دوره 38، شماره 3 و 4 - ( 1-1361 )
جلد 38 شماره 3 و 4 صفحات 102-97 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
رحیمی علیرضا. اثرات مواد حاجب بر کلیه ها در بیماران با نارسائی کلیوی پیشرفته. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1361; 38 (3 و 4) :97-102
چکیده: (17257 مشاهده)
مطالعه حاضر در بیمارانی انجام پذیرفته است که دچار نارسائی مزمن کلیوی بوده و در سیر بیماری احتیاج به انجام عکسبرداری‌هایی بوده است که ناچاراً می‌بایستی از ماده حاجب استفاده نمود. اساس این مطالعه بر این استوار است که آیا انجام اوروگرافی داخل وریدی و یا آنژیوگرافی رئال بالقوه موجب تشدید ضایعات کلیوی می‌گردد یا خیر؟در این مطالعه، بیماران کلیوی که دیابت یا بیماری‌های مغز استخوان داشته‌اند (میلوماتوز) از برنامه حذف شده‌اند. جهت انجام مطالعه در بیمار از سه روز قبل و بعد از انجام عکسبرداری عواملی نظیر تعادل مایعات خورده شده و دفع شده مقادیر داروهای مصرفی، عفونت‌ها و رژیم غذایی بیماران که ممکنست تغییرات آنها اثراتی برکار کلیه‌ها داشته باشد به دقت بررسی و تنظیم گردیده‌اند.هیچگونه تغییری در مقادیر گراتینین، آندوژن و کلیرانس کرومیوم 51 یا کراتینین پلاسمــا و یا غلظت اوره خون بعد از عکسبرداری ایجاد نشده است، همچنین بعــد از انجام عکسبرداری هیچگونه افــزایشی نیـز در میزان فعالیت آنزیم N-AceTy1-beta-d-glucosaminidase NAG که یک آنزیم فوق‌العاده حساس لوله‌های کلیوی بوده و افزایش آن نشان‌دهنده تشدید ضایعات پارانشیمال نسج کلیه می‌باشد ایجاد نگردید.از بررسی‌های انجام شده چنین می‌توان نتیجه گرفت که ، در صورتی که از تغییرات ناگهانی آب و الکترولیت‌ها جلوگیری نموده همچنین با مصرف بجا و تحت کنترل ماده حاجب اوروگرافی داخل وریدی و یا آنژیوگرافی رنال نزد بیماران کلیوی حتی اگر بیماریشان نیز پیشرفته باشد هیچگونه خطری نمی‌تواند داشته باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
