معزز خلیل. تحقیق و بررسی در طرق کم کردن خطرات اشعه در استفاده از یدرادیوآکتیف برای تشخیص بیماریهای تیروئید. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1344; 22 (9) :825-838
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-2680-fa.html
چکیده: (3269 مشاهده)
اثرات سوء پرتوهای یونساز مواد رادیواکتیف از طرفی و استعمال روز افزون آنها در پزشکی از طرف دیگر ایجاب می کند که تدابیری برای کم کردن دوز این مواد و برای احتراز از مخاطرات آنها اتخاذ شود. در این مقاله برای منظور بالا طرق مختلف زیر را با نتایج عالی تشخیصی و استعمال مقدار کمتری از ید رادیواکتیف مورد مطالعه قرار داده است.
1- چون در تست های این ویترومثل T3131I اصولاً اشعه ای به بیمار نمی رسد بایدضمن تکمیل آنها بر دیگران ترجیح داده شوند.
2- در بین تست های این ویوو (مانند تست های تمرکز ) بهتر است منحصراً تست های زودرس بعلت داشتن نتایج عالی و امکان استفاده از دوز کمتر بکار برده شوند.
3- با افزایش حساسیت دستگاههای اندازه گیری می توان عملاً دوز ماده رادیواکتیف را کاهش داد.
در این مورد کنتورهای سنتیاسیون ارزش زیادی دارند.
4- در هر مورد که امکان داشته باشد معقول است که رادیو ایزوتوپهای دیگری مثل ید 132 و 123 که دارای پریود کوتاه واشعه کم انرژی بتا هستند جانشین ید 131 شوند بطوری که نشان داده شده است ید 123 و ید 132 کمترین مقدار اشعه را به تیروئید غدد تناسلی می رسانند.