مجله دانشکده پزشکی

800x600 زمینه و هدف: اختلاف فاحش بین بازگشت به‌کار بیماران سینوس پایلونیدال عمل شده با دو روش ترمیم اولیه و ثانویه، انگیزه مطالعه بود. هدف این مطالعه بررسی نتایج جراحی سینوس پایلونیدال با دو روش «ترمیم اولیه» با «ترمیم ثانویه» می‌باشد.

روش بررسی: مراجعین با سینوس پایلونیدال به بیمارستان شریعتی در سال 87-1386 وارد مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، شدند. تخلیه بافت‌های ناسالم به‌علاوه ترمیم فوری زخم (ترمیم اولیه، 40n=) یا برداشتن بافت‌ها بدون ترمیم (ترمیم ثانویه، 40n=) صورت ‌گرفت. بیماران با آبسه از مطالعه خارج شدند. پیامدهای مهم، مدت بستری، مدت بهبودی زخم، مدت دوری از کار، درد پس از عمل، میزان رضایت بیماران و میزان عود بودند.

یافته‌ها: اکثر (50/87%) بیماران مذکر بودند و میانگین مدت دوری از کار در ترمیم اولیه (73/1±65/8 در برابر 33/2±53/11 روز، 001/0p=) و مدت بهبودی کامل (92/0±43/3 در برابر 79/0±3/5 روز، 001/0p=) به‌طور معنی‌داری کوتاه‌ بودند اما اختلاف معنی‌داری در مدت بستری و ویزیت‌ها مشاهده نشد. در ترمیم اولیه، میانگین شدت درد در روزهای اول (5/6±75/37 در برابر 06/5±63/43، 001/0p=)، دوم (66/6±75/26 در برابر 48/5±63/34، 001/0p=)، سوم (05/6±25/18 در برابر 88/6±88/27، 001/0p=) و هفتم (85/3±45/8 در برابر 19/6±88/17، 001/0p=) پس از عمل کمتر بود. فراوانی عوارض و نیاز به تکرار عمل در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشتند. میانگین میزان رضایت بیماران در گروه ترمیم اولیه (53/0±15/4 در برابر 5/0±6/3، 001/0p=) بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: تخلیه و ترمیم اولیه روش برتر است. مزایا شامل میانگین کوتاه‌تر مدت دوری از کار، بهبود سریع‌تر زخم، درد کمتر پس از عمل و رضایت بیشتر بیماران علی‌رغم عوارض و عود مساوی با روش ترمیم ثانویه.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4