از آنجا که استفاده از شبکه لوله کشی آب تصفیه شده در جنوب تهران توسعه کلی پیدا نکرده وهنوز اغلب مؤسسات و کارخانجات مختلف این منطقه از آب چاه ها به منظور شرب بهره برداری می کنند، از این نظر در این نوشته سعی شده است که کلیات زمین شناسی منطقه جنوب تهران مورد بررسی قرار گرفته و مطالعه ای در فصول مختلف در زمینه فیزیکی، شیمیایی و باکتریولوژی بیست حلقه چاه که اطراف دو جاده آرامگاه و سپهبد رزم آرا قرار گرفته اند انجام گیرد.از نظر زمین شناسی جنوب تهران مخروط افکنه بزرگی است که اندازه رسوبات آن به ترتیب از شمال به جنوب ریزتر می گردد. زمینهای منطقه مورد مطالعه از آبرفتهای جدید دوران چهارم تشکیل شده اند. این آبرفتها که از فرسایش ارتفاعات مشرف به دشت حاصل شده بوسیله رودخانه های دائمی و سیلابی حمل و تشکیل سفره آبهایی را نموده که عامل اصلی جمع آوری آبهای سطحی و خارجی در زمین های این مناطق می باشد و شرایط مناسبی برا استخراج و استفاده از آبهای زیرزمینی این نقاط حاصل کرده اند.تجزیه شیمیایی این آبها نشان می دهد که اکثر آنها از دسته آبهای کلروره و سولفاته سدیک و کلسیک با PH خنثی متمایل به اسید و باقیمانده خشک زیاد بوده ، ضمناً دارای مقدار زیادی آمونیاک ، نیترات و کلروره می باشند. وجود ترکیبات اخیر در آب با آلودگی سفره آب زیرزمینی در رابطه می باشد مخصوصاً آزمایشهای باکتریولوژیکی نیز این امر را تایید می نماید.آزمایش میکروبشناسی نمونه ها نشان می دهد که آب غالب چاههای این منطقه به علت کلی فرمهای مختلف و میکروبهای استرپتوکوکوس فکالیکس و بی هوازی های اسپوردار ( کلستریدیوم پرفرنژنس) آلوده می باشند.با توجه به مطالب فوق نتیجه می شود که آب چاههای مورد مطالعه ( به جز معدودی از آنها) غالباً از نظر ترکیب شیمیایی به علت بالا بودن سنگینی و باقیمانده خشک نمونه ها از حد مجاز استاندارد آبهای خوراکی و نیز به سبب آلودگی میکروبی آنها قابلیت شرب ندارند وهمانطور که در بالا اشاره شد نظر به اینکه مصرف از شبکه لوله کشی آب در جنوب تهران توسعه کلی پیدا نکرده و نیاز مبرمی به آب آشامیدنی مشاهده می شود این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد.