراه با مشکلات تشخیصی و درمانی هستند. تحریکات درد، از طریق اعصاب محیطی و رشته های حسی اعصاب جمجمه ای، به مراکز درد هدایت می شوند. واسطه های عصبی متعدد و عوامل تعدیل کننده متنوع، بر این مسیر تاثیر می گذارند. نکته اساسی در درمان درد، این است که بتوانیم درد ناشی از تحریک پایانه های حسی (nociceptive pain)، درد مربوط به آسیب ناکامل عصب محیطی (causalgia ،nerve trunk pain) و دردهای منتج از محرومیت مراکز احساس درد از آورانهای حسی (deafferention pain) را، از هم تمیز داده و بخاطر داشته باشیم که بیماریهای روانی نیز می توانند سندرم درد ایجاد کنند. به منظور نیل به اهداف فوق، در این مقاله مروری بر نحوه انتقال تحریکات درد، واسطه های عصبی و عوامل فیزیولوژیک تعدیل کننده درد بعمل می آید. امید است در مقاله بعدی مروری بر درمان درد داشته باشیم.