عملیات کلاسیک (عادی) ریشه کنی مالاریا که از سال 1336 با برنامه خاصی آغاز گردیده بود. در نیمه شمالی ایران با جمعیت تقریبی 15 میلیون نفر موفق بوده است ولکن در قسمت جنوبی کشور به علت وجود مشکلات فنی و اجرائی با موانعی برخورد نمود.بررسی های چندین ساله در جنوب کشور (45-46) نشان داد که عملیات ریشه کنی با توجه به هزینه فوق العاده آن می بایست با استفاده از کلیه امکانات اجرا گردد تا این مسئله بهداشتی مانعی در برنامه های عمرانی ایجاد ننموده و مناطق شمالی نیز مجدداً آلوده نگردد. عملیات همه جانبه و اختصاصی از سال 1347 به شدت در جنوب اجرا و نتایج حاصله در شمال و جنوب کشور بسیار درخشان و حتی برای خبرگان ملی و بین المللی غیر منتظره بوده است.