از آنجائی که انسولین های مورد استفاده در کنترل قند خون (دیابت قندی) وابسته به انسولین اکثراً از نوع خوکی یا گاوی می باشند بدن بیماران در مقابل آنها به تولید آنتی بادی پرداخته که این آنتی بادیها به انسولین متصل شده و با ممانعت از عمل آن باعث کاهش مقدار انسولین فعال در بدن بیماران می شوند (5 و 6) ، بنابراین اندازه گیری میزان انسولین آزاد و فعال ضروری بوده و چون به علت وجود آنتی بادیها اندازه گیری انسولین تام در سرم این بیماران به روش رادیوایمونواسی (RIA) میزان دقیق انسولین فعال را مشخص نمی کند. بنابراین ابتدا انسولین فعال از آنتی بادیها به روش اولترافیلتراسیون جدا شده و حاصل فیلتراسیون به روش (RIA) اندازه گیری گردید. جهت کنترل C-Peptide نیز اندازه گیری شده و نتایج نشان داد که ملکولهای کوچک مثل C-Peptide براحتی از غشاء عبور کرده و دچار هیچ مشکلی نشدند، ولی انسولین در عبور از غشاء دچار تغییراتی شده که آنهم به علت اشکال فضائی گوناگونی است که بخود می گیرد و یا عواملی مانند حرارت و کیسه دیالیز، زمان سانتریفوژ و ترکیبات یونی محیط، PH محیط و غیره، در ایجاد این مشکل مؤثر می باشند. تصور می شود با رفع اشکالات مزبور این روش با ارزش بوده و کمکی در حل مشکلات باشد.