مطالعات وسیع و جالبی درباره سندرم شوک بعمل آمده است. اندازه گیری همودینامیک و تغییرات متابولیک در انسان و حیوانات اجازه می دهد که بطور منظم و تکمیلی درباره سندرم شوک اظهار نظر نمود و تصمیم گرفت. در شوک قلبی یازده دقیقه ای در قلبی که بطور حاد و ناگهانی آسیب دیده کاهش می یابد و بیمار بطرف سقوط شریانی، کم شدن پرفوزیون نسوج و پائین آمدن PH کشیده می شود. برگشت مؤثر خون وریدی بطرف قلب راست و چپ ممکن است توسط فشار وریدهای مرکزی و فشار دیاستولی شریانی ریوی معلوم شود. اگر مقدار حجم مایعات جانشین شونده به تنهائی برای برگشت سندرم شوک کافی نباشد و اگر داروهای لازم، کاتکولاسین های مختلف با خواص محرک گیرنده های آلفا و بتای آدرنرژیک در دسترس قرار گیرند و همینطور داروهای مقوی قلب مثل دیژبتالین و گلوکاگون فراهم شوند. اصول انتخاب آنها بحث شده است. اثر تقویتی و زیان بخش داروهای مسدد گیرنده های آلفا و بتای آدرنرژیک و استروئیدها نیز مورد دقت قرار گرفته است و بالاخره وقتیکه محدودیتهای احیاء فارماکولوژی فرا برسد کمکهای مکانیکی و جراحی در سیستم قلب و عروق در دسترس قرار می گیرند و سرانجام باید منتظر اهمیت بیشتری برای آینده بود.